 |
|
|  Τετάρτη 1/3
----------------------------------------
To Συμβούλιο της Ευρώπης κατακεραυνώνει το καθεστώς Ερντογάν
----------------------------------------
«H Tουρκία οδεύει προς ένα μονοπρόσωπο αυταρχικό καθεστώς»
----------------------------------------
Πηγή Süddeutsche Zeitung.-
«Στην Τουρκία λαμβάνει χώρα μία δραματική οπισθοδρόμηση της δημοκρατικής τάξης και η χώρα οδεύει προς ένα μονοπρόσωπο αυταρχικό καθεστώς», συμπεραίνει η «Επιτροπής της Βενετίας», αρμόδια για τον έλεγχο των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης, με έδρα το Στρασβούργο, μετά από έρευνα εβδομάδων. Μάλιστα, το Συμβούλιο της Ευρώπης ζητά από την Τουρκία να αναβληθεί το δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση μέχρι την άρση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης.
Στα συμπεράσματά της, τα οποία δημοσιεύονται κατ' αποκλειστικότητα από τη γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung αναφέρεται, επίσης, η κατάργηση σχεδόν όλων των μηχανισμών ελέγχου, μέσω των οποίων το Κοινοβούλιο ή η Δικαιοσύνη θα μπορούσαν να ελέγξουν τις αποφάσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας ή ακόμα και να τις σταματήσει.
«Χωρίς οποιοδήποτε έλεγχο, θα μπορεί (ο πρόεδρος της Δημοκρατίας) μελλοντικά να απολύει υπουργούς, θα διαθέτει ακόμα πιο μεγάλες δυνατότητες να ασκεί όλη την εξουσία μέσω διαταγμάτων και θα μπορεί να κηρύσσει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης κατά την κρίση του και η ούτως η άλλως αποδυναμωμένη Δικαιοσύνη χάνει τα τελευταία υπολείμματα της ανεξαρτησίας της», σημειώνει η «Επιτροπή της Βενετίας», σύμφωνα με την εφημερίδα του Μονάχου.
Ακόμη, το Συμβούλιο της Ευρώπης ασκεί οξεία κριτική στο γεγονός ότι το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί υπό συνθήκες εκτάκτου ανάγκης. «Οι εκτεταμένοι περιορισμοί των πολιτικών ελευθεριών δεν δημιουργούν, με κανέναν τρόπο, το αναγκαίο δημοκρατικό πλαίσιο για το δημοψήφισμα», αναφέρει συμπερασματικά η αξιολόγηση. Γι' αυτό και οι συντάκτες της ζητούν από την Άγκυρα την αναβολή του δημοψηφίσαμτος έως την άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης ή την άρση των περιορισμών των πολιτικών ελευθεριών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
