ΤΕΛΙΚΑ με την υπόθεση της παραίτησης Ζουράρι απο την κυβέρνηση, μου πέρασε μια περίεργη ιδέα, που αν ποτέ γινόταν πράξη, ίσως να μπορούσαμε να σωθούμε ως χώρα. Μοιάζει με αστειότητα θα πει κανείς, μα στην Ελλάδα, την χώρα της μπανανίας οπως την καταντήσαμε, όλα μπορεί να συμβούν...

ΣΚΕΦΘΗΚΑ λοιπόν, αν ήταν να αναθέσουμε στους σκληρούς οπαδούς των ομάδων του ποδοσφαίρου, του "θρύλου" και του Άρη, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, την οργάνωση της αντίστασης του λαού απέναντι σε όσες κυβερνήσεις υπέγραψαν με μνημόνια την καταδίκη μας, ίσως να είχαμε θεαματικά αποτελέσματα. Και θα ήταν πολύ εύκολο αυτό να γίνει αρκεί να προκαλούσαμε τους "οργανωμένους" φιλάθλους, υβρίζοντας τις ομάδες τους. Τόσο απλά. Και τότε θα βλέπαμε για πότε θα ξηλώνονταν όλοι οι ... Ζουράρηδες που μας κυβερνούν!

Η κατά Ζουράρι πάντως Αριστοφανική σάτιρα, που όπως εξήγησε είναι για τους αδύνατους (!), είναι ένα ακόμα γεγονός που και απο μόνο του φωτογραφίζει και αποτυπώνει τον εκφυλισμό και την κατάντια του πολιτικού μας συστήματος και την παντελή εθνική έλλειψη σοβαρού πολιτικού κεφαλαίου. Ίσως δεν έγινε ακόμα πλήρως κατανοητό οτι ως Έλληνες ζούμε σε μια χώρα που μπορεί να ανέχεται να την καθοδηγούν άνθρωποι τουλάχιστον απροσάρμοστοι στα καθήκοντα που επιβάλλονται απο τις δημόσιες θέσεις τους, να την κυβερνούν διάφοροι περίεργοι τύποι που στον δημόσιο χώρο τους "ξέβρασε" ο κομματικός σωλήνας, άνθρωποι που με την συμπεριφορά τους ισοπεδώνουν τις αξίες της ελληνικής οικογένειας και ενίοτε και τους κανόνες ηθικής,  γενικώς άτομα που με απλά λόγια ...τους πληρώνουμε για να μας κοροϊδεύουν! 

ΖΟΥΡΑΡΙΣ, Πολάκις, Πάγκαλος, τρεις προσωπικότητες που κυριαρχούν όποτε οι ίδιοι το έχουν ανάγκη στα κανάλια, διαγωνίζονται στο ποιός θα μας εκνευρίσει ή θα μας ψυχαγωγήσει πιο πολύ, κάθε φορά που υπάρχει πολιτικό θέμα επικαιρότητας. Και μια μικρή ομάδα δημοσιογράφων, που τους προβάλλουν, περισσότερο για την τηλεθέαση που παράγουν παρά εξ αιτίας της απήχησης των (ενίοτε παρανοϊκών) θέσεών τους! 

ΔΥΣΤΥΧΩΣ όμως η Ελλάδα δεν ... αναστενάζει μόνο στα γήπεδα. Αναστενάζει σε όλα τα επίπεδα. Και στο ποδόσφαιρο αναστενάζει και στην πολιτική. Ποδοσφαιροποίησαν κάποιοι την πολιτική και πολιτικοποίησαν κάποιοι άλλοι το ποδόσφαιρο! Σχεδον τίποτα όμως δεν αντέχει στη λογική. Διότι εδω συμβαίνει το αδιανόητο με την υπόθεση Ζουράρι. Αυτή η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός ο ίδιος, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη όχι μόνο παραιτήσεως ούτε κάν συγνώμης για την καταλήστευση μέσω μνημονίων του συνόλου του πληθυσμού, αλλά αντέδρασε φυσιολογικά μπροστά στην απαίτηση των οπαδών μιας ποδοσφαιρικής ομάδες να τιμωρηθεί ο εξυπνάκιας υπουργός που πρόσβαλε "γαύρους" και Αρειανούς! Γι αυτό λέω, μήπως θα πρέπει να στηρίξουμε στους οπαδούς των γηπέδων την λαϊκή αντίσταση απέναντι σε όσους επιβουλεύονται το μέλλον μας; Λέω μήπως...