Η ποιότητα υπερτερεί τής ποσότητας και στο μεγάλωμα των παιδιών,
σύμφωνα με τη θεωρία των 9 λεπτών, η οποία απέκτησε παγκόσμια στη
δημοσιότητα.
Αυτό το σύνολο σκέψεων και συμπερασμάτων αποδίδεται στον
νευροεπιστήμονα Jaak Panksepp, ο οποίος στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής
του ασχολήθηκε σε βάθος με τον τρόπο που το μυαλό επεξεργάζεται τα
συναισθήματα.
Τρεις είναι, λοιπόν, σύμφωνα με αυτή τη θεωρία οι στιγμές μέσα στην
ημέρα κατά τις οποίες ένα παιδί χρειάζεται την προσοχή τού γονιού για
να αισθανθεί χαρούμενο και ασφαλές.
Η πρώτη έρχεται αμέσως μόλις ξυπνήσει, η δεύτερη όταν επιστρέψει από
το σχολείο και η τρίτη πριν πάει να ξαπλώσει για βράδυ. Κάθε μία
διαρκεί 3 λεπτά, εξ ου και ο όρος «θεωρία των 9 λεπτών».
Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν, ο γονιός δεν χρειάζεται να περνάει πολύ χρόνο
με το παιδί του, αλλά ποιοτικό χρόνο, στο πλαίσιο τού οποίου να είναι
πραγματικά παρών σε όλα όσα συμβαίνουν.
 Μετά τον ύπνο, μετά το σχολείο και πριν τον βραδινό ύπνο, ένα παιδί
έχει ανάγκη επιβεβαίωσης και επικοινωνίας με τον γονιό του. Αν
βρίσκεται δίπλα του και τού δημιουργεί θετικά συναισθήματα, τότε το
παιδί θα μπορέσει να αναπτυχθεί πιο εύκολα συναισθηματικά.
Τη θεωρία αυτή έφερε στην επικαιρότητα η  Sara Martinez, η οποία είναι
μητέρα ενός μικρού παιδιού και προσπαθεί να βρίσκεται διαρκώς μαζί
του.
«Παλεύω διαρκώς με τις τύψεις τής μητρότητας και την αμφιβολία αν
είμαι παρούσα όσο χρειάζεται», λέει η Martinez και  εξηγεί πώς η πιο
πάνω θεωρία τη βοήθησε να απαλλαγεί από τα δυσάρεστα συναισθήματα
ανεπάρκειας που είχε για τον εαυτό της ως μητέρα.
«Είναι πιο σημαντικό από το χρόνο που περνάς μαζί με ένα παιδί το να
έχεις ουσιαστική επαφή μαζί του, γιατί αυτό κάνει τα παιδιά να
αισθάνονται ότι αξίζουν και ότι τα αγαπάνε», επισημαίνει
χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με την Dr. Tovah P. Klein, η οποία ειδικεύεται στην ανάπτυξη
των παιδιών, η θεωρία των 9 λεπτών είναι ένας τρόπος για να θυμόμαστε
καθημερινά τον ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μας.
«Οι σχέσεις δεν χτίζονται με βάση το χρόνο που περνάς με κάποιον, αλλά
με βάση το πόσο παρών είσαι», δήλωσε σχετικά στο Today.Com,
επισημαίνοντας ότι αυτή η θεωρία μπορεί να προσαρμοστεί στο καθημερινό
πρόγραμμα κάθε οικογένειας.
«Ακόμα κι αν δεν είστε σπίτι όταν το παιδί επιστρέφει από το σχολείο,
μπορείτε να του έχετε αφήσει ένα σνακ και ένα σημείωμα.
Όταν συναντηθείτε, πρέπει να είστε καλός ακροατής γιατί τα παιδιά
θέλουν να τα βγάλουν από μέσα τους. Μπορεί τα τρία λεπτά επικοινωνίας
να είναι μόνο το να ακούτε τι σας λέει και να γνέφετε καταφατικά. Αυτό
που κάνει ένα παιδί να αισθάνεται ασφάλεια είναι η γνώση πως θα είστε
εκεί όταν σας χρειάζεται».