 |
|
|  Σάββατο 15/
ΕΛΛΑΔΑ-ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΚΔΙΚΑΣΘΗΚΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Πολυετείς ποινές κάθειρξης επέβαλε το δικαστήριο στη μητέρα και τον πρώην σύντροφό της που κακοποιούσαν σεξουαλικά και βασάνιζαν δύο ανήλικα αγόρια!!
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Η φρικιαστική υπόθεση βασανισμού και σεξουαλικής κακοποίησης δύο ανήλικων αδελφών από τη μητέρα τους και τον πρώην σύντροφό της, αναβίωσε στην αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης, το οποίο καταδίκασε την πρώτη σε κάθειρξη 40 ετών και τον δεύτερο σε κάθειρξη 47 ετών (από τα οποία εκτιτέα είναι τα 25 έτη).
Το δικαστήριο τους έκρινε ένοχους χωρίς να τους αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό, ενώ μετά το πέρας της δίκης και οι δύο επέστρεψαν στις φυλακές όπου κρατούνται από τον περυσινό Φεβρουάριο, όταν ήρθε στο «φως» αυτή η ασύλληπτη υπόθεση.
Τα δύο αγόρια, ηλικίας 10 και 12 ετών σήμερα, περιέγραψαν πριν από λίγο καιρό σε ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς με κάθε λεπτομέρεια τα όσα βίωναν για μία τετραετία, από το 2011 έως το 2015, ενώ οι ιατροδικαστικές εκθέσεις επιβεβαίωσαν τα λεγόμενά τους. Σήμερα, τα δύο αδέλφια ζουν σε ορφανοτροφείο της Ημαθίας, το οποίο ανέλαβε την επιμέλειά τους.
Σύμφωνα με τη δικογραφία, ο 45χρονος κατηγορούμενος και η 38χρονη άλλοτε σύντροφός του (μητέρα συνολικά τεσσάρων παιδιών) το διάστημα της συμβίωσής τους κακοποιούσαν σεξουαλικά, από κοινού και κατά μόνας, τα παιδιά και τα βασάνιζαν. Το άλλοτε ζευγάρι ζούσε το διάστημα από το 2011 έως το 2013 στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, ενώ στη συνέχεια η γυναίκα και τα αγόρια μετακόμισαν στη Σκύδρα Πέλλας.
Εκτός από τον συστηματικό βιασμό που υφίσταντο από τον 45χρονο, τα δύο ανήλικα -σύμφωνα με το κατηγορητήριο- έπεσαν θύματα ασελγών πράξεων κι από τη μητέρα τους. Η ίδια -εξάλλου- κατηγορείτο ότι σε μία περίπτωση παρακολουθούσε τον βιασμό του παιδιού της από τον 45χρονο και… γελούσε.
Επιπλέον, το ζευγάρι βασάνιζε τα αγοράκια, προκαλώντας τους σωματικές κακώσεις. Όπως περιγράφεται στο κατηγορητήριο, δίκην τιμωρίας έσβηναν τα τσιγάρα στην πλάτη των ανηλίκων με συνέπεια να προκαλέσουν εγκαύματα στα κορμάκια τους. Μάλιστα, ο 45χρονος κατηγορείτο ότι μαστίγωνε άλλοτε με τη ζώνη του παντελονιού και άλλοτε με το καλώδιο ηλεκτρικού σίδερου το μεγαλύτερο αγόρι, ενώ στο μικρότερο έριξε καυτό λαδί.
Για την ίδια υπόθεση κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου ακόμη δύο άντρες, ένας φίλος του 45χρονου και ο ιδιοκτήτης σπιτιού που νοίκιαζε η 38χρονη. Το δικαστήριο τους καταδίκασε, αντιστοίχως, σε ποινές κάθειρξης 16 ετών και φυλάκισης 3 ετών (μετατρέψιμη προς 5 ευρώ). Οι δύο τελευταίοι κρίθηκαν ένοχοι -κατά περίπτωση- για αποπλάνηση ανηλίκων και προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
