Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Εχει πλάκα...

Αγρότης  στην Ινδία κέρδισε ως αποζημίωση... ένα τραίνο, σε αντιδικία του με την εταιρεία σιδηροδρόμων τής χώρας



Λουντχιάντα/Iνδία.-

Ινδικό δικαστήριο δικαίωσε αγρότη από το βόρειο κρατίδιο Παντζάμπ στην αντιδικία του με την εθνική εταιρία σιδηροδρόμων και εξέδωσε απόφαση να δοθεί στον αγρότη ως αποζημίωση μια αμαξοστοιχία και η κυριότητα του ακινήτου στο οποίο στεγάζεται σταθμαρχείο.

Από το 2015, ο Σαμπουράν Σινγκ είχε ασκήσει δίωξη κατά της Indian Railways, η οποία τού κατέβαλε λιγότερα χρήματα από αυτά που έπρεπε όταν αγόρασε από αυτόν ένα κομμάτι γης για να κατασκευάσει σιδηροδρομική γραμμή. Οι δικαστές δικαίωσαν τότε τον αγρότη, αλλά η δημόσια επιχείρηση αρνείτο να πληρώσει.

Ο αγρότης κίνησε νέα δικαστική διαδικασία τον Ιανουάριο για να εισπράξει τα χρήματά του και το δικαστήριο αποφάσισε να του δοθεί μια αμαξοστοιχία εξπρές των 20 βαγονιών της Indian Railways, αντί των 10 εκατομμυρίων ρουπιών (142.000 ευρώ) που του όφειλε η εταιρία σιδηροδρόμων.

"Είχαμε κουραστεί να προσφεύγουμε στη δικαιοσύνη την εταιρία σιδηροδρόμων για να εισπράξουμε τα καθυστερούμενα. Το δικαστήριο μάς ζήτησε να προσδιορίσουμε τα περιουσιακά στοιχεία για να εισπράξουμε τα χρήματά μας", δήλωσε ο δικηγόρος του Ρακές Γκάντι.

Εκτός από την αμαξοστοιχία, στον αγρότη δίδεται με δικαστική απόφαση η ιδιοκτησία του σταθμαρχείου στον σιδηροδρομικό σταθμού της Λουντχιάντα, πόλης του κρατιδίου Παντζάμπ από την οποία περνά το τραίνο του Σινγκ.

Ο ενάγων και ο δικηγόρος του μετέβησαν στον σιδηροδρομικό σταθμό όπου... περίμεναν με ανυπομονησία την άφιξη της αμαξοστοιχίας , που καθημερινά πραγματοποιεί το δρομολόγιο μεταξύ του Νέου Δελχί και της Αμριτσάρ, ιερής πόλης των Σιχ στο κρατίδιο Παντζάμπ.

Ο ενάγων και ο δικηγόρος του παρουσίασαν τα νομικά έγγραφα στον μηχανοδηγό, ωστόσο ...τού επέτρεψαν να πάει μέχρι τον προορισμό του, καθώς η ακινητοποίηση της αμαξοστοιχίας "θα προκαλούσε αναστάτωση σε χιλιάδες επιβάτες".

Έκτοτε, η διοίκηση των σιδηροδρόμων κατάφερε να κερδίσει προσωρινά στο δικαστήριο τη διατήρηση του ελέγχου της αμαξοστοιχίας μέχρι τη νέα εκδίκαση της υπόθεσης. "Αν δεν πληρώσουν σύντομα, τότε το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει να θέσει το τραίνο σε δημοπρασία", εξήγησε ο Γκάντι.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία