 |
|
|  Δευτέρα 2/10
ΕΛΛΑΔΑ
Ελεύθερος ο επιχειρηματίας Μιχάλης Λεμπιδάκης,μετά απο ομηρεία έξι μηνών
ΧΑΝΙΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Αντώνης Νομικός
Ελεύθερος, ύστερα από ομηρεία έξι μηνών, είναι ο επιχειρηματίας Μιχάλης Λεμπιδάκης. Ο Μ. Λεμπιδάκης ο οποίος είχε πέσει θύμα απαγωγής στην περιοχή του Ηρακλείου, βρέθηκε έπειτα από επιχείρηση που πραγματοποίησε η αστυνομία σε παλιά μάντρα αυτοκινήτων που βρίσκεται σε περιοχή 4 χιλιομέτρων, έξω από την πόλη του Ρεθύμνου.
Επτά συλλήψεις
Στη σύλληψη επτά ατόμων για την υπόθεση απαγωγής του 53χρονου επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη, προχώρησαν οι αστυνομικές αρχές της Κρήτης, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, για την υπόθεση έχει προσαχθεί και εξετάζεται ένα ακόμα άτομο. Παράλληλα οι αρχές συνεχίζουν τις έρευνες για τον εντοπισμό και άλλων προσώπων που φέρεται να εμπλέκονται στην υπόθεση.
Ο επιχειρηματίας ύστερα από συντονισμένη επιχείρηση της ΕΛΑΣ βρέθηκε σώος στις 8.00 το πρωί με εμφανή σημάδια κόπωσης σε παλιά μάντρα αυτοκινήτων 4 χιλιόμετρα έξω από το Ρέθυμνο όπου και κρατείτο. Η επιχείρηση της ΕΛΑΣ εξελίχθηκε αστραπιαία αφού η αστυνομία αξιοποίησε ό,τι στοιχεία με μεθοδικότητα είχε συγκεντρώσει κατά τη διάρκεια της ομηρίας του 53χρονου.
«Ευχαριστώ» ήταν τα πρώτα λόγια του απαχθέντα μόλις αντίκρισε τους άνδρες της ΕΛΑΣ, ενώ ο πατέρας του επιχειρηματίας Γιάννης Λεμπιδάκης ευχαρίστησε τις αρχές και όλους όσοι συνέβαλαν ώστε η περιπέτεια της οικογένειας να έχει αίσιο τέλος. Ο 53χρονος, που είχε απαχθεί στις 30 Μαρτίου στην περιοχή του Ηρακλείου την ώρα που επέστρεφε στο σπίτι του, θα υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις.
Πιθανότατα εντός της ημέρας η αστυνομία αναμένεται να προβεί και σε επίσημες ανακοινώσεις που θα αφορούν την εξιχνίαση της πολύκροτης υπόθεσης που είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη σε όλη τη χώρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
