 |
|
|  Δευτέρα 27/3
ΕΛΛΑΔΑ
Βιασμός στάθηκε αφορμή για δολοφονία για λόγους εκδίκησης
Θεσσαλονίκη
Την ποινή της ισόβιας κάθειρξης επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης σε 41χρονο Βούλγαρο, που κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία 53χρονου συμπατριώτη του - πράξη που οι διωκτικές αρχές απέδωσαν σε αντίποινα για βιασμό που κατήγγειλε ότι υπέστη προηγουμένως η 24χρονη κόρη του από τον δολοφονηθέντα.
Στο εδώλιο του ίδιου δικαστηρίου κάθισαν εξάλλου, η κόρη και η σύζυγος του 41χρονου κατηγορούμενου, που καταδικάστηκαν σε 15ετή κάθειρξη για απλή συνέργεια στην ανθρωποκτονία. Σε αντίθεση με τον άνδρα, που μετά την ετυμηγορία του δικαστηρίου οδηγήθηκε στις φυλακές, οι δύο γυναίκες αφέθηκαν ελεύθερες ενόψει του Εφετείου, καθώς αποφασίστηκε η έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη υπό όρους.
Για την ίδια ανθρωποκτονία κατηγορείται ένα ακόμη ανδρόγυνο Βουλγάρων, το οποίο όμως, δεν κατέστη εφικτό να εντοπιστεί. Ως εκ τούτου, η υπόθεσή τους θα εισαχθεί στο δικαστήριο εάν και εφόσον συλληφθούν.
Το φονικό αποκαλύφθηκε τον Φεβρουάριο του 2015, όταν ο 53χρονος, σεσημασμένος στην πατρίδα του για βιασμούς, εντοπίστηκε νεκρός σε αποστραγγιστική τάφρο σε αγροτική περιοχή της Νέας Ζίχνης Σερρών. Σύμφωνα με τη δικογραφία, είχε αλλεπάλληλα χτυπήματα από τσεκούρι, ενώ στην ταυτοποίησή του συνέβαλαν κάποια χαρακτηριστικά τατουάζ που έφερε στο σώμα του.
Πέρασε ενάμισης χρόνος για να εξιχνιαστεί η υπόθεση από την Αστυνομία. Όπως ανακοινώθηκε τότε, ο 53χρονος είχε παρασύρει την 24χρονη, τη μητέρα της και την τρίτη γυναίκα που αναφέρεται στη δικογραφία σε απομονωμένη ορεινή περιοχή κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, με το πρόσχημα ότι έκρυβε χρήματα τα οποία σκόπευε δήθεν να μεταφέρει με τη βοήθεια των τριών γυναικών που θα εισέπρατταν από 5.000 ευρώ η καθεμία.
Εκεί, όπως καταγγέλθηκε, βιάστηκε η 24χρονη, ενώ οι άλλες δύο γυναίκες έπεσαν θύματα ξυλοδαρμού και κατήγγειλαν στους συζύγους τους τα όσα συνέβησαν. Υπό αυτές τις συνθήκες, καταστρώθηκε σχέδιο αντεκδίκησης του καταγγελλόμενου ως δράστη, το οποίο, σύμφωνα με τη δικογραφία, εκτέλεσαν τα πέντε εμπλεκόμενα πρόσωπα από κοινού.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
