 |
|
|  Παρασκευή 28/7
ΚΑΘΕΙΡΞΗ 8 ΕΤΩΝ ΣΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΤΑΣΟ ΜΑΝΤΕΛΗ ΓΙΑ ΞΕΠΛΥΜΑ ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
"Ευχαριστούμε για την άψογη διαδικασία. Λυπάμαι αλλά αυτή είναι η απόφασή μας",δήλωσε η Πρόεδρος τού δικαστηρίου μετά το πέρας τής δίκης...
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ποινή κάθειρξης 8 ετών επέβαλε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων στον πρώην υπουργό Τάσο Μαντέλη για το σκέλος των "μαύρων ταμείων" της Siemens που αφορά δώρο 450.000 γερμανικών μάρκων.
Το δικαστήριο καταδίκασε επίσης σε κάθειρξη 12 ετών τον Ηλία Γεωργίου, πρώην στέλεχος της γερμανικής εταιρίας και σε φυλάκιση 40 μηνών τον άλλοτε συνεργάτη του πρώην υπουργού Αριστείδη Μαντά. Όλοι οι κατηγορούμενοι είναι ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους καθώς το δικαστήριο έδωσε αναστολή στην έκτιση της ποινής τους. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας, η πρόεδρος της έδρας είπε: "Ευχαριστούμε για την άψογη διαδικασία. Λυπάμαι αλλά αυτή είναι η απόφασή μας"
Ο 72χρονος πρώην υπουργός κρίθηκε ένοχος για το αδίκημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Το δικαστήριο του αναγνώρισε τα ελαφρυντικά του προτέρου εντίμου βίου και της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς, ενώ για την αναστολή έως την έφεση όρισε τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της διατήρησης της ήδη καταβληθείσας εγγυοδοσίας μέχρι το ποσό των 50.000 ευρώ.
Σύμφωνα με την απόφαση, ο πρώην υπουργός πέτυχε να αποκρύψει περιουσιακό όφελος που «απαίτησε» μέσω τρίτου από τη Siemens, προκειμένου να εγκρίνει προγραμματική σύμβαση 8002/97 με τον ΟΤΕ.
Στον 80χρονο Ηλ. Γεωργίου, που καταδικάστηκε για τα αδικήματα της ενεργητικής δωροδοκίας και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς, ενώ ανεστάλη η εκτέλεση της ποινής του με τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της καταβολής εγγυοδοσίας ύψους 50.000 ευρώ.
Αθώα ελλείψει δόλου κρίθηκε και η πρώην εφοριακός Αντωνία Μάρκου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
