Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 30/11 ---------------------------------------- ΤΥΜΠΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ---------------------------------------- “Να πάρουμε 18 νησιά από την Ελλάδα!” ----------------------------------------

Πηγή: onalert.gr.-

Κλιμακώνει τις φραστικές επιθέσεις η Τουρκία σε μια καλά οργανωμένη παράσταση, λίγα 24ωρα πριν τη συνάντηση Τσίπρα - Ερντογάν στο Άμπου Ντάμπι. Οι προκλήσεις προέρχονται τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από την αντιπολίτευση και μοιάζει να συναγωνίζονται η μια την άλλη. Συνέχεια στον τουρκικό παροξυσμό του Ρ.Τ. Ερντογάν ήρθε να δώσει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης στη γειτονική χώρα Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος δήθεν ασκώντας κριτική στον Τούρκο πρόεδρο ζήτησε η Τουρκία να πάρει 18 ελληνικά νησιά στο Αιγαίο. Το γεγονός αυτό δείχνει πώς η Άγκυρα είναι αποφασισμένη να κλιμακώσει την ένταση με την Ελλάδα. Αυτό φαίνεται άλλωστε από τις δηλώσεις του Ρ.Τ. Ερντογάν που ζητάει επαναδιαπραγμάτευση της Συνθήκης της Λωζάνης, αλλά και το χθεσινό κρεσέντο που ζήτησε η Κύπρος να αλλάξει σημαία. Σαν να μην έφταναν λοιπόν οι δηλώσεις Ερντογάν στη δημιουργία κλίματος έντασης ήρθε να προστεθεί και η δήλωση – κατηγορία του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου εναντίον του Ερντογάν γιατί δεν επεμβαίνει, όπως είπε, για να πάρει από την Ελλάδα 18 βραχονησίδες οι οποίες είναι τουρκικές. Και εδώ ήρθε να υπερθεματίσει ο Κιλιτσντάρογλου, κατηγορώντας ξανά τον Ερντογάν ότι θέλει να μειώσει τα εδάφη της τουρκοκυπριακής κοινότητας από το 37,7% που είναι σήμερα στο 29,2%. Που αποσκοπεί αυτή η τακτική; Ο Ερντογάν έχει καταφέρει μέσα σε μόλις μερικές εβδομάδες να οδηγήσει και την αντιπολίτευση στην ίδια τακτική. Ουσιαστικά στο εσωτερικό της Τουρκίας μετά το πραξικόπημα η κοινωνία στρέφεται προς τον εξωτερικό εχθρό που αποκτά όλο και πιο συχνά όνομα. Είτε αυτό της Ελλάδας, είτε αυτό της Κύπρου. Είτε οι Έλληνες έχουν καταλάβει βραχονησίδες, είτε οι Ελληνοκύπριοι επιχειρούν να πάρουν εδάφη από τους Τουρκοκύπριους. Όλα αυτά μερικά μόλις 24ωρα πριν τη διαφαινόμενη συνάντηση Τρίπρα – Ερντογάν στο περιθώριο της συνόδου για την Πολιτιστική Κληρονομιά στο Άμπου Ντάμπι. Η συγκρουσιακή τακτική της Τουρκίας είναι όμως πράγματι συγκρουσιακή ή πρόκειται καθαρά για ένα παζάρι Ο Μουσταφά Ακιτζί από το ίδιο βήμα απ” όπου έκανε και τις δηλώσεις ο Ερντογάν κατηγόρησε τους Ελληνοκυπρίους. «Επί 53 χρόνια σφετερίστηκαν τα δικαιώματά μας» είπε ο Τουρκοκύπριος ηγέτης προσθέτοντας και αυτός ένα λιθαράκι στην ένταση.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία