Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Διεθνής επιστημονική συμμαχία κατά του ιού Ζίκα



Ινστιτούτο Γενετικής Wellcome Trust/ Λονδίνο

   Τριάντα κορυφαίοι επιστήμονες, επιστημονικά περιοδικά, ερευνητικά κέντρα και φιλανθρωπικοί οργανισμοί από όλο τον κόσμο, με κοινή ανακοίνωσή τους, δεσμεύονται να συνεργασθούν για την αντιμετώπιση του ιού Ζίκα, ανταλλάσσοντας ελεύθερα και άμεσα όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα, έτσι ώστε να επιταχυνθεί η εξεύρεση «όπλων» κατά της νόσου.

         Η διεθνής επιστημονική κοινότητα χαιρέτισε την πρωτοβουλία, που δείχνει ότι η ανθρωπότητα μάλλον πήρε το πρόσφατο μάθημα της από τον ιό Έμπολα, ο οποίος πρόλαβε να σκοτώσει πάνω από 11.300 ανθρώπους, καθώς οι ερευνητές είχαν καθυστερήσει να αντιδράσουν και οι προσπάθειές τους για ανάπτυξη εμβολίου και άλλων θεραπειών δεν είχαν τον αναγκαίο συντονισμό.

         Ο ιός Ζίκα μεταδίδεται από κουνούπια και δημιουργεί ολοένα μεγαλύτερη ανησυχία, καθώς, μετά από ένα ξέσπσμά του στη Βραζιλία, έχει πλέον εξαπλωθεί στην Αμερική, βόρεια και νότια. Οι επιστήμονες δεν ξέρουν πολλά για τον ιό και κατά πόσο προκαλεί προβλήματα στη γέννα (όπως μικροκεφαλία), νευρολογικά κ.α.

         Σε αυτούς που υπέγραψαν τη συμφωνία για δικαίωμα ανοιχτής πρόσβασης σε όλους και για ταχύτατη ανταλλαγή των ερευνητικών δεδομένων από τις κλινικές και άλλες μελέτες, περιλαμβάνονται το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών και Πρόληψης των ΗΠΑ, το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, το Ινστιτούτο Παστέρ της Γαλλίας, η βρετανική Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών, τα κορυφαία επιστημονικά και ιατρικά περιοδικά (Science, Nature, Lancet, New England Journal of Medicine κ.α.).

         Στο παρελθόν (ιοί SARS, MERS, Έμπολα κ.α.), αρκετοί επιστήμονες, αλλά και χώρες, έχουν δείξει δισταγμό να αποκαλύψουν αμέσως και να μοιρασθούν τα ερευνητικά ευρήματά τους. Μία αιτία είναι «συντεχνιακή», καθώς οι ερευνητές -παρά την ηθική υποχρεώσή τους για διαφάνεια- φοβούνται ότι, αν διαθέσουν ελεύθερα τις μελέτες τους, στη συνέχεια τα επιστημονικά περιοδικά θα αρνηθούν να τις δημοσιεύσουν. Όμως η κοινή συμφωνία των «30» δεσμεύει τα περιοδικά ότι δεν θα αρνηθούν τη δημοσίευση.

   Μένει να αποδειχθεί κατά πόσο θα τηρηθεί η συμφωνία (την πρωτοβουλία για την οποία είχε ο Τζέρεμι Φαράρ, διευθυντής του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust του Λονδίνου) και εάν όντως η αντίδραση κατά του ιού Ζίκα θα είναι πιο αποτελεσματική. Πάντως, η συμφωνία ανταλλαγής στοιχείων δεν περιλαμβάνει τα φυσικά δείγματα του ιού.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία