 |
|
|  Παρασκευή 22/9
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Όταν η ηθοποιός Βανέσα Ρεντγκρέιβ συνάντησε την Ιμάν και το πέντε μηνών μωρό της
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Μαρία Κουζινοπούλου
Η Ιμάν Αλσιχάνι καταφτάνει στο Κέντρο Ημέρας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, στην Αθήνα, αγκαλιά με τον μόλις πέντε μηνών γιο της. Λόγω πρόωρης γέννησής του το μωρό πρέπει να παρακολουθείται από τους γιατρούς και τις μαίες της οργάνωσης. Σήμερα όμως η επίσκεψη της Ιμάν στο Κέντρο Ημέρας επιφύλασσε μια έκπληξη: την υποδέχεται η Βανέσα Ρεντγκρέιβ.
Η συγκίνηση ήταν διάχυτη. Μόλις η Βρετανή ηθοποιός αντίκρισε την Ιμάν και τον μικρό Σέτζα άνοιξε την αγκαλιά της. Φίλησε το χέρι της μητέρας και οι δύο γυναίκες κοιτάχτηκαν με δάκρυα στα μάτια.
Στη συνέχεια η Ρεντγκρέιβ πήρε αγκαλιά το μωρό και το γέμισε με φιλιά.
Το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ήταν εκεί και η Ιμάν μίλησε για την περιπέτειά της: ξεκίνησε από το Ιράκ με τον άντρα της και τα άλλα τέσσερα παιδιά τους και πέρασαν στην Τουρκία, όπου κρατήθηκαν στις φυλακές για 17 ημέρες. Όταν αφέθηκαν ελεύθεροι μπήκαν σε βάρκα για να περάσουν στην Ελλάδα, όμως οι διακινητές την βούλιαξαν για να τους υποχρεώσουν να ξαναπληρώσουν λεφτά.
Τελικά κατάφεραν να περάσουν στη Σάμο, τον Μάρτιο του 2016. «Εδώ βρήκα θαλπωρή και φροντίδα», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και προσθέτει: «Χάρη στη φροντίδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα έχω σήμερα το μωρό μου».
Το μωρό γεννήθηκε πρόωρο και με βάρος μόλις ενάμισι κιλό και η επίσκεψή τους στην κλινική είναι αναγκαία κάθε εβδομάδα για να παίρνει η Ιμάν το ειδικό γάλα που δίνει στον Σέτζα και να μετρούν οι μαίες την ανάπτυξη του παιδιού.
Η Βανέσα Ρεντγκρέιβ, μαζί με το γιο της, σκηνοθέτη, Κάρλο Νέρο και τον πολιτικό Λόρδο Άλφρεντ Νταμπς ενημερώθηκαν από τον διευθυντή της οργάνωσης, Ηλία Παυλόπουλο, τον υπεύθυνο προγραμμάτων, Απόστολο Βεΐζη, και το προσωπικό του Κέντρου Ημέρας για τη λειτουργία της δομής: την προγεννητική φροντίδα που παρέχεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τη φροντίδα των γυναικών μετά τον τοκετό, την παραπομπή ασθενών σε δημόσια νοσοκομεία όταν κρίνεται απαραίτητη, την ιατρική φροντίδα σε άνδρες, γυναίκες ή παιδιά που έχουν υποστεί σεξουαλική βία και την ψυχολογική υποστήριξη.
Έπειτα συνάντησαν γυναίκες με μωρά, έγκυες που εξετάζονταν και άλλους ασθενείς. «Πρέπει να βάλουμε τους ανθρώπους πάνω από τα σύνορα. Ωστόσο οι κυβερνήσεις δεν φροντίζουν τους πολίτες τους», επισήμανε η ηθοποιός και ακτιβίστρια. Η ίδια μίλησε με θερμά λόγια για τους Έλληνες γιατρούς και διηγήθηκε ότι πριν από δύο χρόνια ένας Έλληνας καρδιοχειρουργούς «της έσωσε τη ζωή».
Σε δηλώσεις της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Ρεντγκρέιβ εξέφρασε τις ευχαριστίες της για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα «οι οποίοι είναι η γραμμή της ζωής, είναι το κόκκινο νήμα για να βγούμε από το λαβύρινθο που είναι η σύγχρονη Ευρώπη».
Ο Βρετανός πολιτικός, Λόρδος Άλφρεντ Νταμπς, δήλωσε συγκλονισμένος από τη φανταστική δουλειά που κάνει η οργάνωση. «Δεν είχα ιδέα ότι γίνονται τόσο πολλά για τους ευάλωτους ανθρώπους και θα πρέπει να επιστρέψω στο Λονδίνο και να βρω τρόπους περισσότερης υποστήριξης», είπε και πρόσθεσε ότι «κάποιοι καταπληκτικοί άνθρωποι κάνουν δουλειά για τους ευάλωτους και το σύστημα φαίνεται ότι τους έχει ξεχάσει. Δεν θέλω να ασκήσω κριτική στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά θα πρέπει οι ελληνικές Αρχές και ο υπόλοιπος κόσμος να κατανοήσουν καλύτερα τη δουλειά που κάνουν οι ΓΧΣ».
Τέλος, ο σκηνοθέτης και παραγωγός, Κάρλο Νέρο, τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «δεν είχα καταλάβει στην πραγματικότητα πόσο πολύπλοκη είναι η κατάσταση, δεν έχουν σημασία μόνο οι φυσικές ανάγκες ή η υγεία του σώματος, αλλά και η ψυχική υγεία και αυτό είναι κάτι που συχνά υποτιμάται από τις Αρχές. Εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε στην Αγγλία και οπουδήποτε αλλού για να προσφέρουμε την υποστήριξή μας».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
