 |
|
|  Σάββατο 30/12
Στη φυλακή 96χρονος 'Λογιστής του ¶ουσβιτς'
Πρέπει να εκτίσει την ποινή που τού επιβλήθηκε, σύμφωνα με το συνταγματικό δικαστήριο τής Γερμανίας
Reuters
Το συνταγματικό δικαστήριο της Γερμανίας έκρινε ότι ένας 96χρονος Γερμανός πρέπει να εκτίσει την ποινή που του επιβλήθηκε για τον ρόλο του στις μαζικές δολοφονίες που διέπραξαν οι Ναζί στο στρατόπεδο θανάτου του ¶ουσβιτς κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αρνούμενο να ανατρέψει την απόφαση κατώτερου δικαστηρίου.
Ο Όσκαρ Γκρένινγκ, γνωστός ως ο «λογιστής του ¶ουσβιτς» για τη δουλειά του να μετρά τα μετρητά που κατάσχονταν από τα θύματα του στρατοπέδου, καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση το 2015, αλλά η διαμάχη αναφορικά με την κατάσταση της υγείας του και την ηλικία του έχουν καθυστερήσει την εκτέλεση της ποινής του.
Το συνταγματικό δικαστήριο απέρριψε τα επιχειρήματα από τους δικηγόρους του Γκρένινγκ ότι ο εγκλεισμός του σε αυτή την προχωρημένη ηλικία θα παραβιάσει το δικαίωμά του στη ζωή, προσθέτοντας ότι η σοβαρότητα των εγκλημάτων του σημαίνει ότι υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη να τον δουν οι πολίτες να τιμωρείται.
«Ο ενάγων κρίθηκε ένοχος για συνέργεια σε δολοφονία σε 300.000 σχετικές υποθέσεις, κάτι που σημαίνει ότι έχει ιδιαίτερη σημασία να εκτελεστεί η ποινή που ζήτησε το κράτος», ανέφεραν οι δικαστές, επιβεβαιώνοντας την απόφαση του περιφερειακού δικαστηρίου της Τσέλε.
Δεν μπορεί να ασκηθεί έφεση στην απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου. Η απόφαση αφήνει πράγματι ανοικτό το ενδεχόμενο αποφυλάκισης του Γκρένινγκ στην περίπτωση που επιδεινωθεί η υγεία του.
Στη δίκη του 2015, που θεωρήθηκε μια από τις τελευταίες μεγάλες δίκες για το Ολοκαύτωμα, οι εισαγγελείς δήλωσαν ότι ενώ ο Γκρένινγκ δεν είχε ο ίδιος σκοτώσει κανέναν όσο εργαζόταν στο ¶ουσβιτς στην υπό ναζιστική κατοχή Πολωνία, εντούτοις στήριξε το καθεστώς που ήταν υπεύθυνο για τις μαζικές δολοφονίες, διαχωρίζοντας τα χαρτονομίσματα που κατάσχονταν από τους Εβραίους, οι οποίοι έφθαναν στο στρατόπεδα σε ασφυκτικά γεμάτα τρένα.
Ο Γκρένινγκ, που παραδέχθηκε ότι ήταν ηθικά ένοχος, δήλωσε ότι ήταν ένθερμος Ναζί όταν εστάλη να εργαστεί στο ¶ουσβιτς το 1942 στην ηλικία των 21 ετών. Βρέθηκε στο επίκεντρο το 2005 αφού έδωσε συνεντεύξεις για τη δουλειά του στο στρατόπεδο, σε μια προσπάθεια να πείσει τους αρνητές του Ολοκαυτώματος ότι η γενοκτονία είχε πράγματι συντελεστεί. Περίπου 6 εκατ. Εβραίοι δολοφονήθηκαν κατά το Ολοκαύτωμα που έγινε υπό τον Αδόλφο Χίτλερ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
