 |
|
|  Τετάρτη 19/7
ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Εκατοντάδες παιδιά, μέλη μιας διάσημης εκκλησιαστικής χορωδίας, βιάστηκαν ή κακοποιήθηκαν μέσα σε διάστημα 50 ετών
AFP
Τουλάχιστον 547 παιδιά, μέλη της περίφημης εκκλησιαστικής χορωδίας του Ρέγκενσμπουργκ (Ρατισβόνη), έπεσαν θύματα κακοποίησης, ακόμη και βιασμού, από το 1945 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, σύμφωνα με μια έκθεση που δόθηκε την Τρίτη στη δημοσιότητα.
Περίπου 500 παιδιά της χορωδίας Ρέγκενσμπουργκ Ντομσπάτσεν ("Σπουργίτια του Καθεδρικού του Ρέγκενσμπουργκ) κακοποιήθηκαν σωματικά και άλλα 67 δέχτηκαν σεξουαλική επίθεση ή βιάστηκαν, όπως ανέφερε ένας δικηγόρος, ο Ούλριχ Βέμπερ, στον οποίο ανέθεσε η Καθολική Εκκλησία να ρίξει φως στην υπόθεση που αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2010.
Οι αριθμοί αυτοί είναι κατά πολύ μεγαλύτεροι από εκείνους που είχαν ανακοινωθεί τον Ιανουάριο του 2016, όταν στην ενδιάμεση έκθεση γινόταν λόγος για 231 θύματα. Τον Φεβρουάριο της προηγούμενης χρονιάς η τοπική ρωμαιοκαθολική εκκλησία παραδέχονταν ότι τα θύματα ήταν μόνο 72.
Στην έκθεση περιγράφονται αδικήματα και εγκλήματα από τη στέρηση τροφής μέχρι τον ξυλοδαρμό και τον βιασμό. Τα περισσότερα ωστόσο έχουν ήδη παραγραφεί και οι 49 φερόμενοι ως δράστες δεν αναμένεται να διωχθούν ποινικά. Το καθένα από τα θύματα πάντως θα λάβει αποζημίωση ύψους μέχρι 20.000 ευρώ.
Τα θύματα περιέγραψαν την εμπειρία τους στη φημισμένη χορωδία ως "φυλακή, κόλαση και στρατόπεδο συγκέντρωσης", "τη χειρότερη περίοδο της ζωής τους που σημαδεύτηκε από τον φόβο, τη βία και τη δυστυχία", εξήγησε ο Βέμπερ.
Η υπόθεση αφορούσε κυρίως την κακομεταχείριση που υπέστησαν τα παιδιά μεταξύ 1964-1994, την εποχή δηλαδή που επικεφαλής της χορωδίας ήταν ο Γκέοργκ Ράτσινγκερ, ο αδελφός του πρώην πάπα Βενέδικτου ΙΣτ΄. Ο Γκέοργκ Ράτσινγκερ, 93 ετών σήμερα, διαβεβαιώνει ότι αγνοούσε ότι τα παιδιά κακοποιούνταν σεξουαλικά σε αυτήν την διάσημη χορωδία που ιδρύθηκε τον Μεσαίωνα, το 975 μ.Χ.
Ο Βέμπερ όμως υποστηρίζει ότι ο αδελφός του πρώην πάπα γνώριζε και "έκανε τα στραβά μάτια". Σύμφωνα με τον δικηγόρο, στη χορωδία επικρατούσε "η κουλτούρα της σιωπής" και πρωταρχικός στόχος ήταν να προστατευθεί ο θεσμός αυτός.
Το 2010 ένα πρώην μέλος της χορωδίας, ο Γερμανός συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας Φραντς Βίτενμπρινκ αποκάλυψε στο περιοδικό Der Spiegel τη βία για την οποία ήταν ικανός ο Ράτσινγκερ, μιλώντας γενικά για "ένα σύστημα σαδιστικών τιμωριών που συνδέονταν με τη σεξουαλική ευχαρίστηση".
Το σκάνδαλο αυτό είναι ένα από τα πολλά που έχουν πλήξει τα τελευταία χρόνια τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Ο Βενέδικτος ΙΣτ΄, αλλά και ο σημερινός ποντίφικας Φραγκίσκος έχουν ζητήσει συγγνώμη από τα θύματα των παιδεραστών ιερέων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
