 |
|
|  Tρίτη 9/1
Δύο τραυματίες, ο ένας σε κρίσιμη κατάσταση, από πυρκαγιά στον Πύργο Τραμπ στην Νέα Υόρκη
AFP-Reuters
Δύο άνθρωποι τραυματίστηκαν, ο ένας εξ αυτών σοβαρά, απο πυρκαγιά που ξέσπασε στη στέγη του Πύργου Τραμπ στο Μανχάταν, ανακοίνωσε η πυροσβεστική υπηρεσία της Νέας Υόρκης.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δεν ήταν στο κτίριο, καθώς βρίσκεται στην Ουάσιγκτον.
Αν και τοπικά ΜΜΕ ανέφεραν αρχικά ότι δεν υπήρχαν τραυματίες, η πυροσβεστική υπηρεσία γνωστοποίησε ότι ένας άνθρωπος τραυματίστηκε σοβαρά, με την κατάσταση της υγείας του να κρίνεται ιδιαίτερα κρίσιμη, ενώ άλλος ένας άνθρωπος τραυματίστηκε ελαφρά.
Όπως μετέδωσε το Γαλλικό Πρακτορείο, η πυρκαγιά ξεκίνησε από τα σύστημα θέρμανσης και εξαερισμού που βρίσκεται στη στέγη του ουρανοξύστη.
Ο Έρικ Τραμπ, o γιος του αμερικανού προέδρου, έγραψε στο Twitter πως πρόκειται για μικρή πυρκαγιά που οφείλεται σε ηλεκτρική βλάβη και πως η πυροσβεστική ανταποκρίθηκε μέσα σε λίγα λεπτά.
«Η πυροσβεστική υπηρεσία της Νέας Υόρκης έφθασε εδώ σε διάστημα λίγων λεπτών και έκανε φανταστική δουλειά» επισήμανε ο Έρικ Τραμπ. «Οι άνδρες και οι γυναίκες της #FDNY είναι πραγματικοί ήρωες και αξίζουν τα ειλικρινή μας ευχαριστώ και επαίνους!».
Οι αρχές ειδοποιήθηκαν για την πυρκαγιά από μια κλήση που έγινε λίγο πριν από τις 7 π.μ. (τοπική ώρα, 14:00 ώρα Ελλάδας) κοντά στη στέγη του 58όροφου ουρανοξύστη, ο οποίος ήταν η κύρια κατοικία του Τραμπ πριν από την εκλογική νίκη του στις προεδρικές εκλογές και την ορκωμοσία, ενώ συνεχίζουν να διαμένουν εκεί οι δύο μεγαλύτεροι γιοι του μεγιστάνα.
Ενενήντα και πλέον λεπτά μετά την αρχική αναφορά της φωτιάς, 84 πυροσβέστες και 26 οχήματα παραμένουν στο σημείο, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου της πυροσβεστικής υπηρεσίας Κεν Ράιλι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
