 |
|
|  Πέμπτη 14/9
ΕΛΛΑΔΑ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΣΑΡΩΝΙΚΟ
Θαλάσσιοι οργανισμοί και θαλασσοπούλια «καίγονται» και πεθαίνουν από ασφυξία από τη διαρροή μεγάλης ποσότητες μαζούτ στν Σαρωνικό, σύμφωνα με περιβαλλοντικές οργανώσεις
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Θαλάσσιοι οργανισμοί και θαλασσοπούλια «καίγονται» και πεθαίνουν από ασφυξία από το μαζούτ, ενώ η χημική σύσταση των νερών καθιστά απαγορευτική τη θάλασσα για τον άνθρωπο αναφέρει ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος εκστρατειών της Greenpeace μιλώντας για τη σοβαρή ρύπανση που προκάλεσε στις ακτές της Αττικής η βύθιση του μικρού δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ». «Εξαιτίας του γεγονότος ότι η ρύπανση έχει μετατοπιστεί σε παραλίες της Αττικής, υπάρχει ο κίνδυνος να ξεχαστεί η Σαλαμίνα, όπου το πρόβλημα παρατηρείται σε 1,5χλμ ακτογραμμής» επισημαίνει ο κ. Ιμπραήμ, ενώ μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τονίζει: «Αναμφισβήτητα η μόλυνση επιφέρει ένα πλήγμα στον τουρισμό αυτή την περίοδο [...] από τη στιγμή που ολοκληρωθούν οι καθαρισμοί και γίνει μία συστηματική παρατήρηση των βιολογικών και χημικών δεικτών των υδάτων και των ακτών, του χρόνου έχουμε τη δυνατότητα να μην αντιμετωπίζουμε άμεσο πρόβλημα». Για τον κ. Ιμπραήμ μείζον ζήτημα αποτελεί η διαφάνεια, η παρακολούθηση, η πληροφόρηση και η συστηματική συνέχιση των ερευνών μετά την πλήρη απορρύπανση του οικοσυστήματος, αλλά και η απόδοση των ευθυνών για την οικολογική καταστροφή στη λογική «ο ρυπαίνων πληρώνει». Καταλήγοντας, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις επικείμενες εξορύξεις πετρελαίου στο Ιόνιο, λέγοντας «το θέμα δεν είναι αν θα υπάρξει νέο δυστύχημα αλλά πότε».
«Η πλήρης αποκατάσταση του οικοσυστήματος από την πετρελαιορύπανση απαιτεί πολλά χρόνια», αναφέρει ο Γιώργος Παξιμάδης, υπεύθυνος θαλάσσιων ερευνών του WWF. Όπως τονίζει, «οι τοξικές επιπτώσεις τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το οικοσύστημα είναι άμεσες, αλλά και χρόνιες. Παρατηρείται θάνατος από ασφυξία θαλάσσιων οργανισμών της χλωρίδας και της πανίδας, παρεμπόδιση της ανάπτυξης και της αναπαραγωγής τους, αλλαγή φυσιολογίας και συμπεριφοράς. Ενώ, μέσω της βιοσυσσώρευσης τοξικές ουσίες περνάνε μέσω της διατροφικής αλυσίδας και στον άνθρωπο. Επιπλέον, παρατηρείται εποίκιση του οικοσυστήματος από είδη ξενιστές, ενώ προκαλείται μία σοβαρή ανισορροπία». Όσον αφορά τον άνθρωπο, η ρύπανση επηρεάζει οποιαδήποτε παράκτια δραστηριότητα, σύμφωνα με τον κ. Παξιμάδη.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος των Φίλων της Φύσης Κώστας Φωτεινάκης, και ο Γραμματέας του Εξωραϊστικού - Πολιτιστικού Συλλόγου Ψιλής 'Αμμου Σαλαμίνας, έκαναν λόγο για βαριά ρύπανση των ακτών, ενώ μαζί με τις σημαντικότερες περιβαλλοντικές οργανώσεις της χώρας δήλωσαν «παρών» στη συλλογή και την απομάκρυνση των ρύπων μαζούτ στην ακτή της εισόδου της πόλης των Σεληνίων.
Μάλιστα, το Ελληνικό Δίκτυο ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece στην παρούσα φάση για την άμεση αντιμετώπιση της κατάστασης προτείνει: να ενισχυθούν οι δυνάμεις και τα μέσα συλλογής και απομάκρυνσης των ρύπων, το συντομότερο δυνατόν και πάντως πριν από τις βροχές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
