Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Συνέδριο Economist
----------------------------------


"Η Ελλάδα είναι φερέγγυα", λέει ο Γιούργκεν Στάρκ, στελεχος της ΕΚΤ

Χαρακτήρισε "συνταγή καταστροφής" μια ενδεχόμενη αναδιάρθρωση


Αθήνα

"Συνταγή καταστροφής" χαρακτήρισε μια ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, το μέλος της διοικούσας επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Γιούργκεν Στάρκ, στη διάρκεια ομιλίας του σε συνέδριο που πραγματοποιείται στο Λαγονήσι, από το Βρετανικό περιοδικό Economist. "Αποτελεί ψευδαίσθηση να πιστεύει κανείς ότι μια αναδιάρθρωση, υποτίμηση (της αξίας των ομολόγων) ή άλλο θα βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων" της Ελλάδας, επεσήμανε ο κ.Στάρκ καθώς η επιλογή της "αναδιάταξης" χρέους κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη, ιδίως από τη στιγμή που δεν αποκλείστηκε από τον επικεφαλής της Ευρωζώνης, Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ. "Η Ελλάδα δεν έχει αλλό τρόπο παρά να προωθήσει τη δημοσιονομική προσαρμογή (...) μια αναδιάρθρωση αποτελεί συνταγή καταστροφής, που θα άφηνε στον αέρα όλες τις ελληνικές τράπεζες", επέμεινε ο κ.Στάρκ. "Αυτή η ιστορία περί αναδιάρθρωσης ξεκινά από το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη (...) πιθανότατα επειδή οι άνθρωποι έχουν τη μύτη τους μέσα στα βιβλία παραγγελιών", είπε αναφερόμενος σε αναλυτές, επενδυτές και γκουρού του Σίτι και της Ουόλ Στρίτ, οι οποίοι μέσω ισχυρών διασυνδέσεών τους στα χρηματοοικονομικά μέσα ενημέρωσης ασκούν πιέσεις εδώ και εβδομάδες υπέρ μιας σκληρής αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Οι πηγές αυτές προωθούν συστηματικά όλες τις δηλώσεις προς την κατεύθυνση μιας αναδιάρθρωσης διότι η πλειονότητά τους έχει λάβει θέσεις στην αγορά υπέρ μιας αναδιάρθρωσης. Αυτή η κατάσταση πραγμάτων, που έχει επανειλλημμένως αποκηρυχθεί από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία επικρίνει τους "κερδοσκόπους" και μάχεται μόνη της --με τη χρηματοοικονομική βοήθεια του ΔΝΤ και της ευρωζώνης-- για να υλοποιήσει μια πολιτική διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων με στόχο την αναδιάταξη των δημοσίων οικονομικών ώστε να αποφύγει αυτό το ενδεχόμενο. Σύμφωνα με τον κ.Στάρκ, ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είτε συμπεριλαμβάνει είτε δεν συμπεριλαμβάνει ένα "κούρεμα" του χρέους θα είναι "καταστροφικό για την πραγματική οικονομία" στην Ελλάδα. Οι τράπεζες κινδυνεύουν να "εξαφανιστούν", τόνισε. "Εάν το οικονομικό πρόγραμμα εφαρμοστεί σημείο προς σημείο, τότε το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο", σημείωσε. "Η Ελλάδα είναι φερέγγυα", τόνισε.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία