 |
|
|  |  |  | 
ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ
Διορίστηκε γυναίκα Αρχιεπίσκοπος μετά από 1400 χρόνια
Λονδίνο.-
Κληρικοί στην Βρετανία έκαναν γνωστό ότι η Σάρα Μάλαλι είναι η νέα
Αρχιεπίσκοπος τού Καντέρμπουρι. Είναι η πρώτη φορά, εδώ και 1.400
χρόνια, που μια γυναίκα παίρνει αυτή τη σημαντική θέση στην Εκκλησία
της Αγγλίας.
Αυτό επετεύχθη χάρη σε αλλαγές που έγιναν πριν από 11 χρόνια και
επέτρεψαν σε γυναίκες να αναλάβουν υψηλές θέσεις στην Εκκλησία.
Με τον διορισμό της, η Μάλαλι γίνεται η 106η Αρχιεπίσκοπος του
Καντέρμπουρι και σπάει μια παράδοση αιώνων, αφού μέχρι τώρα αυτή η
θέση ήταν μόνο για άντρες.
Ως Αρχιεπίσκοπος, η Μάλαλι θα είναι υπεύθυνη για την Αγγλικανική
Εκκλησία σε όλο τον κόσμο, η οποία έχει περίπου 85 εκατομμύρια πιστούς
σε πολλές χώρες.
Ωστόσο σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, κάποιες χώρες όπως η
Νιγηρία, η Κένυα και η Ουγκάντα μπορεί να μην συμφωνήσουν με τον
διορισμό της, επειδή έχουν πιο αυστηρές (συντηρητικές) θρησκευτικές
απόψεις και δεν δέχονται εύκολα γυναίκες σε τέτοιες θέσεις.
Παρόλα αυτά, ο διορισμός της Σάρα Μάλαλι είναι ένα σημαντικό βήμα για
την ισότητα ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, ειδικά σε έναν χώρο που
για πολλούς αιώνες ήταν ανδροκρατούμενος.
Η 63χρονη Mullally, που εργάστηκε ως νοσοκόμα στις αρχές της δεκαετίας
του 2000, έχει υποστηρίξει τη δημιουργία μιας ανοιχτής και διαφανούς
κουλτούρας στις εκκλησίες, η οποία να επιτρέπει τη διαφορετικότητα και
τη διαφωνία.
«Υπάρχουν μεγάλα κοινά στοιχεία μεταξύ της νοσηλευτικής και του να
είσαι ιερέας. Όλα έχουν να κάνουν με τους ανθρώπους και με το να είσαι
δίπλα τους στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής τους», είχε δηλώσει
κάποτε σε ένα περιοδικό. Αντανακλώντας το καθεστώς της Εκκλησίας της
Αγγλίας ως της καθιερωμένης εκκλησίας της Αγγλίας, το γραφείο τού
πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ ανακοίνωσε την απόφαση με την επίσημη
συγκατάθεση τού βασιλιά Καρόλου.
Ως μονάρχης, ο Κάρολος είναι ο ανώτατος κυβερνήτης της Εκκλησίας της
Αγγλίας, ένας ρόλος που καθιερώθηκε τον 16ο αιώνα, όταν ο βασιλιάς
Ερρίκος Η΄ αποσχίστηκε από την Καθολική Εκκλησία. Η Εκκλησία της
Αγγλίας δεν είχε ηγέτη από τον περασμένο Νοέμβριο, όταν ο Τζάστιν
Γουέλμπι παραιτήθηκε λόγω σκανδάλου συγκάλυψης κακοποίησης παιδιών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
