 |
|
|  Σάββατο 10/6
ΓΚΑΦΑ ΟΛΚΗΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΣΤΗΝ ΓΚΑΜΠΟΝ
Ενώ έλεγε ειδήσεις στη δημόσια τηλεόραση,ανακοίνωσε απο λάθος οτι πέθανε ο...Πρόεδρος τής χώρας-Τέθηκε σε διαθεσιμότητα
Λιμπρβίλ, Γκαμπόν
Μια παρουσιάστρια της δημόσιας τηλεόρασης της Γκαμπόν τέθηκε σε διαθεσιμότητα αφού ανακοίνωσε κατά λάθος τον θάνατο του προέδρου Άλι Μπόνγκο Οντίμπα, μπερδεύοντας το όνομά του με εκείνο του πατέρα του.
Η γκάφα της Βιβίν Οβαντόνγκ έγινε στο νυχτερινό δελτίο ειδήσεων της Πέμπτης, ανήμερα της επετείου του θανάτου του πρώην προέδρου Όμαρ Μπόνγκο Οντίμπα ο οποίος απεβίωσε στη Βαρκελώνη στις 8 Ιουνίου 2009, μετά από 42 χρόνια στην εξουσία.
"Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Άλι (σ.σ. αντί για Όμαρ) Μπόνγκο Οντίμπα έφυγε από τη ζωή στη Βαρκελώνη της Ισπανίας" είπε η δημοσιογράφος διαβάζοντας τις σημειώσεις της. Προφανώς χωρίς να αντιληφθεί το λάθος, συνέχισε λέγοντας ότι θα προβληθεί ένα ντοκιμαντέρ με την ευκαιρία της συμπλήρωσης οκτώ ετών από τον θάνατό του και ότι την επομένη θα τελείτο ένα μνημόσυνο.
Η Οβαντόνγκ απομακρύνθηκε προσωρινά από την παρουσίαση του δελτίου. Ο γενικός διευθυντής της Gabon Television Ματιέ Κουμπά εξήγησε ότι "θα πρέπει να προστατεύσουμε και την ίδια" επειδή η γκάφα της έγινε βάιραλ στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης. Παρεμβαίνοντας στο δελτίο ειδήσεων την επόμενη ημέρα, ο Κουμπά είπε ότι έχει ήδη ζητήσει συγγνώμη από τον πρόεδρο Άλι Μπόνγκο Οντίμπα και από την οικογένειά του. "Διαπιστώσαμε ότι ήταν ένα γλωσσικό ολίσθημα. Μπορεί να συμβεί στον καθένα. Όμως σ' αυτήν την περίπτωση ήταν κάπως χοντροκομμένο επειδή αφορούσε τον αρχηγό του κράτους", πρόσθεσε.
Η Οβαντόνγκ έκανε πολλά χρόνια ρεπορτάζ και μόλις πριν από λίγες ημέρες είχε αναλάβει την παρουσίαση των δελτίων.
Τον Μάιο, στο γειτονικό Καμερούν, μια δημοσιογράφος της δημόσιας τηλεόρασης ανακοίνωσε τη νέα κυβέρνηση της Γαλλίας με λάθος σύνθεση: έτσι ο Φρανσουά Μπαϊρού αναλάμβανε το υπουργείο Εξωτερικών και ο Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν παρέμενε υπουργός Άμυνας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
