 |
|
|  Τρίτη 18/7
ΕΛΛΑΔΑ-ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ
Ευφάνταστες συνταγές και μοναδικές γεύσεις από τοπικά προϊόντα στο 1ο
Lesvos Food Festival
ΜΥΤΙΛΗΝΗ-Στρατής Μπαλάσκας
Γλυκιά γεύση άφησε στους συμμετέχοντες το πρώτο "Lesvos Food Fest", που οργανώθηκε στον Μόλυβο από το τοπικό Σωματείο Εστιατόρων και Συναφών Επαγγελματιών και τον Φορέα Τουρισμού Μολύβου, με τη βοήθεια της θετικής ενέργειας 100 εθελοντών όλων των ηλικιών, που συμμετείχαν με κέφι και ...όρεξη στις δράσεις του.
Η ατμόσφαιρα και τα τραγούδια των νοικοκυρών στις αυλές, τα μεζεδάκια (εμπνευσμένα από λεσβιακά προϊόντα) που προσφέρθηκαν σε πλήθος κόσμου ...μετά μουσικής, τα παιδικά χεράκια που έπλασαν γκιουζλεμέδες, το αλάτι, τα βότανα και το λάδι της λεσβιακής γης προσέλκυσαν το ενδιαφέρον όλων όσοι βρέθηκαν στον Μόλυβο και άφησαν ώς αναμνήσεις μοναδικές εικόνες, γεύσεις, μυρωδιές και γαστρονομικές προτάσεις.
Σε ρυθμούς ροκ, από τις κιθάρες μικρών και μεγαλύτερων μουσικών, προσφέρθηκαν τοπικά ποτά σε πρωτότυπους συνδυασμούς· κοκτέιλ με ούζο, λικέρ και κρασί από τη Λέσβο και τη Σάμο.
Ο σεφ Αλέξανδρος Παπανδρέου, προσκεκλημένος του Φεστιβάλ, με φόντο τον γραφικό Μόλυβο παρουσίασε ευφάνταστες συνταγές με ντόπιες πρώτες ύλες σε συνθέσεις και τεχνικές, που εντυπωσίασαν το κοινό, ενώ κουβέντιασε με τα παιδιά για το επάγγελμά του και πέρασε μηνύματα "ευ ζην" στους μικρούς μάγειρες, που συμμετείχαν στα παιδικά μαγειρέματα.
Το ούζο με μεζέ είχε την τιμητική του και προσφέρθηκε σε 35 επιχειρήσεις σε Μόλυβο, Πέτρα, Εφταλού, Βαφειό και Σκαμιά, κατά τη διάρκεια του τριημέρου.
Η λήξη του 1ου "Lesvos Food Fest" βρήκε όλους τους συμμετέχοντες παρέα στο λιμάνι, με παραδοσιακή μουσική, χορό και ούζο που κέρασαν έξι ποτοποιίες της Λέσβου.
Ο πρόεδρος του Σωματείου Εστιατόρων και Συναφών Επαγγελματιών και του Φορέα Τουρισμού Μολύβου Νίκος Μόλβαλης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τόνισε πως στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδιασμού, που υλοποιεί το δίκτυο "Lesvos the other Aegean" για το τουριστικό μέλλον του νησιού, προχώρησε σε άλλη μια ολοκληρωμένη δράση, στην ανάδειξη του τεράστιου κεφαλαίου της τοπικής παραγωγής προϊόντων και της λεσβιακής γαστριμαργίας.
Όπως είπε ο κ. Μόλβαλης, "η λεσβιακή ύπαιθρος με τα προϊόντα της, η κουζίνα του τόπου μας, οι λεσβιακές συνταγές, οι τρόποι του 'γεύεσθαι', οι συνήθειες γύρω από το τραπέζι, οι παραδόσεις πολιτισμού που συνοδεύουν όλα αυτά -από τη διαδικασία παραγωγής μέχρι τις αρχιτεκτονικές των χώρων και τα τραγούδια του τραπεζιού- συνθέτουν μια τεράστια δυναμική, που μπορεί να εκτινάξει το νησί σε κορυφαίο γαστριμαργικό προορισμό διεθνώς. Οι διεθνείς τάσεις γαστριμαργικού πολιτισμού μας δίνουν την δυνατότητα διείσδυσης σε μια τεράστια αγορά επισκεπτών. Μας δίνει επίσης τη δυνατότητα να στείλουμε τα λεσβιακά προϊόντα στα τραπέζια μεγάλων εστιατορίων του εξωτερικού μέσα από νέες συνταγές γνωστών σεφ που θα στηρίζονται στα τοπικά μας προϊόντα και στις παραλλαγές των δικών μας συνταγών".
Η επιθυμία, σύμφωνα με τους διοργανωτές, είναι το "Lesvos Food Fest" να απλωθεί και να "αγκαλιάσει" ολόκληρο το νησί, προβάλλοντας τα μοναδικά γαστριμαργικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής. Από τη σαρδέλα και τα όστρακα μέχρι τα αλκοολούχα, τα αναψυκτικά, τα βότανα, το αλάτι, την ελαιοκομική παραγωγή, τα μεταποιημένα προϊόντα, τα ζυμαρικά. "Η συνειδητοποίηση αυτής της τεράστιας αναπτυξιακής δυνατότητας απαιτεί ανοιχτό μυαλό, συναντίληψη, συνεργασίες και εθελοντική συμμετοχή" κατέληξε ο κ. Μόλβαλης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
