 |
|
|  Πέμπτη 13/4
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
Κατά 2,4% αναμένεται να αυξηθεί το παγκόσμιο εμπόριο το 2017,αλλά ωστόσο διατηρείται η αβεβαιότητα
Γενεύη
Το παγκόσμιο εμπόριο αναμένεται να αυξηθεί κατά 2,4% φέτος, αν και υπάρχει «βαθιά αβεβαιότητα» για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, όπως ανέφερε σήμερα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ).
Ο γενικός διευθυντής του ΠΟΕ ,Ρομπέρτο Αζεβέντο, δήλωσε ότι χρειάζεται ακόμα σαφήνεια για τις εμπορικές πολιτικές του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ενώ ζήτησε να υπάρξει αντίσταση απέναντι στον προστατευτισμό.
Το εύρος ανάπτυξης για φέτος αναθεωρήθηκε στο 1,8-3,6% από το 1,8-3,1% πέρυσι τον Σεπτέμβριο, ανέφερε ο ΠΟΕ.
«Θα πρέπει να δούμε το εμπόριο ως μέρος μια λύσης στις οικονομικές δυσκολίες, όχι ως μέρος του προβλήματος», δήλωσε ο Αζεβέντο. «Γενικά, νομίζω ότι υπάρχουν λόγοι για συγκρατημένη αισιοδοξία αλλά η αύξηση του εμπορίου παραμένει εύθραυστη και υπάρχουν σημαντικοί καθοδικοί κίνδυνοι. Μεγάλο μέρος της αβεβαιότητας αναφορικά με τις προοπτικές είναι πολιτικό», δήλωσε σε συνέντευξη τύπου.
«Χρειάζεται να συνεχίσουμε να ενισχύουμε το σύστημα, να εφαρμόζουμε νέες μεταρρυθμίσεις και να αντιστεκόμαστε στην έγερση νέων εμποδίων στο εμπόριο», δήλωσε.
Ο ΠΟΕ έχει κατ’ επανάληψη αναθεωρήσει τις αρχικές εκτιμήσεις τα τελευταία πέντε χρόνια καθώς οι προβλέψεις για οικονομική ανάκαμψη αποδεικνύονται υπεραισιόδοξες. Το παγκόσμιο εμπόριο αυξήθηκε με τον «ασυνήθιστα χαμηλό» ρυθμό του 1,3% το 2016, τον χαμηλότερο από την χρηματοοικονομική κρίση, και δεν επιβεβαίωσε την αναθεωρημένη πρόβλεψη του 1,7% τον περασμένο Σεπτέμβριο.
«Η αδύναμη επίδοση κατά τη διάρκεια της χρονιάς οφείλεται στη σημαντική επιβράδυνση στις αναδυόμενες αγορές όπου οι εισαγωγές ουσιαστικά έμειναν στάσιμες πέρυσι, και αυξήθηκαν ελάχιστα σε όγκο», δήλωσε ο Αζεβέντο.
Το 2018, το παγκόσμιο εμπόριο αναμένεται να αυξηθεί κατά 2,1-4% σύμφωνα με τις τελευταίες αναλύσεις του ΠΟΕ.
«Η άνοδος του πληθωρισμού που οδηγεί σε υψηλότερα επιτόκια, οι πιο σφιχτές δημοσιονομικές πολιτικές και η επιβολή μέτρων για τον περιορισμό του εμπορίου μπορούν όλα να υπονομεύσουν την υψηλότερη ανάπτυξη του εμπορίου τα επόμενα δύο χρόνια», προειδοποίησε ο Οργανισμός.
«Εάν οι φορείς χάραξης της πολιτικής επιχειρήσουν να αντιμετωπίσουν την απώλεια θέσεων εργασίας με σημαντικούς περιορισμούς στις εισαγωγές, το εμπόριο δεν μπορεί να βοηθήσει να ενισχυθεί η ανάπτυξη και ίσως ακόμα και να αποτελέσει βαρίδι για την ανάκαμψη», δήλωσε σε ανακοίνωση ο Αζεβέντο.
Ο Αζεβέντο δήλωσε ότι αναμένει να επικυρωθεί ο διορισμός του νέου αντιπροσώπου των ΗΠΑ για θέματα εμπορίου (USTR). «Περιμένουμε να αναλάβει τα καθήκοντά της η νέα ομάδα για το εμπόριο, να επικυρωθεί η νέα υπηρεσία USTR ούτως ώστε να μπορούμε να έχουμε έναν πιο ουσιαστικό διάλογο, αυτή τη στιγμή δεν το έχουμε αυτό. Ακόμα περιμένουμε να δούμε πώς θα διαμορφωθεί η εμπορική πολιτική στις ΗΠΑ».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
