Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ενθαρρυντικά μηνύματα

Και δόντια  από βλαστοκύτταρα  στο μέλλον

Δηλώσεις Ομογενή καθηγητή



Θεσσαλονίκη (Σαβ.-Κυρ.)

  Μια τράπεζα βλαστοκυττάρων «κρύβεται» στο στόμα του κάθε ανθρώπου. Ο πολφός καθενός από τα 32 δόντια που έχει ο άνθρωπος στο στόμα του αποτελεί μια πηγή βλαστοκυττάρων, τα οποία αφού διαφοροποιηθούν με κατάλληλη επεξεργασία μπορούν να χρησιμεύσουν μελλοντικά για θεραπεία ασθενειών αλλά και για την αποκατάσταση ή ακόμη και για τη δημιουργία νέων δοντιών.

    Ο πολφός των δοντιών, όπως και ομφάλιος λώρος, αποτελεί πηγή από την οποία μπορούν να ληφθούν βλαστικά κύτταρα ,τα οποία, αφού καταψυχθούν στους -800 C και φυλαχθούν, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αργότερα σε περίπτωση που χρειαστούν για τη θεραπεία κάποιας πάθησης, επισημαίνει ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Ζυρίχης, Θύμιος Μητσιάδης.

    «Αυτή η διεργασία όμως δεν χρειάζεται να γίνει γιατί ο άνθρωπος έχει 32 δόντια και από αυτά μπορούμε να πάρουμε βλαστικά κύτταρα ανά πάσα στιγμή, απλά ανοίγοντας το δόντι και παίρνοντάς τα από τον πολφό. Το δόντι μπορούμε να το θεωρήσουμε σαν ένα κουτί που μπορεί να μας προσφέρει πολλά για την υγεία του ανθρώπου. Πχ μπορούν να ληφθούν βλαστικά κύτταρα από τον πολφό τους δοντιού και να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας , γιατί αυτά τα κύτταρα έχουν την ίδια εμβρυική προέλευση με τα κύτταρα της καρδιάς. Δηλαδή μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντικατάσταση των κυττάρων της καρδιάς που έχουν υποστεί βλάβη. Ήδη στην Ισπανία έχουν γίνει πειράματα σε ποντίκια με μεγάλη επιτυχία, ενώ γίνονται προσπάθειες και τη Ζυρίχη προς αυτή την κατεύθυνση», εξηγεί  ο κ Μητσιάδης.

    Όλα αυτά γίνονται με μία τεχνική με την οποία τα ώριμα κύτταρα, μετατρέπονται σε κύτταρα που έχουν ιδιότητες εμβρυικών βλαστικών κυττάρων. «Παίρνουμε το δόντι, βγάζουμε τα κύτταρα από τον πολφό και με μοριακές τεχνικές τα μετατρέπουμε σε κύτταρα που γίνονται εμβρυικά, δηλαδή αδιαφοροποίητα. Οπότε δεν χρειάζεται να έχει κανείς βλαστικά κύτταρα σε τράπεζες γιατί τα έχει στα δόντια του, εκτός βέβαια αν το άτομο είναι πολύ μεγάλης ηλικίας» προσθέτει ο κ Μητσιάδης.

    ----------------------------------------------------------

    Στο μακρινό μέλλον η δημιουργία δοντιών από βλαστοκύτταρα

    -----------------------------------------------------------

    Η επιστήμη απέχει ακόμη αρκετά από τη αποκατάσταση των χαλασμένων δοντιών με βλαστικά κύτταρα και ακόμη περισσότερο από τη δημιουργία δοντιών. Τα αποτελέσματα των ερευνών όμως είναι ενθαρρυντικά. Ήδη το 2009 ο Ιταλός καθηγητής από την Νάπολη Τζιανπάολο Παπάτσιο χρησιμοποίησε βλαστικά κύτταρα από τον πολφό του 3ου γομφίου και αφού τα καλλιέργησε με τη χρήση κατάλληλων παραγόντων τα μετέτρεψε σε κύτταρα που δημιουργούν οστά και στη συνέχεια τα μεταμόσχευσε στη γνάθο ασθενούς όπου δημιουργήθηκε οστό πάνω στο οποίο έβαλε εμφύτευμα. Όπως αναφέρει ο κ Μητσιάδης αυτή ήταν η πρώτη αυτόλογη μεταμόσχευση οδοντικών βλαστικών κυττάρων στον άνθρωπο.

    «Οι εφαρμογές βλαστικών κυττάρων στην οδοντιατρική δεν είναι επιστημονική φαντασία. Πριν 12 χρόνια σε ένα οδοντιατρικό συνέδριο στη Κω είχα παρουσιάσει μια ανακοίνωση όπου έλεγα ότι χάρη στη γενετική μπορούμε με ένα γονίδιο να μετατρέψουμε ένα δόντι από τομέα σε γομφίο. Τότε οι συνάδελφοι λέγανε ότι αυτό είναι επιστημονική φαντασία. Αλλά τώρα το ζούμε και δεν είναι ουτοπία γιατί πάνω σε αυτό δουλεύουμε. Υπάρχει το επιθήλιο και το μεσέγχυμα. Η ιδέα είναι να πάρουμε βλαστικά κύτταρα από το επιθήλιο, βλαστικά κύτταρα από το μεσέγχυμα να τα χρησιμοποιήσουμε μαζί και να δημιουργήσουμε ένα δόντι. Ή να πάρουμε βλαστικά κύτταρα από το μεσέγχυμα και να τα βάλουμε μέσα στο δόντι προκειμένου να αντικαταστήσουμε τον ιστό που έχει ιστό που έχει χαθεί. Μπορούμε ακόμη με τα βλαστικά κύτταρα σε ένα δόντι απονευρωμένο να δημιουργήσουμε ξανά νεύρα και αγγεία» προσθέτει ο Μητσιάδης.

    Προς το παρόν έχουν δημιουργηθεί δόντια σε ποντίκια τα οποία όμως δεν είναι ακόμη τέλεια, ενώ για να αναπτυχθεί ένα ανθρώπινο δόντι με βλαστοκύτταρα χρειάζονται τουλάχιστον 5-6 χρόνια.

    «Είναι μια χρονοβόρα διαδικασία και ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας. Γι αυτό προσπαθούμε να μικρύνουμε το χρονικό διάστημα. Η αποκατάσταση όμως ενός χαλασμένου δοντιού δεν είναι τόσο χρονοβόρα και μπορεί να γίνει πιο άμεσα, δηλαδή μπορούμε μέσα σε 2-3 εβδομάδες να θεραπεύσουμε ένα χαλασμένο δόντι με βλαστοκύτταρα, αντί να το σφραγίσουμε. Αυτό βέβαια για την ώρα γίνεται μόνο στο εργαστήριο και στα ποντίκια αλλά στο μακρινό μέλλον θα μπορέσει να εφαρμοστεί και στον άνθρωπο» αναφέρει ο κ Μητσιάδης και καταλήγει τονίζοντας ότι η σημερινή τεχνογνωσία και ο συνδυασμός νανοϋλικών και έξυπνης τεχνολογίας με τα ζωικά κύτταρα θα επιτρέψει να γίνουν μελλοντικά μικρά θαύματα.

    



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία