 |
|
|  Kυριακή 13/8
ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΟ ΑΛΟΓΙΣΙΟ ΚΡΕΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ
Κυπριακής καταγωγής ο ένας εκ των καταδικασθέντων
ΚΕΙΜΕΝΟ Νίκος Γαργαλάκος
Το 2013, όταν οι ιρλανδικές αρχές εντόπισαν αλογίσιο κρέας σε χάμπουργκερ βοδινού κρέατος, ξέσπασε ένα από τα μεγαλύτερα διατροφικά σκάνδαλα που έπληξαν την Ευρώπη. Τέσσερα χρόνια μετά, πολλοί από τους εμπλεκομένους έχουν προσαχθεί στη Δικαιοσύνη. Δύο νέες ποινές φυλάκισης επέβαλε βρετανικό δικαστήριο πριν από λίγες ημέρες, με τη μία να αφορά τον 55χρονο Αγγλοκύπριο επιχειρηματία Ανδρόνικο Σιδερά.
Ο Σιδεράς, ως επικεφαλής της εταιρείας τροφίμων Dinos & Sons Ltd, συνεργάστηκε με τους Ούλρικ Νίλσεν και Άλεξ Μπιτς της εταιρείας Flexi Foods για την παράνομη διακίνηση αλογίσιου κρέατος ως βοδινού. Φυσικά, επρόκειτο για φθηνότερο κρέας κατώτερης ποιότητας, το οποίο αναμείχθηκε με βοδινό, με σκοπό να εξαπατήσει τους καταναλωτές και να πλουτίσει –μεταξύ πολλών άλλων– τους τρεις συνεργούς.
Ο Σιδεράς καταδικάστηκε να εκτίσει ποινή τεσσάρων ετών και έξι μηνών στις φυλακές της Μεγάλης Βρετανίας. Ο 58χρονος Νίλσεν ήταν ο έτερος καταδικασθείς, με ποινή τριών ετών και έξι μηνών, ενώ στον 44χρονο Μπιτς επιβλήθηκαν 18 μήνες με αναστολή.
«Οι σημερινές καταδίκες θα πρέπει να λειτουργήσουν αποθαρρυντικά για όσους πιστεύουν ότι μπορούν να επωφεληθούν από τη διάπραξη απάτης στον κλάδο των τροφίμων», επεσήμανε, με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις η υπηρεσία για τα Πρότυπα Τροφίμων του Ηνωμένου Βασιλείου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τον προηγούμενο μήνα στην Ισπανία, η Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία Europol, σε συνεργασία με την ισπανική Πολιτοφυλακή, προχώρησε στην εξάρθρωση ευρύτερου κυκλώματος, που σχετίζεται με το σκάνδαλο του 2013. Συνολικά, έγιναν 66 συλλήψεις, συμπεριλαμβανομένου ενός Ολλανδού επιχειρηματία, ο οποίος φέρεται να είναι ο αρχηγός της σπείρας.
Πηγή ypaithros.gr
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
