 |
|
|  Κυριακή 19/11
ΠΑΚΙΣΤΑΝ
Είκοσι μετανάστες δολοφονήθηκαν στην επαρχία Μπαλουτσιστάν
AFP
Τα πτώματα είκοσι πακιστανών μεταναστών, οι οποίοι πιστεύεται ότι προσπαθούσαν να φθάσουν στην Ευρώπη περνώντας από το Ιράν, βρέθηκαν γαζωμένα από σφαίρες αυτή την εβδομάδα στην ασταθή επαρχία Μπαλουτσιστάν του νοτιοδυτικού Πακιστάν, ανέφεραν συγκλίνουσες πηγές.
Πέντε σοροί βρέθηκαν το Σάββατο στην περιοχή Κετς, κοντά στα σύνορα με το Ιράν, δήλωσε ο εκπρόσωπος της επαρχιακής κυβέρνησης Ανουάρ ουλ Χακ. Τα θύματα είχαν δολοφονηθεί δύο ημέρες νωρίτερα, πρόσθεσε.
Την Τετάρτη, είχαν βρεθεί άλλα δεκαπέντε πτώματα στην ίδια περιοχή, επίσης με πολλαπλά τραύματα από σφαίρες, όπως είχε δηλώσει ο Άκμπαρ Χαριφάλ, στέλεχος της τοπικής κυβέρνησης της Μπαλουτσιστάν, στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Κατά τους δύο αξιωματούχους, τα είκοσι θύματα, που κατάγονταν από την επαρχία Πουντζάμπ, βρίσκονταν καθ' οδόν προς το Ιράν. Οι δολοφονίες τους πιστεύεται ότι διαπράχθηκαν από αυτονομιστές, η δράση των οποίων είναι έντονη στην πολύ φτωχή αυτή επαρχία του Πακιστάν, σύμφωνα με τους ίδιους.
Ο στρατός του Πακιστάν ανέφερε ότι ένας ηγέτης των αυτονομιστών που θεωρεί ότι «ενεχόταν» στην πρώτη σφαγή σκοτώθηκε την Παρασκευή 25 χιλιόμετρα βόρεια του σημείου όπου βρέθηκαν τα πτώματα. Ο άνδρας αυτός κατηγορείτο επίσης για ενέδρες εναντίον αυτοκινητοπομπών του στρατού και για τους φόνους πολλών αμάχων, ανέφερε ανακοίνωση των πακιστανικών ένοπλων δυνάμεων.
Οι βελούχοι αυτονομιστές βάζουν συχνά στο στόχαστρο εργάτες ή πολίτες από την Πουντζάμπ, που κατηγορούν ότι εκμεταλλεύονται την επαρχία τους, τη φτωχότερη του Πακιστάν παρότι διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και ορυκτών.
Από την επαρχία Μπαλουτσιστάν περνάει η κυριότερη οδός των μεταναστών που προσπαθούν να φθάσουν στην Ευρώπη μέσω Ιράν, πολλοί από τους οποίους πεθαίνουν λόγω των κακουχιών ή από τις σφαίρες ένοπλων οργανώσεων.
Πέραν των αυτονομιστών, στην επαρχία δρουν ή επιχειρούν να διεισδύσουν ισλαμιστές. Το Μπαλουτσιστάν βιώνει επίσης αλλεπάλληλα κρούσματα βίας με κίνητρο το θρησκευτικό ή το φυλετικό μίσος. Οι δολοφονίες Χαζάρων, των μελών μιας σιιτικής εθνικής μειονότητας τα μέλη της οποίας αναγνωρίζονται εύκολα λόγω των ασιατικών χαρακτηριστικών τους, είναι συχνές στην Κουέτα, την πρωτεύουσα της επαρχίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
