Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Εκπαίδευση - Κατάταξη της Σανγκάης

Τα αμερικανικά πανεπιστήμια συνεχίζουν να κυριαρχούν



Σανγκάη.-

Τα αμερικανικά πανεπιστήμια συνεχίζουν να βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης της Σανγκάης, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα. Από τα ελληνικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών κατατάσσεται στις θέσεις 301-400, όπως και πέρυσι, ενώ το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης βρίσκεται στις θέσεις 401-500, επίσης όπως και πέρυσι.

Για 14η διαδοχική χρονιά, το Χάρβαρντ βρίσκεται το 2016 επικεφαλής αυτής της κατάταξης των 500 καλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου που πραγματοποιείται από το ανεξάρτητο γραφείο Shanghai Ranking Consultancy.

Οι τρεις πρώτες θέσεις του πόντιουμ (και οι οκτώ από τις δέκα πρώτες της κατάταξης) καταλαμβάνονται εξάλλου από αμερικανικά πανεπιστήμια, καθώς το Στάνφορντ έρχεται δεύτερο, όπως πέρυσι, και ακολουθεί το Μπέρκλεϊ (+1 θέση).

Το βρετανικό πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ έρχεται 4ο, δηλαδή μια θέση μπροστά σε σχέση με το 2015. Βρίσκουμε κατόπιν τα αμερικανικά MIT (5ο), που κατεβαίνει δύο θέσεις, και Πρίνστον (6ο όπως πέρυσι).

Η κατάταξη της Σανγκάης, που δημιουργήθηκε το 2003, λαμβάνει υπόψη έξι κριτήρια για να προκρίνει 500 από τα 1.200 πανεπιστημιακά ιδρύματα που είναι καταγεγραμμένα στον κόσμο. Μεταξύ των κριτηρίων αυτών είναι ο αριθμός των Νόμπελ που έχουν κερδίσει οι πρώην φοιτητές τους, ο αριθμός των πιο διάσημων επιστημονικών ερευνητών που διαθέτουν ή ο αριθμός των δημοσιεύσεων στις επιθεωρήσεις Science και Nature.

Μολονότι το Shanghai Ranking Cosultancy περιγράφει την κατάταξη αυτή ως "την πιο αξιόπιστη", τα κριτήρια στα οποία βασίζεται είναι προσανατολισμένα στην έρευνα και τις φυσικές επιστήμες, παραμερίζοντας τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, με αποτέλεσμα να καταγγέλλεται από πολυάριθμους ευρωπαίους αξιωματούχους ως βλαπτική για τα ιδρύματά τους.

Έτσι μόνο άλλα τέσσερα μη αμερικανικά πανεπιστημιακά ιδρύματα περιλμβάνονται στο τοπ 20 της κατάταξης: η Οξφόρδη στην 7η θέση (+13), το University College του Λονδίνου στην 17η θέση (+1), το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης στην 19η θέση (+1) και το Πανεπιστήμιο του Τόκιο στην 20η (+1 επίσης).

Φέτος κινεζικά πανεπιστήμια ανεβαίνουν για πρώτη φορά στα 100 πρώτα της κατάταξης -- το Τσινγκχουά (58ο) και το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου (71ο). Η Σιγκαπούρη ανεβαίνει επίσης στο Τοπ 100 καθώς το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης καταλαμβάνει την 83η θέση.

Όμως η κατάταξη παραμένει σε μεγάλο βαθμό η ίδια στην κορυφή, καθώς εννέα από τα 20 καλύτερα πανεπιστήμια έχουν διατηρήσει τη θέση τους και εννέα ανέβηκαν ή κατέβηκαν μία θέση. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία