Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μία απίστευτη περίπτωση τεχνητής γονιμοποίησης

Παλαιστίνιος ισοβίτης έγινε πατέρας περνώντας κρυφά το... σπέρμα του στη σύζυγό του



Ναμπλούς-(Παλαιστινιακά εδάφη)

  Ένας Παλαιστίνιος που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης σε ισραηλινή
φυλακή έγινε πατέρας ενός αγοριού αφού κατάφερε να περάσει κρυφά το...
σπέρμα του στη σύζυγό του, χωρίς να γίνει αντιληπτός από τους
δεσμοφύλακες.

Ο νεογέννητος Μοχάναντ είναι πολύ καλά στην υγεία του. Ήρθε στον
κόσμο με καισαρική σε νοσοκομείο της Νάμπλους, στη Δυτική Όχθη.
"Δοξασμένος ο Αλλάχ που μας ευλόγησε με τη χάρη του. Ο σύζυγός μου και
εγώ, οι δύο κόρες μας και όλη η οικογένεια το περιμέναμε για πολλά
χρόνια", είπε η ευτυχισμένη μητέρα Νταλάλ Ζιμπέν, 32 ετών.

Ο 37χρονος Αμάρ Ζιμπέν, μέλος της Χαμάς, έχει καταδικαστεί σε 32
φορές ισόβια για διάπραξη επιθέσεων εναντίον ισραηλινών στόχων. Οι
Παλαιστίνιοι κρατούμενοι δεν έχουν δικαίωμα συζυγικών επισκέψεων και
μολονότι η Νταλάλ δεν έχει δει τον άντρα της εδώ και 15 χρόνια, έμεινε
έγκυος με τεχνητή γονιμοποίηση αφού το σπέρμα του Αμάρ "δραπέτευσε"
από τη φυλακή του Χανταρίμ.

Η νεαρή γυναίκα είχε ήδη μία κόρη, την Μπασαέρ, και ήταν έγκυος
πέντε μηνών στο δεύτερο κορίτσι της, την Μπισάν, την εποχή που
συνελήφθη ο Αμάρ.

"Είμαι τόσο ευτυχισμένη. Είναι η πρώτη πραγματικά ευτυχισμένη
στιγμή στην οικογένειά μας εδώ και 15 χρόνια", είπε χαμογελαστή η
Μπασαέρ που σήμερα είναι 16 ετών. "Όταν η μητέρα μας είπε ότι θα
υποβληθεί σε τεχνητή γονιμοποίηση για να μας χαρίσει έναν αδελφό, δεν
το πιστεύαμε. Το όνειρο έγινε πραγματικότητα", πρόσθεσε.

Η γιαγιά του μικρού Μοχάναντ εξήγησε ότι το όνομα αυτό δόθηκε στο
αγοράκι ως φόρο τιμής σε ένα φίλο του πατέρα του που "έπεσε ως
μάρτυρας", από σφαίρες Ισραηλινών στρατιωτών. Όταν ρωτήθηκε για την
αντίδραση της οικογένειας για την ανορθόδοξη μέθοδο που χρησιμοποίησε
η κόρη της για να μείνει έγκυος, η γιαγιά απάντησε: "Είμαστε άνθρωποι
με τιμή, έχουμε καλή φήμη και όλοι βρίσκονται στο πλευρό μας".

Οι λεπτομέρειες όσον αφορά τον τρόπο που ο Αμάρ έστειλε το σπέρμα
του στη γυναίκα του δεν αποκαλύφθηκαν. Μία εκπρόσωπος της ισραηλινής
σωφρονιστικής υπηρεσίας είπε ότι δεν γνωρίζει την υπόθεση αλλά
επιβεβαίωσε ότι οι κρατούμενοι σε ιδρύματα υψίστης ασφαλείας δεν
δικαιούνται συζυγικές επισκέψεις.

Ο γιατρός Σαάλεμ Αμπου αλ-Χεϊζάραν, ο οποίος έκανε την τεχνητή
γονιμοποίηση, υποστήριξε ότι "έλαβε ένα δείγμα σπέρματος του συζύγου
μέσω μιας αξιόπιστης και ιατρικώς ασφαλούς μεθόδου", χωρίς και αυτός
να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις. Χρειάστηκαν τρεις προσπάθειες
μέχρι να μείνει έγκυος η Νταλάλ, πρόσθεσε τονίζοντας ότι "όλοι έχουν
το δικαίωμα να γίνουν γονείς".

Ο Σάμερ Σαμάρο, εκπρόσωπος του Παλαιστίνιου υπουργού Κρατουμένων,
ελπίζει ότι οι Ισραηλινοί θα επιτρέψουν τελικά στους Παλαιστίνιους
φυλακισμένους να αποκτούν παιδιά. Υπενθύμισε ότι ο Γιγκάλ Αμίρ, ο
ακροδεξιός Εβραίος που δολοφόνησε τον πρωθυπουργό Γιτζάκ Ράμπιν το
1995, είχε επιχειρήσει να περάσει το σπέρμα του από τη φυλακή το 2006.
Απέτυχε, αλλά στη συνέχεια οι αρχές ενέκριναν να γίνει τεχνητή
γονιμοποίηση στη σύζυγό του με το σπέρμα του και τον επόμενο χρόνο
απέκτησε ένα γιο.

"Ακόμη και ο δολοφόνος του Ράμπιν έχει το δικαίωμα να αποκτήσει
παιδί, γιατί να στερούνται οι Παλαιστίνιοι αυτό το δικαίωμα;" κατέληξε
ο Σαμάρο.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία