 |
|
|  Πέμπτη 10/8
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ!
Ζευγάρι αγόρασε… δρόμο και τα πεζοδρόμιά του , σε πλούσια συνοικία τού Σαν Φρανσίσκο και ετοιμάζεται να χρεώσει τους κατοίκους!!
Chronicle και Daily Mail
Ένα ζευγάρι εκμεταλλεύτηκε μια σχετικά άγνωστη δημοπρασία για έναν δρόμο σε ένα από τα πιο αριστοκρατικά προάστια του Σαν Φρανσίσκο.
Η Tina Lam και ο Michael Cheng ανακάλυψαν αναπάντεχα ότι ο δήμος είχε βγάλει για πώληση το Presidio Terrace εξαιτίας των απλήρωτων τελών του δρόμου και των προστίμων, που είχαν ανέλθει στο ποσό των… 994 δολαρίων.
Το ζευγάρι έσπευσε να αγοράσει τον δρόμο, ο οποίος περιλαμβάνει 40 επαύλεις, για 90.100 δολάρια, σε μια δημοπρασία που έλαβε χώρα πριν από δύο χρόνια. Και παρά το γεγονός ότι η Tina και ο Michael δεν έχουν καμία δικαιοδοσία στα μέγαρα, έχουν πλέον δικαιώματα στις αυλές τους, τα πεζοδρόμια, τους γύρω δρόμους και τα δέντρα! Κάτι που δεν χαροποιεί καθόλου τους ζάπλουτους κατοίκους.
Η Tina είπε στην «Chronicle»: «Είμαι μετανάστρια πρώτης γενιάς και την πρώτη φορά που ήρθα στο Σαν Φρανσίσκο, ερωτεύτηκα την πόλη. Ήθελα να έχω κάτι δικό μου στο Σαν Φρανσίσκο εξαιτίας της αγάπης μου για την πόλη».
Το ζευγάρι έχει περάσει τα δυο τελευταία χρόνια προσπαθώντας να δει πως μπορεί να εκμεταλλευτεί οικονομικά την ιδιαίτερη αγορά. Αυτό που σκέφτηκαν και προσπαθούν να κάνουν, σύμφωνα με την «Daily Mail», είναι να χρεώνουν για τις 120 θέσεις πάρκινγκ στην περιοχή που τους ανήκει.
Κάτι που μόνο χαρούμενους δεν έχει κάνει τους περίοικους. Ένας από αυτούς είπε στην «Chronicle»: «Σοκαρίστηκα όταν έμαθα ότι μπορεί να γίνει αυτό και είμαι βαθύτατα λυπημένος από το γεγονός πως οποιοσδήποτε μπορεί να εκμεταλλευτεί μια τέτοια κατάσταση αγοράζοντας τον δρόμο και τα πεζοδρόμιά μας».
Οι γείτονες το έμαθαν μόλις τον Μάιο που μας πέρασε, όταν μια εταιρία έφτασε στο κατώφλι τους ρωτώντας τους αν ήθελαν -και πόσο ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν- για να αγοράσουν πίσω τον δρόμο τους. Εξοργίστηκαν μάλιστα ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι ο δήμος έβγαλε τον δρόμο σε πλειστηριασμό εξαιτίας των απλήρωτων δημοτικών τελών, τα οποία πήγαιναν κατά λάθος σε έναν λογιστή που δεν ζούσε εκεί από τη δεκαετία του 1980!
Όχι ότι κατέθεσαν τα όπλα, καθώς καλούν τον δήμο να πάρει πίσω τον δρόμο μηνύοντας τόσο τις δημοτικές αρχές όσο και το ζευγάρι. Η υπόθεση στα κριθεί στις δικαστικές αίθουσες, νομικοί κύκλοι τη θεωρούν πάντως χαμένη για τους κατοίκους, καθώς η αγορά ήταν νομότυπη…
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
