 |
|
|  Δευτέρα 26/6
ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ
Με συνθήματα κατά τού Αμερικανού Προέδρου το Gay Pride στη Νέα Υόρκη
EPA/PORTER BINKS
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στο Gay Pride της Νέας Υόρκης, κρατώντας τις σημαίες με το ουράνιο τόξο (των ΛΟΑΔ) και πλακάτ με συνθήματα κατά του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.
Για 48η συνεχόμενη χρονιά, χιλιάδες ήταν οι συμμετέχοντες, που με τα πόδια, με μοτοσικλέτες ή πάνω σε φορτηγά κατέβηκαν όλοι μαζί την 5η Λεωφόρο, διανύοντας μιας πορεία 3 χιλιομέτρων από τους ουρανοξύστες του Μιντάουν έως το Γκρίνγουιτς Βίλατζ, την περιοχή που γεννήθηκε το κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων μετά τις ταραχές του Στόουνγουολ το 1969.
Εκατοντάδες αστυνομικοί και πολλοί αιρετοί, μεταξύ αυτών ο δήμαρχος της πόλης Μπιλ ντε Μπλάζιο, ο κυβερνήτης της πολιτείας της Νέας Υόρκης Μάριο Κουόμο και ο γερουσιαστής Τσακ Σούμερ, όλοι τους στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος, συμμετείχαν στην πορεία.
Τον Ιούνιο του 2015 οι συμμετέχοντες στην πορεία γιόρταζαν τη νομιμοποίηση του γάμου ομοφυλοφίλων. Τον Ιούνιο του 2016, την κινητοποίηση επισκίασε το πένθος μετά τη σφαγή στο νυχτερινό κέντρο του Ορλάντο, στην Φλόριντα. Φέτος, πολλοί ήταν εκείνοι που πορεύονταν κρατώντας πλακάτ με το σύνθημα «Αντίσταση», επικριτές του Αμερικανού προέδρου που κατήγγειλαν τη νέα κυβέρνηση και τα νομοθετικά της σχέδια: ιδίως την κατάργηση του Obamacare, αλλά και την αμφισβήτηση των δικαιωμάτων των διεμφυλικών.
Σε αυτό το κλίμα ο Γκάβιν Γκριμ, ο διεμφυλικός μαθητής λυκείου η αγωγή του οποίου να του αναγνωριστεί το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τις τουαλέτες των αγοριών στο σχολείο του βρίσκεται στο επίκεντρο της «μάχης των τουαλετών», ήταν επικεφαλής των συμμετεχόντων της Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών (Aclu), που πρωτοστατεί στην προάσπιση των ατομικών ελευθεριών.
Στις πρώτες σειρές της πορείας της Aclu βρισκόταν και η πρώην αναλύτρια του αμερικανικού στρατού που διέρρευσε χιλιάδες απόρρητα έγγραφα στο WikiLeaks κι υποβλήθηκε, ενώ βρισκόταν στη φυλακή, σε επέμβαση αλλαγής φύλου, η Τσέλσι Μάνινγκ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
