 |
|
|  Σάββατο 30/12
Kαι διεμφυλικοί θα γίνονται δεκτοί στον αμερικανικό στρατό απο 1ης Ιανουαρίου
Reuters
Για πρώτη φορά, μέλη της κοινότητας των διεμφυλικών θα μπορούν πλέον να κατατάσσονται στον αμερικανικό στρατό, αρχής γενομένης από την προσεχή Δευτέρα, κατά συμμόρφωση με τη διαταγή δύο Ομοσπονδιακών Δικαστηρίων, ανακοίνωσε χθες το Πεντάγωνο, μετά και την απόφαση της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ να μην εφεσιβάλει τις αποφάσεις κατά της απαγόρευσης κατάταξης διεμφυλικών.
Δύο Ομοσπονδιακά Δικαστήριο, στην Ουάσιγκτον και τη Βιρτζίνια, απέρριψαν την περασμένη εβδομάδα τις προσφυγές της αμερικανικής κυβέρνησης εναντίον των σχετικών αποφάσεων σε πρώτοβαθμό, που ενέκριναν την κατάταξη διεμφυλικών στο αμερικανικό στράτευμα από 1ης Ιανουαρίου 2018. Στέλεχος του υπουργείου Δικαιοσύνης ανακοίνωσε πως η κυβέρνηση δεν πρόκειται να ασκήσει έφεση στις αποφάσεις των Ομοσπονδιακών Δικαστηρίων.
«Το υπουργείο Αμύνης έχει ανακοινώσει πως θα εκδώσει ανεξάρτητη μελέτη για τα σχετικά ζητήματα εντός των προσεχών εβδομάδων. Συνεπώς, αντί να ασκηθεί έφεση στην προσωρινή τούτη απόφαση προτού τεθεί σε εφαρμογή, η κυβέρνηση αποφάσισε να αναμένει τη μελέτη και να συνεχίζει να προασπίζεται στο μεταξύ τη νομότυπη εξουσία του προέδρου στα περιφερειακά δικαστήρια», τόνισε το ίδιο στέλεχος, που δεν θέλησε να κατονομασθεί.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο, το Πεντάγωνο είχε ανακοινώσει τη δημιουργία μίας επιτροπής από ανώτατους αξιωματούχους, η οποία αποστολή θα είχε να εξετάσει τον τρόπο εφαρμογής της απαγόρευσης που είχε εκδώσει ο Τραμπ για την κατάταξη διεμφυλικών στο στράτευμα. Το υπουργείο Αμύνης έχει διορία έως τις 21 Φεβρουαρίου για να καταθέσει τα πορίσματά του στον πρόεδρο.
Η Τζένιφερ Λέβι, δικηγόρος της οργάνωσης GLAD για την προάσπιση των δικαιωμάτων της κοινότητας των ομοφυλοφύλων, λεσβιών και διεμφυλικών, χαρακτήρισε «καλό νέο», την απόφαση της κυβέρνησης να μην εφεσιβάλει την απόφαση των δικαστηρίων, καθώς οι εκπρόσωποι της κοινότητας ανέμεναν ότι η κυβέρνηση θα το έπραττε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
