Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κατάταξη χωρών με κριτήρια ευτυχίας

Πρώτη σε...ευτυχία η Δανία, τελευταίο το Μπουρούντι, στην...99η η Ελλάδα



Ρώμη

Η Δανία υποσκέλισε την Ελβετία από την πρώτη θέση της κατάταξης με τις ευτυχέστερες χώρες στον κόσμο, σύμφωνα με έκθεση που κατατάσσει στις τελευταίες θέσεις τη Συρία, το Αφγανιστάν και οκτώ χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και καλεί τις χώρες να καταπολεμήσουν την κοινωνική ανισότητα και να προστατεύσουν το περιβάλλον.

Τις δέκα πρώτες θέσεις καταλαμβάνουν φέτος η Δανία, η Ελβετία, η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Φινλανδία, ο Καναδάς, η Ολλανδία, η Νέα Ζηλανδία, η Αυστραλία και η Σουηδία.

Τις τελευταίες δέκα θέσεις καταλαμβάνουν η Μαδαγασκάρη, η Τανζανία, η Λιβερία, η Γουινέα, η Ρουάντα, το Μπενίν, το Αφγανιστάν, το Τόγκο, η Συρία και το Μπουρούντι.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται στην 13η θέση, το Ηνωμένο Βασίλειο στην 23η, η Γαλλία στην 32η, η Ιταλία στην 50ή και η Ελλάδα στην 99η θέση σε έναν κατάλογο 157 χωρών.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Sustainable Development Solutions Network και το Earth Institute του Πανεπιστημίου Columbia.

"Η χώρα μου, οι ΗΠΑ, στέλνει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα: είναι μία πολύ πλούσια χώρα, και έχει γίνει πολύ πλουσιότερη τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά δεν έχει γίνει ευτυχέστερη", ανέφερε ο καθηγητής Τζέφρι Σακς, επικεφαλής του Sustainable Development Solutions Network, εκ των συντακτών της έκθεσης που παρουσιάσθηκε στη Ρώμη και ειδικός σύμβουλος του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-μουν.

Τη στιγμή που οι διαφορές ανάμεσα στις χώρες οι λαοί των οποίων είναι ευτυχισμένοι και εκείνες που δεν είναι μπορούν να μετρηθούν επιστημονικά, «μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί και να κάνουμε κάτι γι΄αυτό», δήλωσε ο Σακς.

«Το μήνυμα για τις ΗΠΑ είναι σαφές. Για μία κοινωνία που απλώς κυνηγά το χρήμα, κυνηγάμε λάθος πράγματα. Ο κοινωνικός μας ιστός επιδεινώνεται, η κοινωνική εμπιστοσύνη επιδεινώνεται, η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση επιδεινώνεται», είπε.

Η έκθεση, που δημοσιεύεται για τέταρτη χρονιά και έχει ως στόχο να ερευνήσει τις επιστημονικές βάσεις μέτρησης και κατανόησης της υποκειμενικότητας στην ευημερία, κατατάσσει 157 χώρες βάσει του επιπέδου ευτυχίας χρησιμοποιώντας παράγοντες όπως το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν και το προσδόκιμο υγιούς ζωής, αλλά και το να έχει κανείς κάποιον για να στηριχθεί, καθώς και τον βαθμό της διαφθοράς στη διακυβέρνηση και την επιχειρηματικότητα.

«Όταν οι χώρες μονομερώς ακολουθούν μεμονωμένους στόχους, όπως είναι η οικονομική ανάπτυξη, αγνοώντας τους κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς στόχους, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι πολύ αρνητικά για την ευημερία των ανθρώπων, ακόμη και επικίνδυνα για τη ζωή τους», σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης.

«Τα τελευταία χρόνια, πολλές χώρες επέτυχαν οικονομική ανάπτυξη με κόστος την απότομη αύξηση της ανισότητας, την εδραίωση του κοινωνικού αποκλεισμού και τις σοβαρές επιπτώσεις για το φυσικό περιβάλλον», αναφέρεται στην έκθεση.

 

Η πρώτη έκθεση δημοσιεύθηκε το 2012 για να υποστηρίξει διάσκεψη του ΟΗΕ για την Ευτυχία και την Ευημερία. Πέντε χώρες και περιοχές - το Μπουτάν, το Εκουαδόρ, η Σκωτία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Βενεζουέλα- έχουν πλέον ορίσει υπουργούς Ευτυχίας επιφορτισμένους με την προώθησή της ως στόχο πολιτικής.

Η έκθεση του 2016 δείχνει ότι τρεις χώρες ιδιαίτερα, η Ιρλανδία, η Ισλανδία και η Ιαπωνία, κατόρθωσαν να διατηρήσουν τις θέσεις τους παρά τους κραδασμούς από τις συνέπειες της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και τον σεισμό του 2011, χάρη στην κοινωνική υποστήριξη και αλληλεγγύη.

Ο καθηγητής Σακς χρησιμοποιεί ως παράδειγμα την Κόστα Ρία, η οποία βρίσκεται στην 14η θέση, πριν από πολλές πλούσιες χώρες, ως παράδειγμα υγιούς, ευτυχισμένης κοινωνίας, αν και δεν είναι ισχυρή οικονομική δύναμη. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία