Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι ειναι-Που οφείλεται-Πως εκδηλώνεται

Τεχνολογική "φοβία", μιά σύγχρονη "ασθένεια"



Αθήνα

Μια καινούργια τεχνολογικού τύπου «φοβία» έχει αρχίσει να εξαπλώνεται
τον τελευταίο καιρό, καταλαμβάνοντας ολοένα και περισσότερους
ανθρώπους. Πρόκειται για τη «φοβία» να μην έχει κάποιος το κινητό του
ή να αποκοπεί με κάθε τρόπο από αυτό κ.λπ. Στην αγγλική γλώσσα, η
«ασθένεια» ονομάζεται «Nomophobia» ή πιο περιγραφικά «No mobile phone
phobia».



Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, η
«ασθένεια» συνίσταται από το φόβο μήπως χαθεί το σήμα του τηλεφώνου ή
να αποφορτισθεί η μπαταρία του ή να χάσει κάποιος το κινητό του.

Στην ανακοίνωση του Ελληνικού Κέντρου, αναφέρονται τα ενδιαφέροντα
στοιχεία πρόσφατης έρευνας που διενεργήθηκε από τη βρετανική εταιρεία
ψηφιακής ασφάλειας SecurEnvoy, σύμφωνα με την οποία το 66% των
Βρετανών που ρωτήθηκαν φοβάται πως θα χάσει το κινητό του ή θα το
αποχωριστεί για κάποιο λόγο, ενώ 41% παραδέχεται πως έχει περισσότερα
από ένα κινητά.

Περισσότερες είναι οι γυναίκες που έχουν τη φοβία αυτή συγκριτικά με
τους άντρες, με ποσοστό 70% έναντι 61%, ενώ οι άντρες είναι πιο πιθανό
να έχουν μέχρι και 2 κινητά, με ποσοστό 47% έναντι 36%.

Τα σημάδια που πρέπει να θεωρούμε ανησυχητικά μιας τέτοιας κατάστασης,
σύμφωνα με την έρευνα, είναι τα εξής:

- Αδυναμία να κλείσουμε το κινητό μας.

- Να ελέγχουμε μανιωδώς ειδοποιήσεις μηνυμάτων, ηλεκτρονικού
ταχυδρομείου και αναπάντητων κλήσεων.

- Να έχουμε συνέχεια το κινητό συνδεδεμένο με το φορτιστή για να μην
αδειάσει η μπαταρία.

- Να μην πηγαίνουμε ούτε μέχρι το μπάνιο χωρίς το κινητό μας.

Στο δείγμα των 1.000 ανθρώπων που ρωτήθηκαν, περισσότερο εθισμένοι στη
χρήση του κινητού τηλεφώνου φαίνεται να είναι οι νέοι 18-24 ετών με
ποσοστό 77%, ενώ ακολουθεί το ηλικιακό γκρουπ 25-34 ετών με ποσοστό
68%.

Η μελέτη έδειξε ακόμη ότι οι άνθρωποι ελέγχουν το κινητό τους κατά
μέσο όρο 34 φορές την ημέρα. Ωστόσο, παρόλο που το 49% των ερωτηθέντων
ενοχλείται εάν κάποιος ελέγξει τα μηνύματά του χωρίς τη συγκατάθεσή
του, οι περισσότεροι δεν βάζουν καμία ρύθμιση ασφαλείας, ενώ μόνο το
46% χρησιμοποιεί κάποιον κωδικό για να διασφαλίσει την προσωπική χρήση
του τηλεφώνου του.

Σύμφωνα με τη δράση Saferinternet.gr του Κέντρου, είναι ιδιαίτερα
σημαντικό να κατανοήσουμε ότι κάθε είδους τεχνολογία έχει ως στόχο να
χρησιμοποιείται ως εργαλείο για να διευκολύνει την καθημερινή μας ζωή
και τίποτα παραπάνω.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία