 |
|
|  Tρίτη 1/8
Αποκαλύψεις τής La Repubblica
«Πλοία- φαντάσματα μεταφέρουν λαθραίο πετρέλαιο από την Λιβύη στην Ιταλία προς οικονομικό όφελος του Isis»
ΡΩΜΗ.-Θόδωρος Ανδρεάδης-Συγγελάκης
Στη μεταφορά λαθραίου πετρελαίου από την Λιβύη στην Ιταλία με πλοία-φαντάσματα και οικονομικό όφελος για τον Isis, αναφέρεται η ιταλική εφημερίδα La Repubblica. Σύμφωνα με έρευνα που ξεκίνησε τον περασμένο Φεβρουάριο στην Ιταλία η οικονομική αστυνομία Guardia di Finanza, «μπορεί να θεωρηθεί βάσιμο ότι οι εισαγωγές πετρελαίου από περιοχές που ελέγχονται από την ισλαμική τρομοκρατία καταλήγουν και σε μεγάλα ιταλικά διυλιστήρια», αναφέρει η εφημερίδα της Ρώμης.
Η La Repubblica προσθέτει ότι υπάρχει ένα «Τρίγωνο των Βερμούδων» στο κέντρο της Μεσογείου, ότι νότια της Μάλτας πετρελαιοφόρα σβήνουν τους δορυφορικούς μεταδότες τους και για ένα μικρό χρονικό διάστημα είναι αδύνατον να εντοπισθούν. Στοιχεία, που έχει στα χέρια της η ιταλική δικαιοσύνη και στα οποία αναφέρεται η εφημερίδα, δείχνουν ότι πιθανότατα, υπάρχει μια ύποπτη ανταλλαγή αργού πετρελαίου μεταξύ των πετρελαιοφόρων αυτών και μικρών πλοίων, τα οποία φέρονται να ανήκουν στο Ισλαμικό Κράτος. Στην συνέχεια, μέρος του πετρελαίου αυτού φέρεται να καταλήγει σε διυλιστήρια της Ιταλίας και της νότιας Γαλλίας.
«Δεν είναι τυχαίο το ότι τα ταχύπλοα που πρόσφατα η Ιταλία παρέδωσε στην λιβυκή ακτοφυλακή χρησιμοποιούνται από την κυβέρνηση της Τρίπολης για τον εντοπισμό και την καταδίωξη των μικρών αυτών πλοίων», προσθέτει το άρθρο. Η εφημερίδα κάνει αναφορά και στην λεγόμενη «τουρκική διαδρομή», γράφοντας ότι «ομάδες τζιχαντιστών μεταφέρουν το αργό πετρέλαιο σε φορτηγά μέχρι τα σύνορα με την Τουρκία, όπου μεσολαβητές το αγοράζουν, πληρώνοντας με μετρητά». Διευκρινίζει επίσης ότι η μεταφορά συνεχίζει δια της θαλάσσιας οδού αλλά και δια ξηράς, αν και «τελευταία, η εναλλακτική αυτή δείχνει να έχει εγκαταλειφθεί».
«Όποια και αν είναι η οδός που επιλέγεται, αποτελεί γεγονός ότι το λιβυκό αργό πετρέλαιο κατέληξε παράνομα, δια θαλάσσης, στην Ιταλία και στην Μάλτα, και οδικά στην Τυνησία, όπως τόνισαν πρόσφατα και εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ», καταλήγει η εφημερίδα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
