Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι φετινοί νικητές των βραβείων Όσκαρ

Στη Μορφή του Νερού του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο το βραβείο Καλύτερης Ταινίας



τής Νάντιας Μπακοπούλου

Η ταινία Η Μορφή του Νερού του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, ένα σκοτεινό και αλληγορικό παραμύθι με φόντο τον Ψυχρό Πόλεμο στην Αμερική του 1962, κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας στην 90ή τελετή απονομής των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

«Όταν ήμουν παιδί στο Μεξικό, έβλεπα ταινίες του κλασικού σινεμά. Κι ο Στίβεν Σπίλμπεργκ μου είπε, αν ανέβεις απόψε στη σκηνή, να νιώσεις μέρος αυτής της κληρονομιάς και να είσαι περήφανος. Αφιερώνω το βραβείο στους νέους, που μας δείχνουν πώς γίνονται τα πράγματα, σε όλες τις χώρες. Μεγαλώνοντας στο Μεξικό, ποτέ δεν πίστευα ότι θα μου συνέβαινε αυτό -- αλλά μου συνέβη. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε τη φαντασία για να μιλήσετε για όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα, μπορείτε να το κάνετε. Αυτή είναι μια πόρτα, κλοτσήστε την και μπείτε!», είπε στον ευχαριστήριο λόγο του ο σκηνοθέτης.

Η ταινία του μεξικανού σκηνοθέτη επικράτησε ανάμεσα στις υπόλοιπες οκτώ υποψήφιες: τις Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι του Μάρτιν ΜακΝτόνα, Τρέξε! του Τζόρνταν Πιλ, Lady Bird της Γκρέτα Γκέργουιγκ, Να με Φωνάζεις με το Όνομά σου του Λούκα Γκουαντανίνο, Δουνκέρκη του Κρίστοφερ Νόλαν, Η πιο Σκοτεινή Ώρα του Τζο Ράιτ, The Post: Απαγορευμένα Μυστικά, του Στίβεν Σπίλμπεργκ, και Αόρατη Κλωστή του Πολ Τόμας 'Αντερσον.

Μετά την περσινή γκάφα με την λάθος ανακοίνωση, η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου απέδειξε ότι έχει χιούμορ, επιλέγοντας για δεύτερη χρονιά τον Γουόρεν Μπίτι και τη Φέι Ντάναγουεϊ να παρουσιάσουν ξανά το Βραβείο για την Καλύτερη Ταινία -- αυτή τη φορά σωστά. Ανεβαίνοντας στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο ο Μεξικανός σκηνοθέτης πήρε το φάκελο με το αποτέλεσμα και τον... κοίταξε για να σιγουρευτεί ότι είναι ο ίδιος νικητής, δείχνοντας τον στη συνέχεια στο κοινό.

Η Μορφή του Νερού, που είχε συνολικά 13 υποψηφιότητες, κέρδισε τέσσερα Όσκαρ, ανάμεσά τους τα βραβεία Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας.

Στο «Remember Me» από την ταινία Coco το βραβείο καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού

Το Remember Me των Κρίστεν Άντερσον-Λόπεζ και Ρόμπερτ Λόπεζ από την ταινία κινουμένων σχεδίων Coco κέρδισε το Όσκαρ Τραγουδιού.

Στην ίδια κατηγορία υποψήφιοι για το βραβείο ήταν επίσης, ο Αμερικανός Σούφγιαν Στίβενς με το Mystery of Love που ακούγεται στην ταινία Nα Με Φωνάζεις Με Το Ονομά Σου, η Μέρι Τζ. Μπλάιτζ και ο Ραφαέλ Σααντίκ για το τραγούδι Mighty River από το Mudbound, οι Ντάιαν Γουόρεν και Λόνι Λιν για το Stand Up for Something από το Marshall και οι Μπενζ Πασέκ και Τζάστιν Πολ για το This is Me από την ταινία The Greatest Showman.

Στον Τζόρνταν Πιλ το βραβείο Πρωτότυπου Σεναρίου για το φιλμ Τρέξε!

  Ο Τζόρνταν Πιλ κέρδισε το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου για το φιλμ Τρέξε!. «Σταμάτησα 20 φορές να γράφω αυτή την ταινία, γιατί θεώρησα ότι δεν μπορούσε να γίνει, αλλά πίστεψα ότι αν γυριζόταν, ο κόσμος θα την έβλεπε» ανέφερε ο Τζόρνταν Πιλ ευχαριστώντας τη μητέρα του που τον έμαθε να δείχνει αγάπη ακόμα και μπροστά στο μίσος, αλλά και τους θεατές που αγόρασαν εισιτήριο για να δουν την ταινία. Στην ίδια κατηγορία υποψήφιοι για το βραβείο ήταν ο Μάρτιν ΜακΝτόνα για τις Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι, η Γκρέτα Γκέργουιγκ για το Lady Bird, ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο και η Βανέσα Τέιλορ για την ταινία H Μορφή του Νερού και η Έμιλι Β. Νόρτον και ο Κουμάιλ Ναντζιάνι για το Έρωτας Μετ' Εμποδίων.

Στον Τζέιμς Άιβορι το βραβείο Διασκευασμένου Σεναρίου, για το φιλμ Να Με Φωνάζεις Με το Όνομά Σου

Ο 90χρονος Τζέιμς Άιβορι κέρδισε το Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου για το λυρικό, ερωτικό δράμα του Λούκα Γκουαντανίνο Να Με Φωνάζεις Με το Όνομά Σου.  Στην πρώτη του υποψηφιότητα ως σεναριογράφος, ο Άιβορι διασκεύασε το ομώνυμο βιβλίο του Αντρέ Ασιμάν. «Ο πρώτος μου κανόνας είναι να ευχαριστώ τον συγγραφέα και ο Ασιμάν είναι εδώ απόψε. Όλοι περνάμε τον πρώτο έρωτα, και -ελπίζω- επιβιώνουμε. Ευχαριστώ τον λογικό κι ευαίσθητο σκηνοθέτη μας, Λούκα Γκουαντανίνο», είπε παραλαμβάνοντας το αγαλματίδιο.

Στο παρελθόν ο Τζέιμς Άιβορι ήταν υποψήφιος τρεις φορές, αλλά για Όσκαρ σκηνοθεσίας: για τα φιλμ Δωμάτιο με Θέα (1985), Howards End (1992) και Τ' Απομεινάρια μιας Μέρας (1993). Στην ίδια κατηγορία υποψήφιοι ήταν οι Άαρον Σόρκιν για το Molly's Game, Σκοτ Νιουστάντερ και Μάικλ Χ. Γουέμπερ για το The Disaster Artist, Ντι Ρις και Βέρτζιλ Γουίλιαμς για το Mudbound και οι Σκοτ Φρανκ, Τζέιμς Μάνγκολντ και Μάικλ Γκριν για το Logan.

Στην Άλισον Τζάνεϊ το βραβείο δεύτερου Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Εγώ, η Τόνια

Η Άλισον Τζάνεϊ κέρδισε το Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στο ρόλο της καταπιεστικής μητέρας της αθλήτριας καλλιτεχνικού πατινάζ Τόνια Χάρντινγκ στο Εγώ, η Τόνια του Κρεγκ Γκιλέσπι. Η 59χρονη ηθοποιός χρειάστηκε να παίξει σε πάνω από 100 ταινίες προτού προταθεί για πρώτη φορά στην καριέρα της για το χρυσό αγαλματίδιο. «Τα έκανα όλα μόνη μου», αστειεύτηκε η Άλισον Τζάνεϊ και ευχαρίστησε τις συνυποψήφιες της, την «οικογένεια της ταινίας», όλους τους συνεργάτες της και την Τζόαν Γούντγουορντ που της έδωσε κουράγιο παλιότερα για να κυνηγήσει μια καριέρα στην υποκριτική.

Οι υπόλοιπες υποψήφιες στην ίδια κατηγορία ήταν η Λέσλι Μάνβιλ (Αόρατη Κλωστή), η Μέρι Τζ. Μπλάιτζ (Mudbound), η Λόρι Μέτκαλφ (Lady Bird) και η Οκτάβια Σπένσερ (Η Μορφή του Νερού). Η Τζάνεϊ είχε ήδη κερδίσει Χρυσή Σφαίρα για τον ίδιο ρόλο.

Στο φιλμ Μια Φανταστική Γυναίκα του Σεμπαστιάν Λέλιο το βραβείο καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας

Πρόκειται για την δεύτερη υποψηφιότητα της Χιλής: η προηγούμενη ήταν το 2013 με την ταινία Νο του Πάμπλο Λαραΐν. Ο Λέλιο ευχαρίστησε την πρωταγωνίστρια της ταινίας Ντανιέλα Βέγα σημειώνοντας πως ήταν η έμπνευσή του. Για το συγκεκριμένο βραβείο διαγωνίζονταν επίσης οι ταινίες The Insult του Ζιαντ Ντουεΐρι (Λίβανος), Χωρίς Αγάπη του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ (Ρωσία), Η Ψυχή και το Σώμα της Ίλντικο Ενιέντι (Ουγγαρία) και Το Τετράγωνο του μεγάλου νικητή του περσινού φεστιβάλ Καννών Ρούμπεν Έστλουντ (Σουηδία).

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία