Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μουσική - Θέατρο
-------------------------


ΠΟΛΥΤΙΜΗ: «Κάθε τέλος, μια αρχή…»

(Διαβάστε το βιογραφικό της Πολυτίμης)



Αθήνα

1.Πολυτίμη πες μας λίγα πράγματα για σένα. Πότε ξεκίνησε η περιπέτειά σου με το τραγούδι;

Ξεκίνησα να τραγουδώ από την παιδική μου ηλικία. Είχα τη χαρά να μεγαλώσω σε μια μουσική οικογένεια, όπου το τραγούδι ήταν καθημερινή ασχολία. Κατά κάποιο τρόπο, η επιλογή μου να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό έγινε από τότε. Μεγαλώνοντας, η ενασχόλησή μου έγινε πιο εντατική, με επίκεντρο την πολυφωνική μουσική και τα πολυφωνικά σύνολα. Οι πρώτες μου ηχογραφήσεις ήρθαν στα 16 μου χρόνια, ακολούθησαν οι ζωντανές εμφανίσεις και όλα από τότε πήραν το δρόμο τους.

 

Διαβάστε όλη τη συνέντευξη εδώ



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΙΜΗΣ

 

Πολυτίμη

Ερμηνεύτρια - Ηθοποιός

 

Η Πολυτίμη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.

Από την παιδική της ηλικία ξεκίνησε να ασχολείται με το τραγούδι κάνοντας μαθήματα φωνητικής και  συμμετέχοντας σε πολυφωνικές χορωδίες.

Στα δεκαέξι της βρίσκεται για πρώτη φορά στο στούντιο, ηχογραφώντας τραγούδια για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ξεκινάει τις πρώτες της ζωντανές εμφανίσεις σε μπουάτ και μουσικές σκηνές.

Το 2007 αποφοίτησε από την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης «Η Πρόβα».

 

Τα τελευταία χρόνια έχει ερμηνεύσει κομμάτια από το διεθνές soul-funk-blues ρεπερτόριο καθώς επίσης και ελληνικές δημιουργίες από την έντεχνη μουσική σκηνή.

Έχει εμφανιστεί σε μερικούς από τους σημαντικότερους πολιτιστικούς φορείς, όπως στο Ίδρυμα Θεοχαράκη, στο Νομισματικό Μουσείο, στις αίθουσες συναυλιών της Γαλλικής Πρεσβείας Αθηνών, του Γερμανικού Ινστιτούτου Goethe, στον Ιανό, κ.ά., καθώς και σε μεγάλες μουσικές σκηνές, όπως ενδεικτικά στο «Ζυγό», το «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο», το «Κύτταρο», κ.ά..

 

Μερικές από τις σημαντικότερες συνεργασίες της με Έλληνες δημιουργούς είναι με την Ζωή Τηγανούρια («Βεντάλια από Γυναίκες», «Γυναικεία Υπόθεση», «Έτσι είν’ η Ζωή..»), το Zorzes Katris (Ραψωδία «Το Στολίδι»), το Μηνά Αλεξιάδη, το Γιώργο Σπανό, καθώς επίσης και με τον Αμερικανό μουσικοσυνθέτη, παραγωγό και τραγουδιστή της jazz  Glenn Perry (ηχογράφηση του “Arabian Girl” στα Sierra Studios).

 

Τον Ιανουάριο του 2017 παρουσιάζει την πρώτη της δισκογραφική δουλειά, σε παραγωγή της Zoe’s Music Ltd με τίτλο «Κάθε τέλος, μια αρχή…»



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία