 |
|
|  Τρίτη 24/10
ΠΡΟΣΩΠΑ
NΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ: Τζασίντα Άρντερν,η 37χρονη αρχηγός των Εργατικών, που μεγάλωσε σε οικογένεια Μορμόνων αλλά έγινε αγνωστικίστρια, είναι η νέα πρωθυπουργός της χώρας
Πηγές: Reuters, AFP, Guardian, BBC
Η αρχηγός της κεντροαριστεράς στη Νέα Ζηλανδία Τζασίντα Άρντερν είναι η νέα πρωθυπουργός της χώρας έπειτα από τη στήριξη που της προσέφερε ο ηγέτης του λαϊκιστικού και αντιμεταναστευτικού κόμματος "Πρώτα η Νέα Ζηλανδία" Ουίνστον Πίτερς.
Το Εργατικό της Κόμμα ήρθε δεύτερο στις εκλογές κατά τις οποίες κανένα κόμμα δεν εξασφάλισε απόλυτη πλειοψηφία.
Η 37χρονη χαρισματική πολιτικός, η οποία βρέθηκε αναπάντεχα στα ηνία της χώρας, αναλαμβάνει τη διακυβέρνησή της έπειτα από την απόφαση του Πίτερς να συνεργαστεί μαζί της και με τους Πράσινους ώστε να αρθεί το αδιέξοδο που προέκυψε μετά τις εκλογές της 23ης Σεπτεμβρίου.
Η εξέλιξη αυτή αναμένεται να επιφέρει σφοδρό πλήγμα στον απερχόμενο συντηρητικό πρωθυπουργό Μπιλ Ίνγκλις, ο οποίος έκανε μια επιτυχημένη προεκλογική εκστρατεία και εξασφάλισε 44,4% των ψήφων, πολύ περισσότερο δηλαδή από το 36% των Εργατικών.
Αυτή ήταν και η πρώτη φορά από το 1996 που η χώρα υιοθέτησε αναλογικό σύστημα στις εκλογές, κατά την οποία το κόμμα που πήρε το υψηλότερο ποσοστό ψήφων αποτυγχάνει να σχηματίσει κυβέρνηση.
Με βάση τη συμφωνία, στην κυβέρνηση συνασπισμού ο Πίτερς αναμενόταν να αναλάβει την θέση του αντιπροέδρου. Ο 72χρονος Πίτερς, ο οποίος αναδείχτηκε σε ρυθμιστικό παράγοντα μετά τις εκλογές, εξήρε την Άρντερν, η οποία έχει δώσει νέα πνοή στο κόμμα της τους τελευταίους τρεις μήνες που βρίσκεται στην ηγεσία του.
"Επέδειξε εξαιρετικό ταλέντο από την προεκλογική της εκστρατεία και από πολύ μειονεκτική θέση", είπε ο Πίτερς.
"Είναι μια υπέροχη μέρα. Φιλοδοξούμε να γίνουμε μια κυβέρνηση για όλους τους Νεοζηλανδούς, μια κυβέρνηση που θα αδράξει την ευκαιρία να φτιάξει μια πιο δίκαιη, καλύτερη Νέα Ζηλανδία", ανέφερε στη σύντομη ανακοίνωσή της η Τζασίντα.
Η Άρντερν θα γίνει η νεότερη ηγέτις της Νέας Ζηλανδίας από το 1856 και η τρίτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας αυτής των 4,6 εκατομμυρίων κατοίκων.
Στην προεκλογική της εκστρατεία κυριάρχησε το θέμα της εφικτής οικονομικά στέγασης και της δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ και η περιβαλλοντική δράση και η ανάγκη για καλύτερες υπηρεσίες υγείας ήταν ψηλά στην ατζέντα της.
Ήδη παρουσίασε τα σχέδιά της για άμεση αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, πάταξη της ανισότητας και βελτίωση των συνθηκών μεταχείρισης των γυναικών τόσο στο σπίτι όσο και στον εργασιακό χώρο καθώς και για αποποινικοποίηση των αμβλώσεων.
"Eχω μεγάλες φιλοδοξίες ως γυναίκα και ως πρωθυπουργός για να εξασφαλίσουμε μεγάλα οφέλη ως κυβέρνηση σε θέματα όπως η μισθολογική ισότητα, σε ζητήματα υποστήριξης των γυναικών σε όποιον ρόλο αναλαμβάνουν, είτε στην εργασία, είτε σε ρόλο φροντίδας...αυτό το ζήτημα το έχω βαθιά μέσα στην καρδιά μου", είπε η νέα πρωθυπουργός επισημαίνοντας ότι θα επιδιώξει οι μισοί υπουργοί της κυβέρνησης να είναι γυναίκες.
Η Άρντερν είπε ότι ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Μάλκολμ Τέρνμπουλ της τηλεφώνησε και ότι η συνομιλία τους ήταν "υπερβολικά θερμή και φιλική". Και η πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι επικοινώνησε μαζί της για να την συγχαρεί.
Ποιά είναι η Τζασίντα Άρντερν;
Για τους μη γνωρίζοντες, η Τζασίντα φαίνεται ότι ήρθε από το πουθενά και εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε αυτές τις εκλογές. Η αλήθεια όμως είναι ότι ανεβαίνει στην ιεραρχία του Εργατικού Κόμματος από τότε που εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής, το 2008, σε ηλικία 28 ετών.
Με την πολιτική και την Αριστερά ασχολείται από την εφηβεία της: εργάστηκε στο πολιτικό γραφείο της Έλεν Κλαρκ, της τελευταίας πρωθυπουργού των Εργατικών, ενώ πέρασε και κάποιο χρόνο στη Βρετανία όπου απασχολήθηκε ως σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ.
Στο παρελθόν έχει δηλώσει ότι το γεγονός ότι μεγάλωσε στο Χάμιλτον της Νέας Ζηλανδίας και έβλεπε "ξυπόλητα παιδιά χωρίς να έχουν να φάνε μεσημεριανό" την ενέπνευσε να εισέλθει στην πολιτική. Γι αυτό και η πάταξη αυτής της ανισότητας έγινε κεντρικό θέμα της προεκλογικής της εκστρατείας.
Σπούδασε Επικοινωνία στο πανεπιστήμιο του Γουαϊκάτο και μεγάλωσε σε οικογένεια Μορμόνων. Έγινε όμως αγνωστικίστρια εξαιτίας των ομοφοβικών θέσεων των Μορμόνων. Δεν πίνει καφέ και στον ελεύθερο χρόνο της τής αρέσει να βάζει μουσική ως dj.
Οι ψηφοφόροι της γοητεύονται από το γεγονός ότι είναι μια νέα γυναίκα, με αυτοπεποίθηση και ότι φαίνεται να διαθέτει την ικανότητα να ξαναβάλει στο παιχνίδι το Εργατικό κόμμα. Οι πολέμιοί της την κατηγορούν για απειρία.
Έγινε πρωτοσέλιδο στον διεθνή Τύπο όταν χαρακτήρισε σεξιστικές τις ερωτήσεις δημοσιογράφου για το αν σχεδιάζει να αποκτήσει παιδί λίγες μόλις ώρες αφότου ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος. Όπως σχολίασε, τέτοιου είδους αντιμετώπιση των γυναικών είναι "απαράδεκτη".
Όσο για το πώς γιόρτασε το νέο της αξίωμα, όπως είπε η ίδια, επέστρεψε στο μικρό της διαμέρισμα στο Γουέλινγκτον και μαζί με τον σύντροφό της, παρουσιαστή της τηλεόρασης Κλαρκ Γκέιφορντ, (και την γάτα της) έφαγαν νουντλς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
