 |
|
|  Τρίτη 25/7
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ
NY Times: Στιγμή -ορόσημο για Ελλάδα και ευρωζώνη-FAZ: Θρίαμβος Τσίπρα- Τσακαλώτου
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Συνεχής είναι η κάλυψη της σημερινής εξόδου της Ελλάδας στις αγορές, από τα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης, καθώς με αλλεπάλληλα ρεπορτάζ, αναλύσεις και σχόλια φωτίζουν πτυχές του γεγονότος.
Επί παραδείγματι, έτσι, «εάν το ενδιαφέρον των επενδυτών είναι ισχυρό, θα πρόκειται για στιγμή -ορόσημο όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την ευρωζώνη», σημειώνεται εμφατικά σε δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times (Liz Aderman).
Αναφορά στο θέμα γίνεται και από την εφημερίδα Wall Street Journal: «Η Ελλάδα επιστρέφει στις διεθνείς αγορές, επιδιώκοντας να αντικαταστήσει τα πενταετή ομόλογα, που λήγουν το 2019, από νέα που θα λήγουν το 2022.
Σύμφωνα δε, με το Reuters, πρόκειται για «την πρώτη προσπάθεια της Ελλάδας να επιστρέψει στις αγορές ομολόγων μετά από τρία χρόνια», αποτελεί δε, «σημαντικό βήμα για την ανάκτηση της πλήρους και σταθερής πρόσβασης στις διεθνείς αγορές, όταν θα λήξει το πρόγραμμα διάσωσης το 2018».
Από την έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας το επόμενο δημοσίευμα, καθώς η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει για το ίδιο θέμα: «Η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές είναι ένας θρίαμβος για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο. Και οι δυο δεν μπορούσαν να αντισταθούν στην πρώτη ευκαιρία για έκδοση ενός πενταετούς ομολόγου. Όχι όμως χωρίς λόγο ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας και ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι εφιστούσαν την προσοχή την προηγούμενη εβδομάδα. Το νέο ελληνικό ομόλογο είναι μια δοκιμή. Θα μπορούσε να γίνει σύμβολο επιτυχίας της εξυγίανσης, εάν οι προοπτικές για την ελληνική οικονομία συνεχίσουν να βελτιώνονται και εάν η αξία των νέων αξιόγραφων αυξάνεται. Τι θα συμβεί όμως εάν καθυστερήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις , εάν αναβληθούν οι μεταρρυθμίσεις και εάν στην κυβέρνηση ξεσπάσουν νέες ιδεολογικές συγκρούσεις; Μόλις οι πρώτοι επενδυτές των νέων ομολόγων αρχίσουν να αμφιβάλουν, οι επιπτώσεις θα φανούν στον Τσίπρα. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός αναλαμβάνει ένα ρίσκο. Στο τέλος όμως ίσως είναι για καλό εάν ο Τσίπρας στηριχθεί και από την ετυμηγορία των αγορών».
Και το Spiegel, «ο σοβαρότερος οικονομικός ασθενής της Ευρώπης επιστρέφει. Μετά από τρία χρόνια, η Ελλάδα τολμά να επιστρέψει στις αγορές ένα χρόνο πριν από τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, προκειμένου να φανεί αν μπορεί να σταθεί μόνη της στα πόδια της μετά τον Αύγουστο του 2018, οπότε και λήγει το πρόγραμμα».
Ενώ η Handelsblatt σημειώνει: «Περίπου ένα χρόνο πριν από το τέλος του τρίτου πακέτου διάσωσης, η Ελλάδα τολμά να επιστρέψει και πάλι στις αγορές».
Το Bloomberg, τέλος, έχει συνεχείς ανταποκρίσεις και άρθρα για το θέμα. Σε νέα ανάλυση (Marcus Ashworth - Μark Gilbert) επισημαίνεται: «Η Ελλάδα αποφάσισε να ταράξει τα νερά με την έκδοση ενός νέου πενταετούς ομολόγου, μετά από τρία χρόνια. Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς αλλά όχι τους άπληστους. Προς το παρόν, μια επιτυχημένη επιστροφή στις αγορές είναι πιο σημαντική από την εξασφάλιση καλύτερων όρων ή περισσότερων χρημάτων. Μετά την έκθεση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του χρέους και την αναβάθμιση της προοπτικής για την αξιολόγηση της χώρας από σταθερή σε θετική από τον οίκο Standard & Poors, η Ελλάδα έσπευσε να εκμεταλλευθεί αυτή τη δυναμική πριν από την ανάπαυλα του Αυγούστου».
Στην ίδια ανάλυση διαβάζουμε, «οι επενδυτές ελπίζουν ότι δεν θα έχουν την ίδια εμπειρία της πρώτης προσπάθειας της Ελλάδας να ανακτήσει την πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές. Οι κάτοχοι του ομολόγου, που εξέδωσε πριν από τρία χρόνια η Ελλάδα παρατηρούν έντονες διακυμάνσεις στην τιμή του (?) [αντιθέτως] με το τωρινό ομόλογο ζητείται η άντληση ποσού 3 δισεκατομμυρίων ευρώ και θα θεωρηθεί επιτυχία, μεγάλο μέρος των συμμετεχόντων στην εκδοτική προσπάθεια να αποτελείται από επενδυτές που θα αποφασίσουν να επεκτείνουν τη λήξη του. Η επιτυχία αυτή θα επιτρέψει τότε στην Ελλάδα να επιμηκύνει το χρέος της και να ανοίξει το δρόμο για τις επόμενες εξόδους στις διεθνείς αγορές προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα».
Εν κατακλείδι, «τρία χρόνια είναι πολύς χρόνος χωρίς πρόσβαση στις αγορές. Η Ελλάδα χρειάζεται το παράθυρο δανεισμού να παραμείνει μόνιμα ανοιχτό».
Υπενθυμίζεται ότι από χθες υπήρξαν ρεπορτάζ από μέσα ενημέρωσης, όπως το BBC, η εφημερίδα Guardian, το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων κ.α.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
