Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το χαμηλότερο ποσοστό στην Αυστρία

Ευρωπαική Ενωση και ανεργία 

Δραματική η κατάσταση στην Ελλάδα



Βρυξέλλες / Βιέννη

 

  Το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας από όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα μόλις 4 ο/ο,  καταγράφει η Αυστρία, όπως διαπιστώνεται από τα στοιχεία για το Νοέμβριο, που δημοσιοποίησε  η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία και σύμφωνα με τα οποία το μέσο ποσοστό ανεργίας στο χώρο της ΕΕ είναι στο 9,8 ο/ο και στην Ευρωζώνη στο 10,3 ο/ο, ενώ στην Ελλάδα βρίσκεται στο 18,8 ο/ο (στη βάση στοιχείων του Σεπτεμβρίου 2011).

    Μετά την Αυστρία ακολουθούν, έχοντας και οι δύο το ίδιο ποσοστό, το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία, ως οι χώρες με τη δεύτερη μικρότερη ανεργία και ποσοστό 4,9 ο/ο, ενώ τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας έχουν η Ισπανία 22,9 ο/ο, η Ελλάδα 18,8 ο/ο και η Λιθουανία 15,3 ο/ο.

    Σχολιάζοντας το γεγονός ότι η χώρα εξακολουθεί να παρουσιάζει το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας πανευρωπαϊκά, η πολιτική ηγεσία στην Αυστρία επισημαίνει πως η αυστριακή αγορά εργασίας παραμένει ανθεκτική παρά τις διεθνείς αναταράξεις και τη μειούμενη οικονομική δυναμική, ενώ οι αυστριακές επιχειρήσεις εμφανίζονται να βρίσκονται σε καλή ανάκαμψη, επωφελούμενες των προϋποθέσεων-πλαίσιο που προσφέρει το οικονομικό τοπίο στην Αυστρία.

    Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, η ανεργία στην Ελλάδα παρουσίασε τη μεγαλύτερη αύξηση από τις 27 χώρες-μέλη της ΕΕ, στο δωδεκάμηνο ανάμεσα στον Σεπτέμβριο του 2010 και τον Σεπτέμβριο του 2011, από το 13,3 ο/ο στο 18,8 ο/ο και ακολουθούν η Κύπρος με αύξηση του ποσοστού από 6 ο/ο στο 9,1 ο/ο και η Ισπανία από 20,4 ο/ο στο 22,9 ο/ο.

    Σε χρονική απόσταση ενός έτους, 14 χώρες-μέλη της ΕΕ παρουσίασαν μείωση του ποσοστού ανεργίας και 13 χώρες-μέλη, αύξηση.Τη μεγαλύτερη μείωση εμφανίζει η Εσθονία (από το 16,1 ο/ο στο 11,3 ο/ο, ανάμεσα στο τρίτο τρίμηνο του 2010 και το τρίτο τρίμηνο του 2011), η Λετονία (από το 18,2 ο/ο στο 14,8 ο/ο) και η Λιθουανία (από 18,3 ο/ο σε 15,3 ο/ο).

    Στη βάση των στοιχείων της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, το Νοέμβριο της περασμένης χρονιάς ο αριθμός των ανέργων στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανερχόταν σε 23,7 εκατομμύρια και από αυτούς τα 16,4 εκατομμύρια ήταν οι άνεργοι στις 17 χώρες της Ευρωζώνης.

    Σε σχέση με τον Οκτώβριο, ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε το Νοέμβριο κατά 55.000 στην ΕΕ και κατά 45.000 στο χώρο της Ευρωζώνης, ενώ στο διάστημα Νοέμβριος 2010 και Νοέμβριος 2011 οι αντίστοιχες αυξήσεις ήταν κατά 723.000 στις 27 χώρες-μέλη της ΕΕ και κατά 587.000 στην Ευρωζώνη.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία