 |
|
|  Τετάρτη 22/11
Life
Έξαλλοι οι θαυμαστές τού βρετανού τραγουδιστή Μόρισεϊ για τις δηλώσεις του υπέρ των Χάρβεϊ Γουάινστιν και Κέβιν Σπέισι,που αντιμετωπίζουν καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση
Reuters
Ο Βρετανός τραγουδιστής, πρώην αρχηγός του συγκροτήματος της post punk, εναλλακτικής ροκ «The Smiths», Μόρισεϊ υπερασπίστηκε με δηλώσεις του τόσο τον Κέβιν Σπέισι όσο και τον Χάρβεϊ Γουάινστιν, οι οποίοι είναι αντιμέτωποι με πολλαπλές καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση και προκάλεσε οργισμένες αντιδράσεις.
Ο Μόρισεϊ υποστήριξε ότι τα θύματα της παρενόχλησης τα οποία έχουν προβεί σε καταγγελίες λίγο-πολύ «ήξεραν πολύ καλά τι συνέβαινε» και επέλεξαν «να παίξουν το παιχνίδι».
Σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Der Spiegel» αποσπάσματα της οποίας αναδημοσιεύει ο διεθνής Τύπος ο τραγουδιστής-τραγουδοποιός ρωτήθηκε για τα σκάνδαλα στο Χόλιγουντ και για τις ηθοποιούς που πήγαν στα δωμάτια ξενοδοχείων με τον Χάρβεϊ Γουάνστιν.
«Οι άνθρωποι γνωρίζουν ακριβώς τι συμβαίνει και απλά παίζουν το παιχνίδι. Μετά αισθάνονται ντροπή ή δεν τους αρέσει και δηλώνουν δέχθηκα επίθεση, “έμεινα έκπληκτη”, “σύρθηκα στο δωμάτιο”», πρόσθεσε επισημαίνοντας ότι «αν όλα είχαν πάει καλά και αυτή η συνάντηση τους έδινε μία σπουδαία καριέρα, δεν θα αναφέρονταν ποτέ σε αυτό».
«Μισώ τον βιασμό. Μισώ τη σεξουαλική επίθεση. Μισώ σεξουαλικές καταστάσεις, στις οποίες εξαναγκάζεται κάποιος. Αλλά σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις, εξετάζεις τις περιστάσεις και νομίζεις ότι ο άνθρωπος, που αποκαλείται θύμα, είναι απλά απογοητευμένος», υπογράμμισε ο Βρετανός τραγουδιστής.
Ο τραγουδιστής αναφερόμενος στις κατηγορίες για σεξουαλική παρενόχληση ισχυρίστηκε ότι ο Κέβιν Σπέισι «δέχθηκε άσκοπη επίθεση».
Τόνισε ακόμη ότι είναι «γελοίο» να αντικαθίσταται ο ηθοποιός σε μια ταινία, οι σκηνές της οποίας έχουν ήδη γυριστεί.
Ο σκηνοθέτης Ρίντλεϊ Σκοτ αποφάσισε να αντικατασταθεί ο Σπέισι από τον Κρίστοφερ Πλάμερ στην ταινία «All The Money In The World» και να ξαναγυριστούν όλες οι σκηνές, στις οποίες συμμετείχε ο 58χρονος ηθοποιός.
Τον Σπέισι κατηγόρησε πρόσφατα για περιστατικό προκλητικής σεξουαλικής συμπεριφοράς ο ηθοποιός Άντονι Ραπ, όταν ο ίδιος ήταν 14 χρόνων.
Ο Μόρισεϊ ρωτήθηκε για το γεγονός ότι ο Σπέισι αντικαταστάθηκε στην ταινία και απάντησε: «Νομίζω ότι αυτό είναι γελοίο. Απ’ όσο γνωρίζω ήταν στο υπνοδωμάτιο με έναν 14χρονο.»
«Ο Κέβιν Σπέισι ήταν 26 ετών, το αγόρι 14. Στην περίπτωση αυτή, αναρωτιέστε πού ήταν οι γονείς του αγοριού; Αναρωτιέστε αν το αγόρι αντιλήφθηκε τι θα μπορούσε να συμβεί» τόνισε.
«Δεν ξέρω τι συνέβαινε σε σένα, αλλά ποτέ δεν βρέθηκα σε καταστάσεις όπως αυτή, όταν ήμουν νέος. Ποτέ», είπε και πρόσθεσε: «Ήξερα πάντα τι θα μπορούσε να συμβεί. Εάν είστε στο υπνοδωμάτιο κάποιου, πρέπει να γνωρίζετε πού μπορεί να οδηγήσει αυτό".
«Όποιος έχει πει ποτέ σε κάποιον άλλον, "Μου αρέσεις", ξαφνικά κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση. Πρέπει να τεθούν αυτά τα πράγματα στους σωστούς συσχετισμούς. Αν δεν μπορώ να πω σε κάποιον ότι τον συμπαθώ, πώς θα το μάθει; Φυσικά, υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις, ο βιασμός είναι αηδιαστικός, κάθε φυσική επίθεση είναι απωθητική» ανέφερε ο τραγουδιστής.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
