Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 22/6

Μεσογειακή Διατροφή και ΥΓΕΙΑ

Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο βοηθά στη διατήρηση της μνήμης και προστατεύει από Αλτσχάιμερ



Πανεπιστήμιο Τεμπλ / Φιλαδέλφεια ΗΠΑ.-

Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, βασικό συστατικό της Μεσογειακής διατροφής, βοηθά στη διατήρηση της μνήμης και της μαθησιακής ικανότητας, ενώ μειώνει τις παθολογοανατομικές αλλοιώσεις στον εγκέφαλο, οι οποίες αποτελούν το «σήμα κατατεθέν» της νόσου Αλτσχάιμερ. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας αμερικανικής επιστημονικής έρευνας που έγινε σε πειραματόζωα (ποντίκια), τα οποία είχαν τροποποιηθεί έτσι ώστε να εμφανίζουν μετά από μία ηλικία τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της νευροεκφυλιστικής νόσου: τις πλάκες της πρωτεΐνης βήτα αμυλοειδούς και τους νευροϊνιδιακούς θυσάνους της πρωτεΐνης ταυ. Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τεμπλ της Φιλαδέλφεια, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντομένικο Πράτικο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευρολογίας "Annals of Clinical and Translational Neurology", χώρισαν τα πειραματόζωα σε δύο ομάδες: η μία έκανε διατροφή που περιείχε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και η άλλη όχι. Το ελαιόλαδο εισήχθη στη διατροφή της πρώτης ομάδας, όταν τα ποντίκια ήσαν έξι μηνών και δεν είχαν ακόμη εκδηλώσει συμπτώματα παρόμοια με το Αλτσχάιμερ. Τα τεστ μνήμης και μάθησης που έγιναν στην ηλικία των εννέα και των 12 μηνών, έδειξαν ότι τα ποντίκια, που είχαν επί μήνες καταναλώσει ελεαιόλαδο, είχαν πολύ καλύτερες επιδόσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα. Η μελέτη των εγκεφαλικών ιστών που έγινε στη συνέχεια, αποκάλυψε δραματικές διαφορές στην εμφάνιση και λειτουργία των νευρώνων. Ιδίως οι συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων, οι συνάψεις, ήσαν πολύ καλύτερα διατηρημένες στα ζώα που είχαν φάει πολύ ελαιόλαδο. Ακόμη ο εγκέφαλός τους εμφάνιζε πολύ μικρότερα επίπεδα πλακών αμυλοειδούς και θυσάνων. Οι ερευνητές σκοπεύουν να εισάγουν έξτρα παρθένο ελαιόλαδο στη διατροφή τρωκτικών ηλικίας 12 μηνών, που θα έχουν πλέον εμφανίσει σημάδια άνοιας και Αλτσχάιμερ, για να δουν κατά πόσο είναι δυνατό με αυτό τον τρόπο να σταματήσουν τη νευροεκφύλιση ή και να την αναστρέψουν. «Βρήκαμε ότι το ελαιόλαδο όχι μόνο μειώνει την φλεγμονή στον εγκέφαλο, αλλά -πράγμα ακόμη πιο σημαντικό- ενεργοποιεί τη διαδικασία της αυτοφαγίας», δήλωσε ο Πράτικο. Μέσω της αυτοφαγίας, τα κύτταρα αυτοκαθαρίζονται από τις τοξίνες και από άλλα άχρηστα υλικά, μεταξύ άλλων από τις πλάκες του βήτα-αμυλοειδούς και τους θυσάνους της ταυ πρωτεΐνης.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία