 |
|
|  Τρίτη 27/6
ΔΙΑΣΤΗΜΑ
Έτοιμος για εκτόξευση ο δορυφόρος Hellas-Sat 3 και Inmarsat
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Έτοιμος για το ταξίδι του στο διάστημα είναι ο νέος τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος Hellas-Sat 3, ο οποίος προγραμματίζεται να εκτοξευθεί τα μεσάνυχτα (ώρα Ελλάδας) της Τετάρτης 28 Ιουνίου από το ευρωπαϊκό διαστημοδρόμιο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας.
Η εκτόξευση του ελλαδοκυπριακού δορυφόρου -με έναν πύραυλο Ariane 5 ύψους 51 μέτρων- θα γίνει από κοινού με το νέο δορυφόρο του διεθνούς οργανισμού δορυφορικών επικοινωνιών Inmarsat.
Αν όλα πάνε καλά, μετά τους κατάλληλους ελιγμούς, ο δορυφόρος αναμένεται να τεθεί στην τελική γεωστατική τροχιά του περίπου πέντε μέρες μετά την εκτόξευσή του, οπότε πλέον θα έχουν αναπτυχθεί οι τέσσερις κεραίες του (μία για τον Hellas-Sat 3 και τρεις για τον Inmarsat).
Ο κοινός δορυφόρος, που έχει το μέγεθος ενός μικρού λεωφορείου, κατασκευάσθηκε στη Γαλλία από τη γαλλo-ιταλική κοινοπραξία Thales Alenia Space, έχει αναμενόμενη διάρκεια ζωής 16,5 έτη και η τροχιακή θέση του θα είναι στις 39 μοίρες ανατολικά.
Ο νέος δορυφόρος, ο οποίος φέρει εξοπλισμό για δύο ξεχωριστές χρήσεις και έχει βάρος 5,8 τόνων, θα επιτρέψει την επέκταση των εργασιών της Hellas Sat με τους 47 αναμεταδότες του. Παράλληλα, θα δώσει νέες δυνατότητες στον οργανισμό Inmarsat για την παροχή κινητών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και πρόσβασης στο διαδίκτυο στους επιβάτες των αεροσκαφών που πετάνε πάνω από την περιοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η χρήση του Hellas Sat 3 θα επιτρέψει την αντικατάσταση του υφιστάμενου δορυφόρου Hellas Sat 2 που είχε ακτοξευθεί το 2003 από τις ΗΠΑ και τη βελτιωμένη εξυπηρέτηση των πελατών της εταιρείας σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Αφρική.
Η Hellas-Sat, με έδρα την Κύπρο, η οποία αποτελεί πλέον θυγατρική της αραβικής Arabsat, σχεδιάζει να θέσει σε τροχιά έναν ακόμη δορυφόρο, τον Hellas-Sat 4. Ο έλεγχος του Hellas-Sat 3 θα γίνεται από το κέντρο της θυγατρικής της Hellas Sat στο Κορωπί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
