 |
|
|  Τετάρτη 30/8
ΕΛΛΑΔΑ-Πολιτισμός
Με έργα 95 καλλιτεχνών από 35 χώρες «εμπλουτίζεται» η 6η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Με τις δικές τους εικαστικές «Φαντασιακές εστίες» συμμετέχουν στην κεντρική έκθεση και το φεστιβάλ περφόρμανς της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (30 Σεπτεμβρίου2017 - 14 Ιανουαρίου 2018), 95 καλλιτέχνες και ομάδες καλλιτεχνών (ζώντες εν δράσει, αλλά και διεθνώς γνωστοί τεθνεώτες, όπως ο Καζμίρ Μάλεβιτς, Γκούσταβ Κλούτσις, κα) από τέσσερις ηπείρους και συνολικά 35 χώρες του κόσμου.
Στον πυρήνα του σκεπτικού της έκτης διοργάνωσης και στην θεματική της, βρίσκεται το «σπίτι» ως φαντασιακή σύλληψη και κατασκευή σε μια εποχή μάλιστα που οι έννοιες της κατοικίας, της κοινότητας και της πατρίδας, όπου νιώθει κανείς ασφαλής και αποδεκτός, έπαψαν να αποτελούν βεβαιότητες. Σύμφωνα με τους διοργανωτές, θα επιχειρηθεί να εντοπισθεί η φαντασιακή κατασκευή και η ρευστότητα αυτών των εννοιών, ως προβολή και μελλοντική προσδοκία, ενσωματώνοντας τη βιωμένη εμπειρία του παρελθόντος.
Δημιουργοί από την Αυστρία, το Βέλγιο, τη Βουλγαρία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Ελλάδα, τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ινδία, την Ινδονησία, το Ιράν, το Ισραήλ, την Ισπανία, την Ιταλία, την Κίνα, την Κολομβία, την Κούβα, την Κύπρο, τη Λετονία, το Μαρόκο, τη Νέα Ζηλανδία, τη Νορβηγία, τη Νότιο Αφρική, τη Ρουμανία, τη Ρωσία, τη Σερβία, τη Σλοβακία, τη Σουηδία, την Τουρκία, την Τσεχία, την Τυνησία, τη Φινλανδία, τις Φιλιππίνες και το Χονγκ-Κονγκ, είτε επελέγησαν από την δεκαμελή επιμελητική ομάδα της 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στην ανοικτή πρόσκληση που απηύθυνε η διοργάνωση, είτε συμμετέχουν στο πρόγραμμα δημιουργικής διαμονής καλλιτεχνών (artists? residency program) και στο Φεστιβάλ Περφόρμανς.
Ανάμεσα τους συμπεριλαμβάνονται και τέσσερις καλλιτέχνες οι οποίοι επρόκειτο να παρουσιάσουν τα έργα τους στη Μπιενάλε του Τσανάκκαλε (του Σεπτεμβρίου του 2016, που ακυρώθηκε λόγω της ταραχώδους πολιτικής κατάστασης, μετά τα γεγονότα του καλοκαιριού) και φιλοξενούνται στη Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης. Όλοι τους καλούνται να πραγματευθούν τη φετινή θεματική, η οποία, εκκινώντας από την παρούσα συγκυρία της έξαρσης του μεταναστευτικού προβλήματος, επικεντρώνεται στη ρευστότητα και τον συνεχή επαναπροσδιορισμό του σπιτιού, της εστίας.
Οι εκδηλώσεις της 6ης Μπιενάλε θα πραγματοποιηθούν στην έδρα του διοργανωτή τους -το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στη Μονή Λαζαριστών, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης στην Αποθήκη Β1 στο λιμάνι Θεσσαλονίκης, σε χώρους του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και στην Αγιορειτική Εστία.
Η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
