 |
|
|  Τρίτη 1/11
----------------------------------------
Κινηματογράφος
----------------------------------------
Η εμβληματική πρωταγωνίστρια του Χίτσκοκ τον κατηγορεί για σεξουαλική παρενόχληση
----------------------------------------
Πηγή Daily Mail.-
Για σεξουαλική παρενόχληση κατηγορεί τον Άλφρεντ Χίτσκοκ η 86χρονη ηθοποιός Τίπι Χέντρεν.
Στη νέα της αυτοβιογραφία της με τίτλο «Tippi: A Memoir» η ηθοποιός υποστηρίζει ότι κατά τα γυρίσματα των ταινιών «Τα πουλιά» και «Μάρνι», δέχτηκε σεξουαλική επίθεση από τον Χίτσκοκ.
Όλα αυτά η ηθοποιός τα έχει ξαναπεί και μάλιστα μεγάλο μέρος αυτών συμπεριλαμβάνονται στην ταινία του 2012 «Το κορίτσι», για το δίκτυο HBO, αλλά τώρα με το νέο της βιβλίο δημοσιοποιεί νέες λεπτομέρειες για τις επιθέσεις που δέχτηκε από τον διάσημο σκηνοθέτη.
Σύμφωνα με την Daily Mail, η καταχρηστική συμπεριφορά του Χίτσκοκ άρχισε από την πρώτη στιγμή που η Χέντρεν συμπεριλήφθηκε στο καστ των ηθοποιών για την ταινία «Τα πουλιά».
Η 86χρονη ηθοποιός ισχυρίζεται ότι ο σκηνοθέτης έδωσε εντολή στους υπόλοιπους ηθοποιούς να μην κάνουν παρέα μαζί της και να μην την αγγίζουν και ήταν ιδιαίτερα νευρικός εάν μιλούσε με άλλους άνδρες.
Υποστηρίζει ακόμα ότι μία φορά έπεσε πάνω της και προσπάθησε να την φιλήσει, ενώ ισχυρίζεται ότι για να την τιμωρήσει επειδή δεν ανταποκρινόταν στις σεξουαλικές επιθυμίες του της προκάλεσε τραυματισμούς σε πολλές σκηνές από τα γυρίσματα της ταινίας «Τα πουλιά».
Η επόμενη ταινία που γύρισε η Χέντρεν με τον Χίτσκοκ ήταν η «Μάρνι» και όπως λέει η ηθοποιός, πιστεύει ότι η σκηνή του βιασμού της ήταν μία από τις φαντασιώσεις του σκηνοθέτη.
Μάλιστα ισχυρίζεται ότι παρήγγειλε μία μάσκα αντίγραφο του προσώπου της παρότι δεν ήταν απαραίτητο για την ταινία, ενώ τοποθέτησε το καμαρίνι της δίπλα στο γραφείο του και είχε πρόσβαση σ’ αυτό από μία ενδιάμεση πόρτα.
«Μία μέρα με κάλεσε στο γραφείο του και ξαφνικά με άρπαξε και έβαλε επάνω μου τα χέρια του. Ήταν μία σεξουαλική κίνηση, ήταν κάτι διεστραμμένο και άσχημο», γράφει η ηθοποιός στην αυτοβιογραφία της.
Τέλος υποστηρίζει ότι την απείλησε να καταστρέψει την καριέρα της, ενώ μπλόκαρε την υποψηφιότητά της για Όσκαρ και μιλούσε συνεχώς υποτιμητικά γι’ αυτήν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
