Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ SURVIVOR...

...Ολα τα κακά της μοίρας!

Γράφει απο τη Λάρισα ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας





ΕΙΜΑΙ βέβαιος θα το έχετε προσέξει. Από την ημέρα που τελείωσε το survivor ... φύλλο δεν κινείται στην ελληνική πραγματικότητα. Οι ογδόντα στους εκατό τηλεθεατές, αποκομμένοι πλέον από την τηλεοπτική (εκπαιδευτική, ενημερωτική και ψυχαγωγική - τρομάρα μας) πραγματικότητα, υπνωτισμένοι ακόμη από το παιχνίδι επιβίωσης των "διασήμων" και των  "μαχητών" του Σκάι, άφησαν τον καναπέ και προσγειώθηκαν αίφνης στην ... μονότονη καθημερινότητα. Στην καθημερινότητα της ανάγκης του μεροκάματου, την στεναχώρια της ανεργίας, των οικογενειακών και άλλων υποχρεώσεων, βρήκαν μπροστά τους ξανά, τα (άνευ μεγαλύτερης του survivor προτεραιότητας) προβλήματα, όπως αυτό της ανεργίας, των ίδίων και των παιδιών τους, βρήκαν λογαριασμούς της εφορίας και άλλων κοινωφελών "συνεταίρων" της τσέπης τους, που επιδίδονται κάθε λίγο σε ληστρικές έπιδρομές στα ελληνικά νοικοκυριά, βρήκαν μπροστά τους το αδηφάγο τέρας των δανείων και τον ... Μινώταυρο των τραπεζών να παραφυλάει να κατασπαράξει τα θύματά του, βρήκαν όλα τα κακά της μοίρας τους που λέμε, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν: Survivor και πάλι Survivor!Αποχαύνωση και πάλι αποχαύνωση! Απο αυτή την άποψη, όλα αυτά τα χαζοπαιχνίδια, τα λεγόμενα "τηλεοπτικά σκουπίδια", μπορεί και να λειτουργούν ως γιατρικό απέναντι στην γενική μαυρίλα που έφερε στον πληθυσμό η οικονομική κρίση...

 

ΕΙΔΑ προχθές τον γείτονα, βραδάκι, μετά από καιρό και πάλι στην αυλή του να ποτίζει τα λουλούδια και τον ρώτησα. "Όχι μωρέ δεν ήμουν άρρωστος... Έβλεπα το Survivor"! Άντε τώρα να του πεις να πάει να κοιταχτεί, διότι ίσως είναι  στ´αλήθεια άρρωστος. Θα πρέπει όμως να διαγνώσεις το ίδιο και για τους 80 στους 100 τηλεθεατές! Ο Ντάνος, ο Σπαλιάρας, ένα σωρό άλλες τηλεοπτικές "μαριονέτες" παιδιά που τους εκμεταλλεύθηκε η τηλεόραση  και που κι εκείνα έκαναν το ίδιο,  αλίμονο ποιός τους γνώριζε πριν, δικαίωσαν όσους πιστεύουν πως αυτός ο λαός δεν σώζεται με τίποτα!

 

ΟΧΙ τρία αλλά δεκατρία μνημόνια μας χρειάζονται κι ανάθεμα αν και τότε καταλάβουμε οτι οι πραγματικοί μαχητές για επιβίωση είμαστε εμείς. Διότι η οικονομία μας, για να σωθεί με τα βουνά των δανεικών που πρέπει να ξεχρεώσουμε χρειάζεται όχι έναν Ντάνο, άλλα εννιά εκατομμύρια Ντάνους και Σπαλιάρες, ξεζουμισμένους Έλληνες σε ένα παιχνίδι επιβίωσης που δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ. Από τον επόμενο μήνα όπως και πέρσι, μπορεί και χειρότερα φέτος, θα κληθούμε μισθωτοί και συνταξιούχοι και οι πάντες φορολογούμενοι "μαχητές" να ακουμπήσουμε στο υπερταμείο τον οβολό μας, για ΕΝΦΙΑ, φόρο εισοδήματος, δάνεια, λογαριασμούς, ΦΠΑ και ότι άλλο γράφει η μοίρα μας, όταν δε υποθετικά ερωτηθουμε, μα πού βρισκόσαστε όταν τα νομοθετούσαν και τούτα τα χαράτσια στη Βουλή, τότε θα λέμε... "παρακολουθούσαμε survivor!!!

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία