 |
|
|  Τετάρτη 30/8
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Με Αλεξάντερ Πέιν ανοίγει σήμερα το 74ο Φεστιβάλ της Βενετίας
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Με το «Downsizing», το επιστημονικής φαντασίας κωμικό δράμα του Αλεξάντερ Πέιν, ανοίγει σήμερα (30/8) το 74ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, που φέτος φιλοξενεί πολυαναμενόμενες ταινίες γνωστών δημιουργών όπως των Ντάρεν Αρονόφσκι, Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, Τζορτζ Κλούνεϊ και Αμπντελατίφ Κεσίς, καθώς και λαμπερές συμμετοχές στο δεκαήμερο πρόγραμμα του.
Από ελληνικής πλευράς, παγκόσμια πρεμιέρα στην 74η Μόστρα θα κάνει η «8η Ήπειρος», η τρίτη μικρού μήκους ταινία του Γιώργου Ζώη που θα προβληθεί στις ειδικές προβολές του τμήματος των «Οριζόντων» («Orizzonti»). Μάλιστα, ο Έλληνας σκηνοθέτης έχει διπλή παρουσία στη φετινή διοργάνωση, καθώς είναι και μέλος της κριτικής επιτροπής «Lion of the Future» που θα βραβεύσει την καλύτερη ταινία πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη από όλα τα διαγωνιστικά προγράμματα.
Στο ίδιο τμήμα («Orizzonti»), το ελληνικό ενδιαφέρον έλκει και μια ακόμη μικρού μήκους ταινία: το «Astrometal» του Ευθύμη Κόζεμουντ Σανίδη, με τους Μιχάλη Σαράντη, Θάλεια Παπακώστα και Γιάννη Νιάρρο. Στο διαγωνιστικό τμήμα «Lion of the future» παγκόσμια πρεμιέρα θα κάνει και το «The Gulf», η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Εμρέ Γιεκσάν, που είναι μια συμπαραγωγή Τουρκίας, Γερμανίας και Ελλάδας.
Τον Χρυσό Λέοντα, το μεγάλο βραβείο της διοργάνωσης, διεκδικούν συνολικά 21 ταινίες. Ανάμεσα τους βρίσκονται το «mother!»- το ψυχολογικό θρίλερ του Ντάρεν Αρονόφσκι με τους Τζένιφερ Λόρενς, Χαβιέ Μπαρδέμ και Μισέλ Φάιφερ, η μαύρη κωμωδία του Τζορτζ Κλούνεϊ «Suburbicon» σε σενάριο των αδερφών Κοέν, το «The Shape of Water» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο (μια ρομαντική monster movie στη Νέα Υόρκη του Ψυχρού Πολέμου), το «Downsizing» του Ελληνοαμερικανού Αλεξάντερ Πέιν που θ' ανοίξει και την 74η Μόστρα, αλλά και το «Three Billboards Outside Ebbing, Missouri» του Μάρτιν ΜακΝτόνα, με την ήδη φαβορί για βραβείο ερμηνείας, Φράνσις Μακ Ντόρμαντ.
Στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ συναντάμε ακόμη, το «Mektoub, My Love: Canto Uno» - την πρώτη ταινία του Αμπντελατίφ Κεσίς μετά τη «Ζωή της Αντέλ», το αγγλόφωνο ντεμπούτο του Πάολο Βίρτζι με την Eλεν Μίρεν και τον Ντόναλντ Σάδερλαντ με τίτλο «The Leisure Seeker», το «Lean on Pete» του Αντριου Χέι, το «Hannah» του Αντρέα Παλαόρο με τη Σαρλότ Ράμπλινγκ, και το «Ex Libris - The New York Public Library», το τρίωρο ντοκιμαντέρ του Φρέντερικ Γουάιζμαν για τη Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης. Στο επίσημο διαγωνιστικό της Βενετίας θα κάνει την πρεμιέρα του και το «Human Flow», το νέο ντοκιμαντέρ του Κινέζου ακτιβιστή καλλιτέχνη Αϊ Γουέι Γουέι για την παγκόσμια προσφυγική κρίση, έτσι όπως την αποτύπωσε ο φακός του σε 23 χώρες κατά τη διάρκεια ενός έτους.
Στο «εκτός συναγωνισμού» τμήμα του φεστιβάλ, συμμετέχουν με ταινίες τους οι: Στίβεν Φρίαρς (με το «Victoria & Abdul», το οποίο τοποθετεί ξανά την Τζούντι Ντεντς στον ρόλο της βασίλισσας Βικτώρια της Αγγλίας είκοσι χρόνια μετά το «Mrs. Brown»), Τακέσι Κιτάνο («Outrage Coda»), Έιμπελ Φεράρα («Piazza Vittorio»), Τζέιμς Τόμπακ («Η ιδιωτική ζωή μιας διάσημης γυναίκας»), Γουίλιαμ Φρίντκιν («Ο διάβολος και ο πατήρ Αμόρθ»), και ο διάσημος ντοκιμαντερίστας Έρολ Μόρις («Gates Of Heaven», «The Thin Blue Line», «The Fog Of War», «Fast, Cheap & Out of Control») με την 400 λεπτών τηλεοπτική σειρά, «Wormwood».
το 74ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας θα βραβεύσει Με τιμητικό Χρυσό Λέοντα για το σύνολο της καριέρας τους, τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και την Τζέιν Φόντα. Η απονομή θα πραγματοποιηθεί την 1η Σεπτεμβρίου στο Palazzo del Cinema, ενώ θα ακολουθήσει σε παγκόσμια πρώτη η προβολή της νέας τους ταινίας, «Our souls at night», σε σκηνοθεσία Ριτές Μπάτρα που είναι παραγωγή του Netflix. O Mάικλ Τζάκσον θα είναι, επίσης, ένα από τα «πρόσωπα» της φετινής διοργάνωσης, αφού θα προβληθεί μια αναπαραγωγή σε 3D του «Θρίλερ» καθώς και ένα ντοκιμαντέρ του Τζέρι Κράμερ με τα παρασκήνια από τη δημιουργία του άλμπουμ, με αφορμή τη συμπλήρωση 35 χρόνων από την κυκλοφορία του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
