 |
|
|  Δευτέρα 13/3
----------------------------------------
ΕΛΛΑΔΑ
----------------------------------------
Τι λέει Νίκος Μαζιώτης τής οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας για τον αστυνομικό που σκότωσε τον οδηγό ταξί στην Καστοριά
----------------------------------------
Αθήνα.-
Ο Νίκος Μαζιώτης ανάρτησε κείμενο σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, στο οποίο καταφέρεται εναντίον του ειδικού φρουρού που δολοφόνησε οδηγό ταξί στην Καστοριά.
Να σημειωθεί ότι ο αρχηγός του Επαναστατικού Αγώνα είχε πυροβοληθεί με το ίδιο όπλο από τον ειδικό φρουρό κατά τη διάρκεια καταδίωξής του στο Μοναστηράκι το καλοκαίρι του 2014.
----------------------------------------
Αναλυτικά το κείμενο του Μαζιώτη:
----------------------------------------
Το ποιόν αυτών που με καταδίωκαν στις 16 Ιουλίου του 2014 στο Μοναστηράκι, αποδεικνύεται περίτρανα από το γεγονός ότι ο αστυνομικός που με πυροβόλησε τότε πισώπλατα, είναι ο δολοφόνος του οδηγού ταξί στη Καστοριά.
Να λοιπόν ποιοι είναι οι ‘’προστάτες του πολίτη’’! Τέτοιοι δολοφόνοι όπως και οι προϊστάμενοί τους είναι αυτοί που κοπιάζουν για την ασφάλεια των πάσης φύσεως καθαρμάτων της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, για την ασφάλεια των πιστωτών της χώρας που πίνουν το αίμα του λαού!
Τέτοιοι δολοφόνοι είναι αυτοί που φυλάνε: τους Βρεκουλέσκου και Τόμσεν, τα μέλη των κλιμακίων της Ε.Ε, της Ε.Κ.Τ, του ΕMΣ, του ΔΝΤ. Είναι καθήκον τους να προστατεύουν και τις πολιτικές ορντίναντσες των πιστωτών, αυτούς που εδρεύουν στο Μαξίμου, στα υπουργεία, στη βουλή όποια ιδεολογικοπολιτική και κομματική ταυτότητα και εν έχουν. Αυτούς που ψηφίζουν μέτρα για να ληστεύονται οι εργαζόμενοι και ο λαός ,για να δουλεύουν περισσότερο και να αμείβονται λιγότερο. Για να πληρώνουν περισσότερους φόρους, για να μπορούν οι τράπεζες να κατάσχουν περιουσίες, για να λιποθυμούν παιδιά από την πείνα και να πεθαίνουν άνθρωποι από τις αρρώστιες, για να πουληθούν τα πάντα στο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές.
Από την άλλη μεριά, καθήκον τους είναι να καταστέλλουν τις διαδηλώσεις κατά των μνημονίων, όπως έγινε στις διαδηλώσεις το 2010-2012 για την καταστολή των οποίων συμμετείχαν σύσσωμα όλα τα σώματα ασφαλείας -ΜΑΤ, ΔΕΛΤΑ, ομάδα ΔΙΑΣ- όπως επίσης καθήκον τους είναι να πυροβολούν αγωνιστές όπως ο Λάμπρος Φούντας το 2010 στη Δάφνη, όπως εγώ το 2014 στο Μοναστηράκι που η δράση μας στρέφονταν εναντίον των μνημονίων και των προγραμμάτων διάσωσης, εναντίον της πολιτικής-κοινωνικής γενοκτονίας που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια.
Σε τέτοιους δολοφόνους που χρησιμοποιούν τα όπλα -υπηρεσιακά ή μη- για να λύσουν τις προσωπικές τους διαφορές, στηρίζεται το σύστημα για να υπερασπίσει τα συμφέροντά του.
Και είναι φυσικό αυτό, αφού ένα καθεστώς οργανωμένης βίας και τρομοκρατίας που καταπιέζει, εκμεταλλεύεται, ληστεύει και δολοφονεί έναν ολόκληρο λαό, σε τέτοιας χαμηλής υποστάθμης υποκείμενα μπορεί να στηρίζεται!
Η περίπτωση δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας στην αστυνομία και στα σώματα ασφαλείας αφού διαχρονικά τα σώματα των πραιτοριανών του καθεστώτος, προσέλκυαν άτομα τα οποία εκτιμούσαν ότι μπορούν να βιαιοπραγούν και να εγκληματούν κατά πολιτών αυθαίρετα ,υπολογίζοντας στην ανοχή και τη συγκάλυψη λόγω της ιδιότητάς τους, αφού δεκάδες είναι οι περιπτώσεις αστυνομικών δολοφόνων που έπεσαν στα μαλακά από τη δικαστική εξουσία.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται το ποιόν των διωκτών του Επαναστατικού Αγώνα.
Ο Κων/νος… πρώην –σήμερα, αστυνομικός της ΔΑΕΕΒ ,επικεφαλής του τμήματος «εσωτερικής τρομοκρατίας» και των ερευνών εναντίον μας το 2010 όταν είχαμε συλληφθεί για πρώτη φορά, ήταν αντικείμενο έρευνας για τη δολοφονία Πακιστανού μέσα στο αστυνομικό τμήμα Νίκαιας όπου υπηρετούσε το 2008, του Mohamed Kamal Atif.
Όπως γίνεται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις και αυτή η δολοφονία συγκαλύφτηκε!
Σε τέτοιους « ευϋπόληπτους» -όργανα του νόμου, στηρίζεται το σύστημα και αναθέτει την ασφάλεια και τη προστασία των πολιτών!
Στο Μοναστηράκι ενώ ο Δημητρόπουλος επιχείρησε να με σκοτώσει πυροβολώντας με τότε από πίσω και ενώ δεν είχα βάλλει εναντίον του ούτε άλλωστε θα μπορούσα, αφού δεν τον είχα καν αντιληφθεί ,γιατί είχα συμπλακεί με άλλον αστυνομικό, το 2ο δεύτερο δικαστήριο του Επαναστατικού Αγώνα που με καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη για την επίθεση στο παράρτημα της Ε.Κ.Τ, την Τράπεζα της Ελλάδας και στο γραφείο του μόνιμου αντιπροσώπου του Δ.Ν.Τ, με καταδίκασε αυθαίρετα και για απόπειρα ανθρωποκτονίας εναντίον του .
Η περίπτωση του αστυνομικού δολοφόνου του οδηγού ταξί στη Καστοριά, επιβεβαιώνει για μία ακόμα φορά τα συνθήματα που φωνάζαμε στις διαδηλώσεις και με τα οποία μεγαλώσαμε ως αναρχικοί:
Το «ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ και το «ΔΟΥΛΟΙ ΦΥΛΑΤΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΑΣ», όπως εξίσου δικαιώνει και την επιλογή του αντάρτικού πόλης, την επιλογή του Επαναστατικού Αγώνα που στράφηκε κατά μηχανισμών της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας καθώς και κατά των σωμάτων ασφαλείας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
