 |
|
|  Τρίτη 26/9
MEΞΙΚΟ
Μία εβδομάδα μετά το σεισμό, οι ελπίδες ότι θα βρεθούν επιζώντες σβήνουν,ενω ο απολογισμός των νεκρών αυξήθηκε στους 325
AFP
Μία εβδομάδα μετά τον σεισμό των 7,1 βαθμών ο οποίος στοίχισε τη ζωή σε 325 ανθρώπους, σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο επίσημο απολογισμό των αρχών, μια αχνή πια ελπίδα ότι θα βρουν κάποιον ζωντανό παρακινεί τα σωστικά συνεργεία και τους εθελοντές που συνεχίζουν τις επιχειρήσεις στην πρωτεύουσα της χώρας.
Μεξικανικά και ξένα σωστικά συνεργεία ψάχνουν τα συντρίμμια σε λιγοστές πια τοποθεσίες της Πόλης του Μεξικού. Οι περισσότεροι είναι συγκεντρωμένοι στα χαλάσματα αυτού που ήταν ένα επταώροφο κτίριο γραφείων στη συνοικία Ρόμα. Περίπου 40 οικογένειες περιμένουν ακόμα να μάθουν την τύχη των δικών τους, σύμφωνα με την Πολιτική Προστασία.
Οι αρχές ανακοίνωσαν τη Δευτέρα ότι ο απολογισμός των νεκρών του σεισμού της 19ης Σεπτεμβρίου αυξήθηκε στους 325 νεκρούς, εκ των οποίων οι μισοί και πλέον ζούσαν στην πρωτεύουσα των 20 εκατομμυρίων κατοίκων.
Ένα απόσπασμα της ειδικής γαλλικής μονάδας για την αναζήτηση θυμάτων και την αρωγή σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών στο εξωτερικό (της Brigade internationale de recherches techniques et d'assistance, ή BIRTA) έφθασε τη Δευτέρα στο Μεξικό κι αναμένεται να μεταβεί στην Πολιτεία Μορέλος, κοντά στο επίκεντρο του σεισμού της περασμένης εβδομάδας.
Στο μεταξύ, έχει ξεσπάσει πολεμική στο Μεξικό για το ιδιωτικό σχολείο Ενρίκε Ρεμπσαμέν, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους 19 παιδιά και επτά ενήλικοι: όπως μετέδωσαν μεξικανικά ΜΜΕ, το εκπαιδευτικό ίδρυμα είχε υποβάλει στις αρχές πλαστά έγγραφα για να εξασφαλίσει άδεια λειτουργίας.
«Αν αυτό επιβεβαιωθεί, είναι πολύ σοβαρό», δήλωσε ο ομοσπονδιακός υπουργός Παιδείας Αουρέλιο Νούνιο και πρόσθεσε ότι οι υπηρεσίες του θα ερευνήσουν την καταγγελία.
Από τα 8.700 πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σχολεία της μεξικανικής πρωτεύουσας μόλις 103 άνοιξαν ξανά τις πόρτες τους το πρωί της Δευτέρας, σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας. Όλα τα υπόλοιπα θα πρέπει να υποβληθούν σε επιθεωρήσεις από εμπειρογνώμονες πριν η λειτουργία τους επαναληφθεί.
Πάνω από 9.000 ακίνητα έχουν επιθεωρηθεί στην πόλη και τα περισσότερα είναι κατοικήσιμα, σύμφωνα με τον δήμο. Περίπου 700 θα χρειαστούν επισκευές, ενώ 300 έχουν υποστεί μεγάλες ζημιές, κατά την ίδια πηγή.
Τις τελευταίες μέρες οι αρχές, ως και ο ίδιος ο πρόεδρος Ενρίκε Πένια Νιέτο, προσπαθούσαν να καθησυχάσουν τους πολίτες, υποσχόμενοι ότι κανένα κτίριο δεν θα κατεδαφιστεί πριν ανασυρθούν όλα τα θύματα. Αλλά η οργή των Μεξικανών εντείνεται για τον τρόπο που ενεργούν οι αρχές, και πουθενά αυτό δεν είναι πιο απτό από ό,τι στη συνοικία Ρόμα, μπροστά στο κτίριο που κατέρρευσε.
«Δεν μας λένε παρά μόνο ψέματα, ότι θα τους βγάλουν, ότι δουλεύουν, και μετά τίποτα», δήλωσε απελπισμένη η Ανέλ Χιμένες, 42 χρονών, που περιμένει νέα του εξάδελφού της Μαρτίν Εστράδα, 30 ετών, λογιστή, όπως οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που αγνοούνται εκεί. «Μία εβδομάδα είναι υπερβολικά πολύς χρόνος», πρόσθεσε η ίδια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
