 |
|
|  Σάββατο 15/4
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ ΤΕΛΟΥΝ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ
Σκληρές διώξεις, καταπίεση και ευρύτατοι περιορισμοί για τους πιστούς που στο δυτικό κόσμο είναι πλειοψηφία
Πηγή: newsbeast.gr
Οι αιματηρές επιθέσεις σε χριστιανικές εκκλησίες Κοπτών στην Αίγυπτο την Κυριακή των Βαΐων προκάλεσαν παγκόσμιο σοκ και αποτροπιασμό. Σε αντίθεση με την κατάσταση που επικρατεί στον δυτικό κόσμο, οι χριστιανοί σε πολλές άλλες χώρες ανά τον κόσμο αποτελούν μειονότητα και συχνά στόχο επιθέσεων, διώξεων και καταπίεσης. Στην Αίγυπτο τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένταση στις σχέσεις χριστιανών και μουσουλμάνων, μολονότι επί αιώνες συνυπήρχαν ειρηνικά. Από πέρυσι μόνο έχουν καταγραφεί πολλά περιστατικά ισλαμιστικών επιθέσεων ιδίως κατά της κοπτικής μειονότητας, με δεκάδους ανθρώπους να έχουν χάσει τη ζωή τους. Ειδικά το Ισλαμικό Κράτος που έχει υπό τον έλεγχό του τη χερσόνησο του Σινά εξαπολύει κάθε τόσο απειλές κατά χριστιανών μέσω προπαγανδιστικών βίντεο. Η περίπτωση της Αιγύπτου δεν είναι μοναδική. Κίνδυνο διώξεων, επιβολής περιορισμών και φυλακίσεων αντιμετωπίζουν χριστιανικές μειονότητες και στο Αφγανιστάν, την Κίνα, την Ινδονησία, τη Β. Κορέα, το Ιράκ, το Ιράν και φυσικά στην εμπόλεμη Συρία.
Από το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν ως την Κίνα και τη Β. Κορέα
Στο Αφγανιστάν μένουν πλέον λίγοι χριστιανοί, κι αυτό διότι υπέστησαν μαζικές διώξεις από το ακραίο καθεστώς των Ταλιμπάν μεταξύ 1996 και 2001. Σύμφωνα με στοιχεία του υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ, το 2009 ο πραγματικός αριθμός των χριστιανών ήταν εντελώς ασαφής. Κυμαινόταν μεταξύ 500 έως 8.000. Πολλοί κρύβονταν, άλλοι δεν δήλωναν το πραγματικό θρήσκευμά τους ή άλλαζαν πίστη. Πολλά από τα θύματα της βίας των Ταλιμπάν ήταν χριστιανοί υπήκοοι ξένων χωρών, μέλη ανθρωπιστικών αποστολών.
Ιδιαίτερα προβληματική είναι η κατάσταση και στην Κίνα. Στην αχανή ασιατική χώρα οι χριστιανοί αντιμετωπίζουν διαρκώς προβλήματα. Οι ακριβείς αριθμοί και εδώ είναι ασαφείς, ενώ ενίοτε γίνεται λόγος για έως και 80 εκατομ. χριστιανούς. Η ελευθερία του θρησκεύματος είναι υπό περιορισμό, δεδομένου ότι το κομμουνιστικό καθεστώς έχει υπό τον έλεγχό του τη θρησκεία. Καθολικοί και προτεστάντες έχουν οργανώσει ιδιότυπες εκκλησίες που βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο και δεν αναγνωρίζονται διεθνώς. Πολλοί χριστιανοί αναγκάζονται να συγκεντρώνονται σε ιδιωτικούς χώρους και σπίτια για να επιτελέσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.
Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και τα σχεδόν 20 εκατομ. χριστιανών της μουσουλμανικής Ινδονησίας των 250 εκατομ. κατοίκων. Αν και μέχρι πρότινος υπήρχε ανεκτικότητα προς άλλα θρησκεύματα, τα τελευταία χρόνια το ισλαμιστικό μέτωπο, που κερδίζει ολοένα έδαφος, στρέφεται εναντίον των χριστιανών. Για τη Βόρεια Κορέα, από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχουν πολλά δημοσιευμένα στοιχεία. Σύμφωνα με μετρήσεις του Κορεατικού Συνδέσμου Χριστιανών (KCF) υπολογίζεται ότι στη χώρα υπάρχουν περίπου 14.000 χριστιανοί, κυρίως καθολικοί και προτεστάντες, σε σύνολο 25 εκατομ. κατοίκων. Σύμφωνα με καταγγελίες της διεθνούς ΜΚΟ Open Doors, χιλιάδες χριστιανοί έχουν σταλεί σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας του βορειοκορεατικού καθεστώτος.
Η σκληρή καθημερινότητα σε Ιράκ, Ιράν, Συρία
Για πολλούς αιώνες οι χριστιανοί αποτελούσαν συστατικό στοιχείο της ιρακινής κοινωνίας. Ωστόσο εδώ και χρόνια υφίστανται διώξεις και πολλοί έχουν τραπεί σε φυγή. Η χριστιανική μειονότητα του Ιράκ συρρικνώνεται με το πέρασμα των χρόνων. Όσοι έχουν απομείνει στη χώρα ζουν με τον διαρκή φόβο της ισλαμιστικής τρομοκρατίας. Πολλοί έχουν σκοτωθεί από μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, άλλοι έχουν βασανιστεί, ενώ συχνό είναι το φαινόμενο καταστροφής των περιουσιών τους. Η πολιτική ζωή της χώρας μονοπωλείται παραδοσιακά από σουνίτες και σιίτες, με τους χριστιανούς να μην τυγχάνουν πολιτικής εκπροσώπησης. Αντίστοιχη είναι η εικόνα που καταγράφεται στο γειτονικό Ιράν. Οι χριστιανοί πολίτες ανέρχονται σε περίπου 100.000, με την πλειοψηφία να ανήκει στην αποστολική εκκλησία της Αρμενίας. Εδώ και χρόνια Ιρανοί μουσουλμάνοι που έχουν ασπαστεί τον χριστιανισμό δέχονται ποινικές κυρώσεις, ενώ σε κάποιους έχει επιβληθεί ακόμη και θανατική ποινή.
Τέλος, στη Συρία η χριστιανική παράδοση έχει βαθιές ρίζες στο παρελθόν. Σε όλη την επικράτεια της χώρας, που εδώ και χρόνια πλήττεται από ένα σφοδρό εμφύλιο, συναντά κανείς αναρίθμητα χριστιανικά μοναστήρια και εκκλησίες. Το 10% του συριακού πληθυσμού είναι χριστιανοί. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ελληνορθόδοξη μειονότητα της Συρίας. Η κοσμική κυβέρνηση της χώρας ήταν για πολλά χρόνια εγγυήτρια της ελευθερίας της θρησκευτικής πίστης. Για το λόγο αυτό πολλοί χριστιανοί υποστηρίζουν ακόμη το καθεστώς Άσαντ. Ωστόσο, τόσο οι χριστιανοί της Συρίας όπως άλλωστε και το σύνολο του πληθυσμού της χώρας, έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την επέλαση των ακραίων ισλαμιστών. Το αν καταφέρουν να ανακάμψουν παραμένει αμφίβολο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
