 |
|
|  |  |  | 
Ζητάει γρήγορη εφαρμογή τών συμφωνηθέντων
Και ο Σόϊμπλε το βιολί του...
Βερολίνο
Να εφαρμόσει γρήγορα τα συμφωνηθέντα μέτρα λιτότητας και μεταρρυθμίσεων, παροτρύνει την Ελλάδα ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Sueddeutsche Zeitung», ο κ. Σόιμπλε τονίζει ότι «πρέπει τώρα η πιο σημαντική αποστολή της νέας κυβέρνησης να είναι η γρήγορη και χωρίς καθυστερήσεις εφαρμογή του συμφωνηθέντος προγράμματος, αντί και πάλι να ρωτάει τι ακόμη περισσότερο μπορούν να κάνουν οι άλλοι». Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών προσθέτει, δε, ότι «η μπάλα είναι τώρα στους Έλληνες και είναι στο χέρι τους να μπορέσουν να τους εμπιστευθούν και πάλι οι πολίτες της Ευρώπης».
Εξάλλου, το ενδεχόμενο αλλαγής στο χρονοδιάγραμμα απορρίπτει ο πρόεδρος των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) Χορστ Ζεεχόφερ, ο οποίος, σε συνέντευξή του στην «Bild am Sonntag» τονίζει: «Δεν βλέπω κανένα νόημα στο παιχνίδι για χρόνο. Για τη Γερμανία αυτό σημαίνει επιπλέον επιβαρύνσεις ύψους δισεκατομμυρίων. Απαιτούμε οι Έλληνες να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους» και σημειώνει ότι εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαταλείψει την πορεία της σταθερότητας, αναπόφευκτη συνέπεια θα ήταν να την εγκαταλείψουν και οι χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, ενώ ακόμη και στη Γερμανία - σε ομοσπονδιακό και σε περιφερειακό επίπεδο - ουδείς, εκτιμά, θα τηρούσε πλέον το «φρένο χρέους».
Απαντώντας, δε, σε ερώτηση εάν η Ελλάδα μπορεί να τεθεί εκτός Ευρωζώνης, ο κ. Ζεεχόφερ αναφέρει ότι «εάν οι Έλληνες δεν πληρούν τους όρους λιτότητας, τότε οι Χριστιοανοκοινωνιστές βλέπουν σε μια έξοδο έναν πιθανό και αποδεκτό δρόμο».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
