 |
|
|  |  |  | 
Τι προβλέπει αμερικανική έκθεση
Οι επτά παράγοντες που θα αλλάξουν τον κόσμο
Νέα Υόρκη-(Ανταπόκριση Παναγιώτης Παναγιώτου)
Επτά παράγοντες αναμένεται να αλλάξουν άρδην τον κόσμο τα επόμενα
χρόνια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να απολέσουν την παντοδυναμία
τους με τη δημιουργία μιας παγκόσμιας πολυπολικής τάξης και η Τουρκία
ενδέχεται να διαμελιστεί: αυτές είναι οι δυο από τις πιθανές εξελίξεις
που καταγράφονται σε μια νέα έκθεση του Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών
των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η ενδεχόμενη δημιουργία κουρδικού κράτους μπορεί να επηρεάσει την
ενότητα της Τουρκίας. Η προοπτική αυτή είναι ένα από τα σενάρια που
παρουσιάζονται στην έκθεση, υπογραμμίζοντας ότι ένα ανερχόμενο
Κουρδιστάν αναμένεται να καθορίσει την εδαφική ενότητα της Τουρκίας,
με ορατή την πιθανότητα διαμελισμού της μέχρι το 2030.
Την ίδια στιγμή, επισημαίνεται ότι η Τουρκία θα διαδραματίσει
σημαντικό ρόλο στη διεθνή σκηνή και θα έχει ευρύτερη επιρροή στις
παγκόσμιες υποθέσεις και ότι η Τουρκία είναι μεταξύ των χωρών, όπως η
Κολομβία, η Αίγυπτος, η Ινδονησία, το Ιράν, το Μεξικό και η Νότια
Αφρική, που μπορεί να γνωρίσει οικονομική άνοδο. Στην έκθεση
υποστηρίζεται ότι οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να διατηρήσουν τη
δυνατότητα της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ μέσω των διαπραγματεύσεων.
Όσον αφορά τις εκτιμήσεις για τις γενικότερες παγκόσμιες εξελίξεις,
υποστηρίζεται ότι:
Θα μειωθεί η ισχύς των Ηνωμένων Πολιτειών, με τη χώρα να γίνεται
"πρώτη μεταξύ ίσων" σε μια πολυπολική παγκόσμια τάξη. Η Κίνα θα
συνεχίσει σταδιακά να αυξάνει τη διεθνή δύναμή της, ενώ η Ρωσία, η
Ιαπωνία και η Ευρώπη μπορεί να οδηγηθούν σε οικονομική ύφεση. Επίσης,
διατυπώνεται και η εκτίμηση ότι η ισλαμική τρομοκρατία ενδέχεται να
μην υπάρχει μέχρι το 2030.
Μεταξύ άλλων, σημειώνεται ότι οι νέες τεχνολογίες, η εξάντληση των
πόρων και η εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού στα επόμενα 18 χρόνια θα
αλλάξουν την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων και θα προκαλέσουν ριζικές
οικονομικές και πολιτικές αλλαγές με ταχύτητα άνευ προηγουμένου στη
σύγχρονη ιστορία.
Στις 140 σελίδες της έκθεσης καθορίζονται οι κίνδυνοι και οι
ευκαιρίες για τα έθνη, τις οικονομίες, τις επενδύσεις, τα πολιτικά
συστήματα και τους ηγέτες. «Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή στην
ιστορία της ανθρωπότητας, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ
αντικρουόμενα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης," ανέφερε
χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Συμβουλίου, Christopher Kojm.
Μεταξύ άλλων, υποστηρίζεται ότι ενώ οι τεχνολογικές εξελίξεις, η
μετανάστευση, οι πόλεμοι και άλλοι παράγοντες οδήγησαν στην αλλαγή σε
προηγούμενες περιόδους, αυτό που καθορίζει το επόμενο τέταρτο του
αιώνα είναι επτά «τεκτονικές μετατοπίσεις», που αναμένεται να
συνδυάσουν τις αλλαγές με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Οι παράγοντες αυτοί
είναι: η ανάπτυξη της μεσαίας τάξης, η ευρύτερη πρόσβαση στις νέες
τεχνολογίες, η μετατόπιση της οικονομικής δύναμης, η γήρανση του
πληθυσμού, η αστικοποίηση, η αυξανόμενη ζήτηση για τρόφιμα και νερό,
καθώς και η ενεργειακή ανεξαρτησία των ΗΠΑ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
