Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι επιζώντες του Μαουτχάουζεν εκφράζουν «μεγάλη ανησυχία» για τη νέα αυστριακή κυβέρνηση



Bιέννη-Δημήτρης Δημητρακούδης

Τη «μεγάλη ανησυχία» της για τη νέα αυστριακή κυβέρνηση, εξαιτίας και της συμμετοχής σε αυτή του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων, εκφράζει σε  ανοικτή επιστολή της η "Διεθνής Επιτροπή Μαουτχάουζεν", των επιζώντων του γερμανοναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν της Άνω Αυστρίας, όπου στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είχαν θανατωθεί πάνω από 100.000 άνθρωποι, ανάμεσά τους 3.700 Έλληνες.

 

Στην επιστολή, οι επιζώντες προβαίνουν σε «έντονη προειδοποίηση για εθνικιστικό και ακροδεξιό κίνδυνο, ιδιαίτερα εξαιτίας των ξενοφοβικών τάσεων στο κυβερνητικό πρόγραμμα και της πληθώρας σχετικών περιπτώσεων στο Κόμμα των Ελευθέρων».

 

«Αναμένουμε από τη νέα αυστριακή ομοσπονδιακή κυβέρνηση, να αφουγκραστεί τα διδάγματα από τα πλέον σκοτεινά κεφάλαια της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, να απορρίψει τα εθνικιστικά ρεύματα και να στραφεί προς μία κοινή και αλληλέγγυα Ευρώπη. Δεν θα πρέπει να είναι μάταιος ο θάνατος των περίπου 100.000 ανθρώπων που δολοφονήθηκαν στο σύστημα του Μαουτχάουζεν και των εκατομμυρίων άλλων θυμάτων του φασισμού», τονίζουν οι υπερήλικες, λίγοι πλέον βρισκόμενοι στη ζωή επιζώντες του Μαουτχάουζεν, από διάφορες χώρες.

 

Επιπλέον, καλούν τον νέο αυστριακό ομοσπονδιακό καγκελάριο και αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος, Σεμπάστιαν Κουρτς, να μεριμνήσει «ώστε εντός της αυστριακής κυβέρνησης να μην υπάρχει θέση για αντισημιτισμό, για ρατσισμό και για οποιαδήποτε μορφή της ακροδεξιάς».

 

Προειδοποιήσεις για νέο κίνδυνο για την Αυστρία, τον οποίο η ίδια επικεντρώνει στο ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων, είχε απευθύνει η "Αυστριακή Επιτροπή Μαουτχάουζεν", ήδη με την ευκαιρία της επετείου των αντιεβραϊκών πογκρόμ των ναζιστών τα ξημερώματα της 10ης Νοεμβρίου 1938, που υπήρξαν προπομπός του "Ολοκαυτώματος", και της συγκρότησης σε σώμα της νέας αυστριακής Βουλής στις 10 Νοεμβρίου 2017.

 

«Η ημερομηνία της συγκρότησης σε σώμα της αυστριακής Βουλής θα μπορούσε να είναι ένα σύμβολο για το γεγονός ότι η Αυστριακή Δημοκρατία στηρίζεται στην χωρίς προϋποθέσεις απόρριψη του εθνικοσοσιαλισμού και στην ανάμνηση του πόνου των θυμάτων του», είχε τονίσει ο πρόεδρος της Επιτροπής, Βίλι Μέρνι. Ο ίδιος είχε επισημάνει ότι «ωστόσο το Κόμμα των Ελευθέρων φροντίζει για έναν άλλο συμβολισμό, καθώς στον κατάλογο των βουλευτών του που εισέρχονται στη νέα Βουλή βρίσκονται τόσα πολλά μέλη γερμανοεθνικιστικών και ακροδεξιών συνδέσμων, όσο ποτέ άλλοτε», προσθέτοντας πως είναι πολύ καλά τεκμηριωμένες οι δραστηριότητες των αιώνιων νοσταλγών του παρελθόντος-μελών των οργανώσεων αυτών.

 

Στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν, έξω από το ομώνυμο χωριό 170 χιλιόμετρα δυτικά της Βιέννης, που ιδρύθηκε από τους Γερμανούς ναζιστές τον Αύγουστο του 1938, πάνω από 206.000 κρατούμενοι από όλη την Ευρώπη γνώρισαν, μέχρι την απελευθέρωσή τους από συμμαχικά στρατεύματα στις 5 Μαΐου 1945, ό,τι πιο απάνθρωπο μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους, με τους 122.797 από αυτούς -ανάμεσά τους και 3.700 Ελληνες- να έχουν αφήσει στα κρεματόρια του, την τελευταία τους πνοή.

 

Μετά τον πόλεμο οι εγκαταστάσεις του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης μετατράπηκαν σε μουσείο και τόπο προσκυνήματος με μνημεία των χωρών που είχαν εκεί τα θύματά τους και κάθε χρόνο, στην επέτειο απελευθέρωσης συρρέουν στο Μαουτχάουζεν, πολλές χιλιάδες προσκυνητές από τα πέρατα της Ευρώπης, αλλά και οι ελάχιστοι πλέον εν ζωή, επιζώντες του.

 

Το μνημειώδες έργο του, "Μαουτχάουζεν", ο κορυφαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης μελοποίησε το 1965 σε ποίηση του εκλιπόντα το 2011, μεγάλου θεατρικού συγγραφέα και ακαδημαϊκού Ιάκωβου Καμπανέλλη, ο οποίος υπήρξε για δυόμισι χρόνια κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν και ένας από τους ελάχιστους επιζώντες του.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία