 |
|  |  |  | 
Σκάρλετ Γιόχανσον
«Για να διασκεδάσω με έναν άντρα δεν χρειάζεται να πληρώσω»
Welt.-
Η Σκάρλετ Γιόχανσον έχει 1000 πρόσωπα. Είναι μία femme fatale, ηρωίδα σε ταινίες κόμικ, μία αθώα κοπέλα, μία άπιστη γυναίκα και μία γυναίκα πειρασμός, αλλά στην πραγματική ζωή είναι μία ενθουσιώδης μητέρα.
Πρόσφατα ανακάλυψε και την κωμωδία και όπως παραδέχεται συνεχώς γελούσε στα γυρίσματα της ταινίας Rough Night. «Δεν μπορούσα να συγκρατηθώ, ήταν σαν να είμαι στο σχολείο, όταν σε έπιαναν τα γέλια και προσπαθούσες να κρυφτείς από τον δάσκαλο», είπε η ηθοποιός σε συνέντευξή της την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Welt.
Στην ταινία υποδύεται την Τζες η οποία πριν παντρευτεί μαζί με τις φίλες της από το κολέγιο συναντούνται για μία βραδιά μπάτσελορ στο Μαϊάμι.
Η βραδιά θα εξελιχθεί απροσδόκητα καθώς οι κυρίες θα βρεθούν με έναν νεκρό στρίπερ στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου τους.
Η 32χρονη ηθοποιός λέει ότι η ταινία δεν είναι απλώς μία κωμωδία, αλλά ότι έχει και πολιτική πλευρά, καθώς αργότερα η Τζες είναι υποψήφια για την Γερουσία. Ειδικά για μία γυναίκα όπως εκείνη που πάντα τα σχεδιάζει όλα με ακρίβεια είναι κάτι εντελώς διαφορετικό να βρίσκεται σε μία τέτοια παράλογη κι εντελώς χαοτική κατάσταση. Όμως κανείς δεν πρέπει να παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του, ούτε ως πολιτικός.
Η Σκάρλετ αναφέρεται στη συνέντευξή της και στην σημαντικότητα που έχει η φιλία στη ζωή της λέγοντας ότι «είναι πολύ σημαντική για μένα, ακόμα κι αν πολλοί δεν το πιστεύουν. Τα πάω εξαιρετικά καλά με άλλες γυναίκες, αγαπάω τις φίλες μου και κάνω φίλους ειδικά πολύ εύκολα γυναίκες».
Και πρόσθεσε: «Όταν ταξιδεύω με τους καλύτερους φίλους μου, που δεν είναι ηθοποιοί, χαλαρώνω πραγματικά και ξενυχτάμε πολύ, αν και χωρίς να έχουμε μαζί μας στρίπερ, όπως στην τελευταία μου ταινία. Εξάλλου για να διασκεδάσω με έναν άντρα δεν χρειάζεται να πληρώσω».
Μιλώντας για τα επόμενα σχέδια της η νεαρή ηθοποιός είπε ότι θα υποδυθεί την Νατάσα και στην επόμενη ταινία «Οι εκδικητές» και για το λόγο αυτό θα μείνει στη Σκωτία μέχρι τέλος του χρόνου.
Πάντως η ηθοποιός δεν πρόκειται να αποχωριστεί την 3χρονη κόρη της για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα καθώς όπως είπε θα την πάρει μαζί της, λέγοντας ότι είναι η μητρότητα είναι η μεγαλύτερη περιπέτεια που μπορεί να ζήσει κάποια γυναίκα και ο πιο υπέροχος ρόλος που μπορεί να παίξει. «Θα κάνω και άλλα παιδιά, είμαι σίγουρη», είπε η Σκάρλετ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|